Σάββατο 19 Απριλίου 2008

ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ

Βρίσκομαι θεσσαλονίκη. Σας εύχομαι από τα βάθυ της καρδιάς μου να περάσετε τις γιορτές αυτές όσο γίνεται πιο ευχάριστα!

Τετάρτη 16 Απριλίου 2008

ΠΕΡΙ ΕΜΜΟΝΩΝ, "ΚΟΛΛΗΜΑΤΩΝ" ΚΑΙ ΨΥΧΩΣΕΩΝ


Η gatti , μου έκανε πρόσκληση να συμμετάσχω σε ένα μπλογκοπαίχνιδο. Να καταγράψω τις εμμονές μου. Αν το δεις ρεαλιστικά δεν πρόκειται για παιχνίδι. Παιχνίδι είναι μόνο η διαδικασία, δηλαδή η παράδοση-παραλαβή της σκυτάλης από τον ένα μπλόγκερ στον άλλο. Είναι αλήθεια ότι αξίζει τον κόπο να αναρωτηθεί κανείς αν έχει εμμονές και ποιες είναι αυτές. Το ζήτημα είναι ότι ακόμα και αν καταφέρει κάποιος να τις ανακαλύψει και να τις παραδεχτεί (κάτι όχι εύκολο πάντως), δύσκολα θα μπορέσει να τις αξιολογήσει σωστά.
Κατ’ αρχάς να ξεκαθαρίσω ότι έχω εμμονές ιδιαίτερα προσωπικές (αυτές άλλωστε είναι και οι πιο σημαντικές) , που δύσκολα θα τις κατέγραφα σε ένα ιστολόγιο. Θα το έκανα αν καλυπτόμουν από πλήρη ανωνυμία. Κάτι τέτοιο δεν ισχύει καθώς γνωρίζουν αρκετοί ποιος είναι πίσω από αυτό το blog.
Επειδή λοιπόν οι προσωπικές και ευαίσθητες εμμονές έχουν μεγάλη σημασία για κάθε άνθρωπο και αποτελούν αντικείμενο ακόμα και ψυχοθεραπείας (στην ψυχιατρική ονομάζονται ιδεοψυχαναγκαστικές διαταραχές), δεν νομίζω ότι εδώ θα καταγράψω εμμονές.
Σύμφωνα με κάποια στοιχεία που βρήκα στο διαδίκτυο μερικές εμμονές (από ψυχιατρική άποψη πάντα), είναι :

Τελειομανία
Αυστηρή πειθαρχία.
Υπερβολική ευσυνειδησία.
Αδιαλλαξία σε θέματα ηθικής και αξιών.
Άκαμπτη συμπεριφορά, τυπικότητα.
Ιδιαίτερη έμφαση στη λεπτομέρεια.
Επιθετικότητα, ανταγωνιστικότητα και ανυπομονησία.
Υπερβολικά υψηλές προσδοκίες από τον εαυτό και τους άλλους.
Άσκηση αυστηρής κριτικής στον εαυτό ή τους άλλους όταν δεν ανταποκρίνονται στις προσδοκίες.
Δυσκολία κατανόησης της διαφορετικότητας. Δυσκολία αλλαγής των προσωπικών πεποιθήσεων μέσα από την επικοινωνία.
Ενασχόληση με την τάξη, τους κανονισμούς και λεπτομέρειες και την καθαριότητα.
Απροθυμία να επιτρέπει στους άλλους να παίρνουν πρωτοβουλίες.
Έλλειψη ανεκτικότητας και ελαστικότητας στις διαπροσωπικές σχέσεις.
Έντονο πείσμα και τάσεις κυριαρχίας πάνω στους άλλους.
Υπολανθάνουσα και συγκαλυμμένη βίωση, θυμού και οργής για όσους και όσα δεν είναι όπως θα έπρεπε.
Υπερβολική αφοσίωση στην εργασία.
Δυσκολία βίωσης και έκφρασης των έντονων συγκινήσεων.
Αναγωγή των συναισθημάτων στο νοητικό επίπεδο και διανοητική επεξεργασία των εμπειριών.
Αδυναμία χαλάρωσης.
Αίσθημα πίεσης του χρόνου. Ανάγκη ακρίβειας στα ραντεβού.
Άσκηση πιεστικού ελέγχου στον εαυτό, τους άλλους και τις περιστάσεις.

Όλοι μας , λίγο έως πολύ έχουμε κάποια από αυτές τις εμμονές. Σε άλλους είναι τόσο έντονες που χρήζουν θεραπείας (κυρίως αυτές που έχουν να κάνουν με θέματα υγείας) ενώ στους περισσότερους δεν είναι τόσο έντονες ούτε ιδιαίτερα δυσάρεστες και είναι συνήθως παροδικές. Όπως μπορεί να γίνει αντιληπτό από τα παραπάνω , άσχετα με το θέμα του μπλογκοπαίχνιδου εγώ θα καταγράψω τις έντονες συνήθειες ή στην νεοελληνική αργκό τα «κολλήματα».

Από «κολλήματα» λοιπόν άλλο τίποτα! Τα περισσότερα είναι παροδικά , με πιάνουν για κάποιους μήνες και μετά ατονούν. Αυτό που έχει αντέξει στο χρόνο περισσότερο από όλα είναι το σερφάρισμα στο internet. Ασχολούμαι με το internet σχεδόν σε καθημερινή βάση από το 2002. Μπορεί όλο αυτό το διάστημα να είχα και άλλες έντονες συνήθειες, το σερφάρισμα όμως δεν το εγκατέλειψα. Τελευταία ανακάλυψη σχετική με το internet δεν είναι άλλη από τα ιστολόγια. Δεν μπορώ να φανταστώ κάποια άλλη έντονη συνήθεια που να έχω στην παρούσα φάση. Κάνοντας το νοητικό πείραμα να με φανταστώ χωρίς υπολογιστή , τηλεόραση , βιβλία , περιοδικά , ραδιόφωνο , φίλους , σύντροφο και γονείς , αυτό που θα μου λείψει περισσότερο είναι η σύντροφος μου , μετά οι γονείς , μετά οι φίλοι και μετά ο υπολογιστής! Άρα από αντικείμενα ο υπολογιστής έρχεται πρώτος.

