Με οδηγό το Euro 2004

Εμπνευσμένοι σε μεγάλο βαθμό από τον άθλο του Euro 2004 , οι πιτσιρικάδες του Νίκου Νιόπλια πέτυχαν μία ακόμα σημαντική διάκριση για το Ελληνικό Ποδόσφαιρο. Προκρίθηκαν στο τελικό του Πανευρωπαϊκου Πρωταθλήματος Νέων. Μία μοναδική διάκριση, καθώς ποτέ στο παρελθόν δεν είχε επιτευχθεί κάτι ανάλογο. Στον χθεσινό ημιτελικό νίκησαν την Γερμανία με 3-2 μετά από ένα αμφίρροπο παιχνίδι με συναρπαστική διακύμανση στο σκορ. Η Γερμανική ομάδα , για να γίνει κατανοητό το μέγεθος της επιτυχίας των Νέων , είχε στους τελευταίους οκτώ αγώνες έξι νίκες και δύο ισοπαλίες!
Η χθεσινή νίκη του αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος των Νέων έρχεται φυσικά σε πλήρη αντίθεση με την ποιότητα και την δυναμική του Ελληνικού πρωταθλήματος. Το λεγόμενο <<αντιπροσωπευτικό συγκρότημα>> δεν αντιπροσωπεύει σε καμία περίπτωση τα Ελληνικά πρωταθλήματα (Super League , Β' & Γ΄ Εθνικής). Αντιπροσωπεύει και επιβραβεύει το μεράκι και την διάθεση κάποιων ποδοσφαιράνθρωπων για δουλειά (κυρίως στην επαρχία) , αλλά κυρίως την μεγάλη ικανότητα του Νίκου Νιόπλια να διακρίνει το ταλέντο και τον χαρακτήρα των πιτσιρικάδων , ψάχνοντας ανά την επικράτεια. Η ομάδα αυτή είναι εξ ολοκλήρου δημιούργημα του ταλαντούχου Έλληνα τεχνικού. Ακριβώς όπως και η Εθνική ανδρών που κατέκτησε το Εuro 2004 ήταν δημιούργημα του Ότο Ρεχάγκελ είτε το θέλουν κάποιοι είτε όχι.

Ποτέ δεν μπορούσα να καταλάβω αυτό που λεγόταν μετά την κατάκτηση του Euro 2004 , ότι τώρα είναι η ευκαιρία μας να φτιάξουμε ποιοτικό και ανταγωνιστικό πρωτάθλημα. Τι σχέση έχει το Εθνικό πρωτάθλημα με την Εθνική ομάδα; Η απάντηση είναι καμία!
Τα παραδείγματα είναι πολλά. Η εθνική Δανίας έχει κατακτήσει Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα (1992) αλλά το πρωτάθλημα της χώρας είναι ερασιτεχνικό! Το ίδιο ισχύει και με τις Νορβηγία , Σουηδία , Φινλανδία που έχουν ανταγωνιστικές Εθνικές ομάδες αλλά αδύναμα Πρωταθλήματα. Η Εθνική Ισπανίας δεν έχει κατακτήσει τίποτα , ενώ το Εθνικό της Πρωτάθλημα είναι με διαφορά το κορυφαίο στην Ευρώπη. Να μην πούμε για τους αλαζόνες Άγγλους που έχουν στην τροπαιοθήκη τους μόνο ένα Μουντιάλ (1966) και μάλιστα εντός έδρας , την ίδια ώρα που οι ομάδες τους σαρώνουν στην Ευρώπη και στο πρωτάθλημα τους διακινούνται εκατομμύρια λίρες.

Πρωτάθλημα ανταγωνιστικό , ελκυστικό και γκλαμουράτο δεν πρόκειται να αποκτήσουμε ποτέ , όσες επιτυχίες και αν έρθουν από τις Εθνικές ομάδες. Πρόκειται για δύο διαφορετικά πράγματα. Αυτό που χρειαζόμαστε είναι έντιμους ανθρώπους στο χώρο και όχι τα γνωστά λαμόγια που τον λυμαίνονται. Ανθρώπους σαν τον Νίκο Νιόπλια , που αντί να παρασύρονται στην γενική ποδοσφαιρική κατρακύλα , αντιστέκονται , δουλεύουν , δημιουργούν , εμπνέουν και τελικά καταφέρνουν αποτελέσματα όπως το χθεσινό!

Οι συνθέσεις

Ελλάδα: Στρατηλάτης, Μπουκουβάλας, Αποστολόπουλος (52’ Σιάκκας), Παπασταθόπουλος, Μονιάκης, Παπαδόπουλος, Δημούτσος (60’ Λαμπρόπουλος), Πλιάτσικας, Νίνης (92’ Σιόβας), Ιωαννίδης, Μήτρογλου.
Γερμανία: Μένελ, Φάικ, Χεβέντες, Μπόατενγκ, Εμπερλαϊν, Μπεν Χατίρα, Σβαμπ, Κρούζε (59’ Φάλκενμπεργκ), Κόνραντ, Εζιλ (61’ Σαμ), Τιράλα.

Σκόρερ

25΄ Μπεν Χατίρα 0-1

40΄ Σωτήρης Νίνης 1-1

58΄ Κώστας Μήτρογλου 2-1

64΄ Μπεν Χατίρα 2-2 , πεν.

89΄ Ανδρέας Λαμπρόπουλος 3-2