Μπροστά σε αυτό το μηχάνημα (Asus σειράς A7 με οθόνη 17") περνώ τις περισσότερες ώρες της ημέρας μετά την δουλειά (στην οποία είμαι πάλι μπροστά σε υπολογιστή!)

Αναδρομή στο παρελθόν

Όταν ήμουν παιδί είχα ψύχωση με τις αθλοπαιδιές. Ήμουν παιδί της γειτονιάς. Ποδόσφαιρο , Μπάσκετ , πινγκ πονγκ και κολύμπι ήταν πολύωρες καθημερινές δραστηριότητες χειμώνα καλοκαίρι. Αν δεν ασχολούμουν με τα σπορ με έπιανε κατάθλιψη.
Μετά «έφαγα» μεγάλο κόλλημα με το μπιλιάρδο. Έπαιζα με απίστευτο ζήλο. Και 3 και 4 ώρες την ημέρα για αρκετά χρόνια. Και γαλλικό και αμερικάνικο και 9μπαλο και Ρώσικο!
Ως φοιτητής είχα εμμονή με το γήπεδο. Σπούδαζα στην Ξάνθη και κάθε 15 μέρες έβλεπα την Σκόντα. Με χιόνια και βροχές ή με ήλιο , με παρέα ή χωρίς , εγώ ήμουν πάντα εκεί. Παράλληλα βέβαια παρακολουθούσα και όλη την αγωνιστική κίνηση μέσω των εφημερίδων δίνοντας μεγαλύτερη βάση στην πολυαγαπημένη μου ΑΕΚ. Η ΑΕΚ ήταν για μένα μεγάλο κεφάλαιο. Φοβερό κόλλημα. Η διάθεση μου ήταν άμεσα συνδεδεμένη με τα αποτελέσματα της ομάδας. Όταν η ομάδα έχανε η πίκρα ήταν ανείπωτη. Μέχρι και εφιάλτες έβλεπα. Πόσο γελοία μου φαίνονται τώρα όλα αυτά. Είναι σαν τον έρωτα , που όταν τον ξεπεράσεις συνειδητοποιείς πόσες γελοιότητες και μαλακίες έκανες!
Επόμενο κόλλημα η ανάγνωση βιβλίων και ειδικότερα των βιβλίων εκλαϊκευμένης επιστήμης. Από το 1999 μέχρι το 2002 (όταν και «έμπλεξα» με το ίντερνετ) διάβαζα συνεχώς. Κοσμολογία , μαθηματικά και φυσική ήταν από τα αγαπημένα μου χόμπι. Εννοείται στην εκλαϊκευμένη τους μορφή διότι από θεωρητικής και πρακτικής άποψης δεν τα κατέχω.
Ώσπου ανακάλυψα το Football Manager… Ατελείωτες ώρες. Μερικές φορές ξεχνούσα μέχρι και να φάω. Είχα αδυνατίσει επειδή δεν ήθελα να σταματήσω το παιχνίδι για να φάω. Αυτό ήταν πραγματική εμμονή. Έφτιαχνα ένα φραπεδάκι , έπαιρνα 1 πακέτο τσιγάρα (εκείνη την εποχή κάπνιζα ακόμα) και δεν σηκωνόμουν από τον υπολογιστή ακόμα και να γινόταν σεισμός.
Επόμενη εμμονή το ποδοσφαιρικό στοίχημα. Άλλο κόλλημα και αυτό. Κάθε μέρα έπαιζα 3-4 δελτία και παρακολουθούσα live την εξέλιξη των αγώνων. Κρατούσα στατιστικά στοιχεία για όλα τα πονταρίσματα και αν με ρωτούσε κάποιος πόσο έληξε το Καφέ Όπερα–Ελσίνκι ήξερα να του πω μέχρι και την διακύμανση του σκορ. Αυτό κράτησε για 1 χρόνο τουλάχιστον. Το θυμάμαι διότι είναι σχετικά πρόσφατο.
Μετά από αυτό απέκτησα ψύχωση με τις αμερικάνικες τηλεοπτικές σειρές. Κατέβαζα εκατοντάδες γιγαμπάϊτ τηλεοπτικές σειρές (ενδεικτικά αναφέρω Prison Break , Lost , Six Feet under , 24 , The Sopranos , Invasion , Surface , Battlestar Galactica , Jericho , Carnivale , Dexter , The 4400 , Band of Brothers και πάρα πολλές ακόμα), έφτιαχνα DVD από μόνος μου (πέρασα 2 μήνες πάνω στον υπολογιστή να μάθω πως γίνεται…) περνούσα υπότιτλους , έκανα μετατροπές των αρχείων από το ένα forma στο άλλο και ένα σωρό άλλα άχρηστα πράγματα τα οποία θα μπορούσα να αποφύγω με μία απλή επίσκεψη στο club της γειτονιάς.

Πρόβλεψη

Προβλέπω «κόλλημα» με το subbuteo. Ένας φίλος μου , παλιός λάτρης του επιτραπέζιου ποδοσφαίρου , παρέλαβε αυτές τις μέρες τον εξοπλισμό. Επαγγελματική πράσινη τσόχα , τέρματα , μπάλες και ομάδες , ο μαραγκός έχει έτοιμο το κόντρα πλακέ και το μόνο που μένει είναι να το στήσουμε. Προβλέπω μετά το Πάσχα ομηρικές μάχες!

Κυριακή 13 Απριλίου 2008

ΓΙΑ ΔΕΥΤΕΡΗ ΣΥΝΕΧΟΜΕΝΗ ΣΕΖΟΝ Η ΧΙΟΣ ΣΤΗΝ ΤΕΤΡΑΔΑ ΤΗΣ Α1 ΕΘΝΙΚΗΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ ΥΔΑΤΟΣΦΑΙΡΙΣΗΣ!

Η Χίος ήταν αυτή που συμπλήρωσε τελικά το παζλ της τετράδας των πλέι οφ της Α1 ανδρών.
Μετά από ένα συγκλονιστικό παιχνίδι, που κρίθηκε στα πέναλτι, η ομάδα του Ντράγκαν Άντριτς επιβλήθηκε την Κυριακή (13/04) της Βουλιαγμένης στο Ιωνικό κολυμβητήριο με 11-10 και ολοκλήρωσε την ανατροπή με 2-1 νίκες στη σειρά, παίρνοντας την πρόκριση για τα ημιτελικά.
Εκεί θα αντιμετωπίσει με μειονέκτημα έδρας τον Ολυμπιακό ενώ οι «μπέμπηδες» θα διεκδικήσουν την 5η θέση και την έξοδο στο Len Trophy κόντρα στο Παλαιό Φάληρο.
Το ματς, όπως αναμενόταν, ήταν ντέρμπι με τις δύο ομάδες να συμβαδίζουν στο σκορ. Χάρη σε γκολ του Ελμισιάν ενάμιση λεπτό πριν το φινάλε, οι γηπεδούχοι ισοφάρισαν σε 5-5, πηγαίνοντας το παιχνίδι στην παράταση. Στον έξτρα χρόνο οι φιλοξενούμενοι προηγήθηκαν με 6-5 με τον Κανδιόγλου να απαντά για τους νησιώτες ενάμιση λεπτό πριν το τέλος. Στον χρόνο που απέμενε δεν άλλαξε κάτι και έτσι τα πάντα κρίθηκαν στην…ρωσική ρουλέτα των πέναλτι.
Στο 4-4 ο Πρωτονοτάριος που είχε μόλις μπει στη θέση του Τσαλκάνη απέκρουσε σουτ του Κανδιόγλου με τον Μισετζή να κάνει το ίδιο αμέσως μετά στο πέναλτι που εκτέλεσε ο Φρανίσεβιτς. Την «χαριστική βολή» στη Βουλιαγμένη έδωσε ο Ντούλος, που ευστόχησε στέλνοντας την ομάδα του στα ημιτελικά.
Τα οκτάλεπτα: 3-2, 0-0, 1-2, 1-1. Παράταση: 0-0, 1-1.
Χίος: Ι. Φουντούλης 3, Ντούλος 3, Πόποβιτς 2, Κανδιόγλου 1, Ελμισιάν 1, Γ. Φουντούλης 1.Βουλιαγμένη: Φρανίσεβιτς 3, Μιτελούδης 2, Καρούντζος 2, Αγγελίδης 1, Κατσαούνης 1, Αφρουδάκης 1.

Παρασκευή 11 Απριλίου 2008

ΕΙΠΕ ΚΑΝΕΙΣ ΤΙΠΟΤΑ ΓΙΑ ΨΥΧΗ;

Είναι σύνηθες στο δημοσιογραφικό επάγγελμα να χρησιμοποιούνται φράσεις κλισέ. Μία από αυτές που ακούγονται κατά κόρον (αν και τα τελευταία χρόνια όχι τόσο συχνά) είναι και το "Μίλησε η αθάνατη Ελληνική ψυχή!" Χρησιμοποιείται κυρίως μετά από μεγάλες νίκες στον αθλητισμό , μιας και δεν έχουμε να επιδείξουμε σε άλλους τομείς κάτι ιδιαίτερα αξιόλογο πέραν των αθλητικών επιτυχιών. Αν πετυχαίναμε σπουδαίες "νίκες" και σε άλλους τομείς, είναι σίγουρο ότι θα το ακούγαμε ακόμα πιο συχνά. Πρόκειται βέβαια για μία κλασσική νεοελληνική παρόλα καθώς από πουθενά δεν στοιχειοθετείται ότι η Ελληνική ψυχή έχει κάτι το ξεχωριστό.
Αντιθέτως τείνει να χαρακτηριστεί ξεχωριστή η Γερμανική ψυχή. Προκαλεί τρομερή εντύπωση η επαναλαμβανόμενη εικόνα ενός παίκτη Γερμανικής ομάδας να πανηγυρίζει γκολ στα τελευταία λεπτά. Αν και τώρα που το ξανασκέφτομαι είναι τόσο συνηθισμένο το φαινόμενο που δεν προκαλεί πλέον τόσο μεγάλη εντύπωση. Οι βασιλιάδες των ανατροπών Γερμανοί , έχουν στείλει στον ψυχίατρο ουκ ολίγους αντιπάλους που πίστευαν ότι τους είχαν κατατροπώσει. Ένας από αυτούς ήταν και η Χετάφε. Με το σκορ στο 3-1 πέντε λεπτά πριν το τέλος της παράτασης ποιος θα πόνταρε υπέρ της Μπάγερν; Κι όμως οι Γερμανοί απογοητεύοντας τους απανταχού εχθρούς τους (περαστικά σου Αλέξη Σπυρόπουλε) το έκαναν πάλι το θαύμα τους. 3-3 στο 120' και ανάσκελα οι Καστιγιάνοι!
Οφείλω να ομολογήσω ότι είναι στα όρια του διαστροφικού να υποστηρίζει κάποιος ουδέτερος σε αγώνα Χετάφε-Μπάγερν τους Γερμανούς και ειδικά όταν αυτοί αγωνίζονται με παίκτη παραπάνω για 114 λεπτά. Η λογική και το συναίσθημα σε οδηγούν ασυναίσθητα να υποστηρίξεις τον αδύναμο. Δεν θα διαφωνήσω σε αυτό, πρέπει όμως να υπάρχει σεβασμός και στον τηλεθεατή που υποστηρίζει το φαβορί.

Για άλλη μια φορά λοιπόν "μίλησε" το πείσμα και η Γερμανική αυταπάρνηση. Όπως το 1982, όταν το 3-1 υπέρ της Γαλλίας στον ημιτελικό του Μουντιάλ έγινε 3-3 στην παράταση. Όπως το 1986 στον τελικό του Μουντιάλ, που το 2-0 υπέρ της Αργεντινής έγινε σε πέντε λεπτά 2-2, για έρθει ο Μπουρουσάγα στο 86' να ανατρέψει ξανά τα δεδομένα. Όπως σε τόσες άλλες περιπτώσεις. Όσο υπάρχει ποδόσφαιρο, οι Βραζιλιάνοι θα μαγεύουν με την τεχνική τους κατάρτιση, οι Ιταλοί θα εκνευρίζουν με την τακτική τους ικανότητα και οι Γερμανοί θα ανατρέπουν σκορ εκεί που δεν το περιμένει κανείς.

Πέμπτη 10 Απριλίου 2008

ΤΟ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΜΟΥ ΑΘΛΗΜΑ: ΕΠΙΤΡΑΠΕΖΙΑ ΑΝΤΙΣΦΑΙΡΙΣΗ

Ποιος είναι το άθλημα με τους περισσότερους ερασιτέχνες ή επαγγελματίες αθλητές στον κόσμο; Μα φυσικά η Επιτραπέζια Αντισφαίριση ή αλλιώς πινγκ πονγκ. Για ποιο λόγο; Για τον απλούστατο λόγο ότι είναι το αγαπημένο άθλημα των Κινέζων!
Το πινγκ πονγκ είναι ένα άθλημα παρεξηγημένο. Το γεγονός ότι μπορείς να στήσεις εύκολα ένα τραπέζι σε οποιοδήποτε μέρος (π.χ. ξενοδοχείο , υπόγειο κατοικίας , γκαράζ , ακόμα και στο δάσος , τον κήπο ή την αυλή) , έχει κατά κάποιο τρόπο μετατρέψει το άθλημα της επιτραπέζιας αντισφαίρισης σε παιχνίδι λαοφιλές και προσιτό σε όλους Όπως παίζει κάποιος μία παρτίδα μπιλιάρδο , μπορεί να παίξει και πινγκ πονγκ. Φορώντας το εφαρμοστό του τζιν παντελόνι και το πουκάμισο απ΄ έξω για να μην δυσκολεύεται στις κινήσεις. Χωρίς καθόλου προετοιμασία. Αρκεί να έχει 2 ρακέτες , μερικά μπαλάκια και έναν πρόθυμο αντίπαλο. Έχω την εντύπωση ότι το πινγκ πονγκ είναι το άθλημα που παρουσιάζει την εμφανέστερη διαφορά μεταξύ του ατόμου που δηλώνει ότι ξέρει να παίζει και του αθλητή που ξέρει πραγματικά. Έχω συναντήσει πολλά άτομα στην ζωή μου που δήλωσαν ότι ξέρουν να παίζουν πινγκ πονγκ. Άλλοι έπαιζαν σε σχολικές κατασκηνώσεις , άλλοι σε χριστιανικούς ή πολιτιστικούς συλλόγους , άλλοι είχαν παίξει σε σπίτια φίλων κ.ο.κ. Κανείς δεν ήξερε να παίζει πραγματικό πινγκ πονγκ. Διότι το πραγματικό πινγκ πονγκ είναι ένα από τα δυσκολότερα και πιο απαιτητικά αθλήματα στον κόσμο. Χαρακτηρίζεται ως άθλημα από δεξιοτεχνία, αντοχή, δύναμη, συγκέντρωση, ψυχραιμία, ψυχολογία, τακτική, τεχνική και αρκετά άλλα στοιχεία που για να τα αποκτήσει κανείς απαιτείται σωστή εκμάθηση σε μικρή ηλικία (αν μάθεις στραβά στην αρχή, δύσκολα μπορείς να το διορθώσεις μεγαλώνοντας) και σκληρή προπόνηση στη συνέχεια (τουλάχιστον 3-4 ώρες την ημέρα).

Ως έφηβος υπήρξα αθλητής του πινγκ πονγκ. Δεν ήμουν τίποτα το ιδιαίτερο σε πανελλήνιο επίπεδο. Πολύ μέτρια πράγματα. Αντιθέτως σε επίπεδο Νομού Χίου είχα φτάσει κάποια στιγμή μέχρι και την κορυφή. Μετά τα παράτησα, διότι ήταν η εποχή που εισερχόμουν στην απαράδεκτη, αντιπαιδαγωγική και ψυχοφθόρα διαδικασία των Πανελλαδικών Εξετάσεων εισαγωγής στα Δημόσια Πανεπιστήμια. Δύσκολο να κρατήσεις εκείνη την εποχή δύο καρπούζια στην ίδια μασχάλη.
Σταμάτησα το πινγκ πονγκ το 1990. Πέρασαν κιόλας 18 χρόνια! Από τότε έχουν αλλάξει αρκετά πράγματα Κυρίως στους κανονισμούς. Σκοπός των αλλαγών ήταν να γίνει το άθλημα πιο θεαματικό αλλά κυρίως πιο τηλεοπτικό. Το έχουν αυτό το πρόβλημα τα αθλήματα με πόντους. Όπως το Βόλεϊ για παράδειγμα , στο οποίο καταργήθηκαν οι αλλαγές σερβίς και εφαρμόστηκε το σύστημα με τους 25 πόντους ανά σετ.
Εχθές έπαιξα μετά από αρκετά χρόνια το αγαπημένο μου άθλημα. Όταν μετακόμισα στην Σάμο πριν από πέντε χρόνια, ρώτησα αν υπάρχει κάποιος χώρος επιτραπέζιας αντισφαίρισης αλλά δεν βρέθηκε τίποτα. Προχθές γνωρίστηκα με κάποιον που έχει τοποθετήσει τραπέζι στο σπίτι του και δεν έχασα την ευκαιρία να ξαναθυμηθώ τα παλιά. Ότι αφήνεις , σε "αφήνει" και αυτό. Που θα πάει όμως... Θα προσπαθήσω να επανέλθω σε ανεκτά επίπεδα αν και είναι δύσκολο να αποτινάξεις 18 χρόνια που σου βαραίνουν την πλάτη...


ΜΕΡΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΤΡΑΠΕΖΙΑ ΑΝΤΙΣΦΑΙΡΙΣΗ ΠΟΥ ΒΡΗΚΑ "ΓΚΟΥΓΚΛΑΡΟΝΤΑΣ"
Ιστορία του Αθλήματος
Η ακριβής προέλευση της επιτραπέζιας αντισφαίρισης είναι άγνωστη. Εμφανίστηκε στη δεκαετία του 1890 στην Αγγλία σαν παιχνίδι της αριστοκρατίας και σιγά-σιγά εξαπλώθηκε και στα άλλα κοινωνικά στρώματα. Η ονομασία της “Ping-Pong”, προήλθε από τον ήχο που κάνει το μπαλάκι όταν χτυπάει στο τραπέζι.
Οι πρώτες ρακέτες ήταν ξύλινες με μακριά λαβή ενώ το κυρίως μέρος τους ήταν επενδυμένο με φελλό.
Στη διάρκεια του 1929 δημιουργήθηκαν οι πρώτοι σύλλογοι και το άθλημα άρχισε να γίνεται γνωστό σε όλο τον κόσμο. Την εποχή εκείνη οι παίκτες χρησιμοποιούσαν ξύλινες ρακέτες καλυμμένες από σκληρά λάστιχα με δοντάκια
Το 1952 ένας σχετικά άγνωστος τότε Γιαπωνέζος Παίκτης, ο Hiroje Satoh, εμφανίστηκε στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα με ένα στρώμα σπογγώδους υλικού, το οποίο έμπαινε μεταξύ του λάστιχου και του ξύλου και δημιουργούσε ένα καινούριο τύπο λάστιχου που αργότερα ονομάστηκε “sandwich rubber”. Το καινούριο λάστιχο έφερε επανάσταση στο χώρο της επιτραπέζιας αντισφαίρισης λόγω της ιδιότητας του να δίνει μεγάλη περιστροφή και ταχύτητα στο μπαλάκι. Στα επόμενα χρόνια, σχεδόν όλοι οι κορυφαίοι παίκτες άρχισαν να χρησιμοποιούν το νέο αυτό τύπο λάστιχου και να προσαρμόζονται στο νέο τρόπο παιχνιδιού. Ανακαλύφθηκαν και εξελίχθηκαν νέα τεχνικά χτυπήματα που έδιναν έμφαση στην ταχύτητα και την περιστροφή της μπάλας ενώ το παιχνίδι έγινε θεαματικό.
ΤΑ τελευταία χρόνια η επιτραπέζια αντισφαίριση έχει κάνει μεγάλα βήματα προόδου. Εχουν γίνει αρκετές τροποποιήσεις των κανονισμών σε μια προσπάθεια να γίνει το άθλημα πιο ελκυστικό και πιο δημοφιλές στο ευρύ κοινό ενώ η τεχνολογική ανάπτυξη έχει συνεισφέρει στην αύξηση της θεαματικότητας. Επίσης, με την ένταξη του αθλήματος στο Ολυμπιακό πρόγραμμα από το 1988, η επιτραπέζια αντισφαίριση αρχίζει να αποκτά ταυτόχρονα μαζικό χαρακτήρα. Ετσι σήμερα θεωρείται ένα από τα μεγαλύτερα σε συμμετοχή αθλήματα στον κόσμο με περισσότερες από 150 Εθνικές Ομοσπονδίες να είναι μέλη της I.T.T.F. Από αγωνιστικής πλευράς είναι σαφές ότι έχει αλλάξει τελείως το στυλ του παιχνιδιού. Η μοντέρνα επιτραπέζια αντισφαίριση βασίζεται πλέον στην ταχύτητα και τη δύναμη ενώ τα καινούρια χτυπήματα απαιτούν άρτια τεχνική κατάρτιση.
Η προτεινόμενη αύξηση του ύψους του φιλέ, η μείωση της διάρκειας του σετ στους έντεκα πόντους, η αύξηση του συνολικού αριθμού των σετ ανά παιχνίδι (best of nine), καθώς και η αύξηση της διαμέτρου της μπάλας, είναι ιδέες που σκοπό έχουν να κάνουν το άθλημα ακόμα πιο συναρπαστικό.






Χαρακτηριστικά
Η επιτραπέζια αντισφαίριση είναι ένα αρκετά περίπλοκο παιχνίδι. Περιλαμβάνει μια μεγάλη σειρά χτυπημάτων που διαφέρουν στην τεχνική τους και εξαρτώνται άμεσα τόσο από εξωτερικούς (π.χ. εξοπλισμός), όσο και από εσωτερικούς (π.χ. τεχνική κατάρτιση) παράγοντες. Τόσο το παιχνίδι, όσο και η δραστηριότητα του παίκτη, προσδιορίζονται μέσα στα πλαίσια που σχηματίζουν οι μικρές διαστάσεις του αγωνιστικού χώρου (τραπέζι), της ρακέτας και της μπάλας από τη μια μεριά και η ταχύτατη εκτέλεση και εναλλαγή των χτυπημάτων από την άλλη. Η επιλογή του χτυπήματος, η απόφαση για την εκτέλεση του και η τελική του εκτέλεση πρέπει να γίνουν αφενός μεν ταχύτατα και με ακρίβεια, αφετέρου δε την κατάλληλη στιγμή (σωστό “timing”). Από την άλλη μεριά η τεχνική της επιτραπέζιας αντισφαίρισης είναι αρκετά δύσκολη. Αποτελείται από την τεχνική εκτέλεση των χτυπημάτων και την τεχνική των μετακινήσεων. Τα δύο αυτά στοιχεία βρίσκονται σε συνεχή αλληλεξάρτηση. Αδυναμία του ενός επηρεάζει δυσμενώς την εκτέλεση του άλλου και κατ/ επέκταση την εξέλιξή του πόντου. Για παράδειγμα αν κάποιος παίκτης έχει σωστή τεχνική κατάρτιση, αλλά υστερεί στον τομέα της μετακίνησης στο τραπέζι (κίνηση ποδιών) έχει χάσει αυτόματα το 50% του πόντου.
ΑΠΟ την άλλη μεριά η επιτραπέζια αντισφαίριση, όσο και αν δεν φαίνεται, υποβάλλει το καρδιαγγειακό σύστημα σε μεγάλη επιβάρυνση. Στις μεγάλες διοργανώσεις (Ολυμπιακοί, Παγκόσμιοι, Πανευρωπαϊκοί αγώνες) οι παίκτες καταβάλλουν μεγάλη προσπάθεια. Σύμφωνα μάλιστα με μετρήσεις που έγιναν στην Ιαπωνία, η ενέργεια που καταναλώνεται ανά λεπτό της ώρας στους αγώνες αυτούς είναι μεγαλύτερη από αυτή που καταναλώνεται σε πιο δυναμικά αθλήματα όπως για παράδειγμα στην καλαθόσφαιρα.

Χαρακτηριστικά των παικτών
ΟΙ παίκτες της επιτραπέζιας αντισφαίρισης για να μπορέσουν να φθάσουν σε ένα ικανοποιητικό επίπεδο απόδοσης θα πρέπει να αναπτύξουν ένα πλήθος πνευματικών, ψυχικών και φυσικών ικανοτήτων.
ΤΟ υψηλό επίπεδο αυτοσυγκέντρωσης σε συνδυασμό με την καλή προβλεψιμότητα και τη γρήγορη αντίδραση δημιουργεί τις κατάλληλες συνθήκες για την απόκτηση του πόντου. Η αναλυτική σκέψη και η προσαρμοστικότητα βοηθάει, αφενός μεν στην εκτίμηση της κατάστασης και το σχεδιασμό της κατάλληλης τακτικής, αφετέρου Δε στη γρηγορότερη προσαρμογή του παίκτη στις αγωνιστικές συνθήκες.
Η ικανοποιητική νευρομυϊκή (οπτικοκινητική) συναρμογή σε συνδυασμό με την καλή κιναισθητική ικανότητα (feeling) βοηθάνε στον καλύτερο έλεγχο της μπάλας και στην αποδοτικότερη εκτέλεση των κινήσεων. Η αντίσταση στο stress αποτελεί τον καθοριστικό παράγοντα στα κρίσιμα σημεία ενός αγώνα. Τέλος η καλή φυσική κατάσταση βοηθάει στη διατήρηση ενός ικανοποιητικού επιπέδου αγωνιστικής διέγερσης, απαραίτητου στοιχείου κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού.


H Ιστορία του αθλήματος στην Ελλάδα
Το άθλημα της επιτραπέζιας αντισφαίρισης άρχισε να καλλιεργείται στην χώρα μας επίσημα την περίοδο του Μεσοπολέμου, δηλαδή τη δεκαετία του 1930, με ευθύνη του ΣΕΓΑΣ.
Πρώτη συμμετοχή της Εθνικής Ομάδας Ανδρών σε διεθνή διοργάνωση ήταν το 1939, στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα που έγινε στο Κάιρο της Αιγύπτου, όπου η ομάδα αποτελούμενη από τους αθλητές Λεβέντη, Κελαΐδη, Παλαιολόγο και Κασαβέτη καταφέρνει νίκες επί των εθνικών συγκροτημάτων των Ινδιών, του Λουξεμβούργου και της Παλαιστίνης.
Το πρώτο αγωνιστικό τραπέζι και επίσημες ρακέτες εμφανίστηκαν στον Ομιλο Αντισφαίρισης Αθηνών, όπου φαίνεται ότι το άθλημα καλλιεργήθηκε ιδιαίτερα την περίοδο της Γερμανικής κατοχής, αφού οι τενίστες του Ομίλου αναγκάσθηκαν να παίζουν σε κλειστούς χώρους επειδή δεν μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν τα τερέν του Ομίλου.
Στις 20 Μαρτίου 1949 η Ελληνική Φίλαθλος Ομοσπονδία Αντισφαιρίσεως (Ε.Φ.Ο.Α.) αποφασίζει την ίδρυση τμήματος επιτραπέζιας αντισφαίρισης.
Στις 23 Νοεμβρίου του 1956 ιδρύεται η Ελληνική Φίλαθλος Ομοσπονδία Επιτραπέζιας Αντισφαίρισης (Ε.Φ.Ο.Επ.Α.) (απόφαση 15389/1956 Πρωτοδικείου Αθηνών).
Οι αθλητές και αθλήτριες των Εθνικών ομάδων με ανύπαρκτα μέσα αγωνίζονται στους διεθνείς στίβους για την φανέλα, αντιμετωπίζουν σοβαρά βιοποριστικά προβλήματα αλλά κυριαρχούν στη Μεσόγειο και στα Βαλκάνια παρ' όλες τις τρομερές αντιξοότητες.
Το καλοκαίρι του 1989 ο l6χρονος αθλητής από τη Ρουμανία, Καλίν Κρεάνγκα ζητάει πολιτικό άσυλο από την Ελλάδα και αρχίζει να αγωνίζεται αμέσως με την εθνική μας ομάδα. Ενα χρόνο αργότερα κάνει το ίδιο και ο συναθλητής του, Ντανιέλ Τσιόκα.
Ο Κρεάνγκα την ίδια χρονιά στους Μεσογειακούς της Αθήνας κατακτά το αργυρό μετάλλιο.
Το 1992 η Εθνική ομάδα των Ανδρών μπαίνει στις 12 καλλίτερες ομάδες της Ευρώπης στο Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα ενώ ο Ελληνικός Εθνικός Ύμνος ηχεί για πρώτη φορά σ' αυτή τη διοργάνωση, αφού ο Κρεάνγκα κατακτά το χρυσό μετάλλιο στο Διπλό Μικτό. Τα αποτελέσματα της νέας πνοής φαίνονται πλέον παντού.
Το 1993 η Εθνική Ομάδα Ανδρών κατακτά για πρώτη φορά στην ιστορία της την 1η θέση στο Βαλκανικό Πρωτάθλημα. Η Μαρία Μοίρου με την Διάνα Ζέρδιλα κατακτούν το χάλκινο μετάλλιο στους Μεσογειακούς αγώνες της Γαλλίας και επίσης το αργυρό στους Βαλκανικούς Αγώνες στο Διπλό Γυναικών.
1995, Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στην ΚΙΝΑ και 9οι στο Διπλό Ανδρών ο Γιάννης Βλοτινός με τον Φάνη Αβραντινή, που κάνουν τους Κινέζους αντιπάλους τους και φαβορί για μετάλλιο να σπάσουν τις ρακέτες τους αφού τους απόκλεισαν και τους άφησαν πίσω. Η εικόνα αυτή κάνει τον γύρο του κόσμου μέσω CNN. 5ος στο Διπλό Μικτό ο Κρεάνγκα.
1996, χρονιά Ιστορική μια και η Ελληνική Επιτραπέζια Αντισφαίριση δηλώνει παρουσία στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Ατλάντα, με τη συμμετοχή των Κρεάνγκα και Τσιόκα μέσα από την δύσκολη διαδικασία των προκρίσεων και των προολυμπιακών τουρνουά.
Ασημένιο ο Κρεάνγκα στο Πανευρωπαϊκό Ανδρών στη Μπρατισλάβα της Σλοβακίας στο Διπλό Μικτό και Χάλκινο στο Διπλό Ανδρών, 5η θέση στο Ατομικό Ανδρών.
Χρυσό ο Παναγιώτης Γκιώνης στο Μικτό Νέων στο Πανευρωπαϊκό Νέων. Τέσσερα Μετάλλια στο Βαλκανικό Ανδρών. Χρυσό ο Παναγιώτης Γκιώνης στο Διπλό Ανδρών, Χάλκινο ο Γιάννης Κορδούτης και ο Γιάννης Βλοτινός στο Διπλό Ανδρών καθώς και η Ομάδα Ανδρών που κατετάγη 3η.
1997, ο Κρεάνγκα πρώτος Μεσογειονίκης στην Ιταλία. Η Εθνική ομάδα των Ανδρών με τους Καλίνικο Κρεάνγκα, Γιάννη Βλοτινό, Ντανιέλ Τσιόκα ,Γιάννη Κορδούτη και Παναγιώτη Γκιώνη και κάτω από τις οδηγίες του Ομοσπονδιακού τεχνικού Νίκου Κωστόπουλου, πετυχαίνει μέσα από σειρά δύσκολων και σκληρών αγώνων με τα μεγαθήρια του αθλήματος την 6η θέση στον κόσμο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Αγγλίας.

Τρίτη 8 Απριλίου 2008

ΜΕΓΑΛΩΣΑΝΕ ΟΙ ΜΕΡΕΣ. Η ΧΑΡΑ ΤΟΥ ΑΡΓΟΣΧΟΛΟΥ.

18.30 μ.μ. Πανοραμική φωτογραφία της Σάμου
19.30 μ.μ. Σχεδόν από το επίπεδο της Θάλασσας19.35 μ.μ. Ώρα για επιστροφή...

Δευτέρα 7 Απριλίου 2008

Η ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΜΕΝΗ ΑΕΚ ΤΟΥ ΚΩΣΤΕΝΟΓΛΟΥ ΚΑΙ Ο ΤΡΑΓΙΚΟΣ ΠΑΟ

Η ΑΕΚ εδώ και ένα μήνα παίζει απελευθερωμένα. Χωρίς μεγάλη πίεση για αποτέλεσμα , με παίκτες με θετική αύρα (ασχέτως των κρουσμάτων απειθαρχίας) και με ορθολογικότερο σχήμα. Εφτά στους έντεκα παίκτες είναι Έλληνες , αποδεικνύοντας αυτό που λέγεται κατά κόρον, ότι με δανεικούς και αδιάφορους ξένους, ομάδες δεν γίνονται. Είναι απαραίτητος έναν βασικός κορμός Ελλήνων παικτών και από εκεί και πέρα 3-4 ξένων ικανών να κάνουν την διαφορά. Για αυτόν τον λόγο θεωρώ ότι πιθανές μεταγραφές όπως του Μπασινά , του Κυργιάκου ή του Κατσουράνη θα ισχυροποιήσουν την ομάδα πάρα πολύ και θα ενθουσιάσουν τον κόσμο. Η ομάδα παρουσιάζει κανονική άμυνα με πραγματικά πλάγια μπακ (και όχι τον κατά συνθήκη μπακ Ράμος και τον "καμένο" Αρουαμπαρένα) και σχήμα με δύο επιθετικούς. Οι Ζήκος και Καφές στο κέντρο βρίσκονται σε πολύ καλή κατάσταση και αυτό έχει απελευθερώσει τον Ρίμπο , ο οποίος μέχρι πριν 2 μήνες για να πάρει την μπάλα και να κάνει παιχνίδι έπρεπε να φτάσει στην μεγάλη περιοχή του Μάχο. Οι γραμμές έχουν συνοχή και το πάσινγκ γκέιμ λειτουργεί ικανοποιητικά. Απορώ πραγματικά τι στο καλό έκανε στις προπονήσεις ο Φερέρ...
Από την άλλη πλευρά έχουμε μία ομάδα ερείπιο. Μία ομάδα που δεν έχει καμία εμπιστοσύνη στις δυνατότητες της. Το έβλεπες εδώ και καιρό ότι έμενε στη ζωή με νοσοκομειακή υποστήριξη. Οι σχέσεις των παικτών είναι σε άσχημο επίπεδο , ο κόσμος κάθε άλλο παρά συσπειρωμένος είναι , το θέαμα που αποδίδει η ομάδα είναι επιεικώς απαράδεκτο και το ντεφορμάρισμα βασικών παικτών ήρθε την χειρότερη δυνατή στιγμή. Θεωρώ πάντως , ότι με βάση το υλικό που έχει ο ΠΑΟ δεν θα μπορούσε να κάνει κάτι παραπάνω. Το ότι ήταν μέσα στο πρωτάθλημα 3 αγωνιστικές πριν το τέλος , αποτελεί κατά την γνώμη μου επιτυχία. Ο Πεσέιρο διαχειρίστηκε το υλικό του πολύ καλύτερα από τον Φερέρ αν εξαιρέσουμε τον παραγκωνισμό του Νίνη. Το μόνο που μπορεί να του καταλογίσει κάποιος είναι ότι έδινε την εντύπωση ότι δεν πιστεύει στις δυνατότητες της ομάδας του. Μπορεί να έλεγε όλη την χρονιά ότι πιστεύει την ομάδα και την θεωρεί ικανή για τίτλο , στην ουσία όμως αγωνιζόμενος συνεχώς με 2 και 3 αμυντικά χαφ περνούσε λογική ηττοπάθειας.

Για τον δεύτερο στο γήπεδο και πρώτο στα χαρτιά ΟΣΦΠ τι να πω; Αν είχε λίγο πιο δύσκολο πρόγραμμα στο τέλος θα κατέληγε τρίτος. Οι Τζόλε , Κοβάσεβιτς, Στολτίδης, Λεντέσμα και Γκαλέτι απλώς κατέρρευσαν. Θέλεις η ηλικία, θέλεις η έλλειψη "επιστημονικής υποστήριξης", θέλεις τα πολλά παιχνίδια, τους έχουν μετατρέψει σε ποδοσφαιρικά φαντάσματα. Ο Ολυμπιακός όμως αφενός είναι συσπειρωμένος , αφετέρου έχει γήπεδο-έδρα. Και σε γήπεδο-έδρα οι αντίπαλοι και οι διαιτητές παίζουν σαν "χεσμένοι"...

Κυριακή 6 Απριλίου 2008

ΘΙΒΕΤ ΚΑΙ ΛΟΙΠΕΣ ΕΞΩΤΙΚΕΣ ΧΩΡΕΣ...

Από την ιστοσελίδα www.goalday.gr :
Τριάντα(!) συλλήψεις έγιναν στο Λονδίνο στην πορεία της Ολυμπιακής φλόγας στην αγγλική πρωτεύουσα, όταν οι διαμαρτυρόμενοι για την κατάσταση στο Θιβέτ συγκρούστηκαν με την αστυνομία.
Όταν ο σταρ της κωπηλασίας, Σερ Στιβ Ρεντγκρέιβ παρέλαβε την φλόγα από το Γουέμπλεϊ, οι ακτιβιστές που διαμαρτύρονται για την καταπάτηση των ανθρώπινων δικαιωμάτων στην Κίνα, άρχισαν την... επίθεση. Μάλιστα, προσπάθησαν να αρπάξουν την φλόγα από τα χέρια της διάσημης τηλεπαρουσιάστριας, Κόνι Χακ. Μάλιστα, υπό τον φόβο των επεισοδίων, η φλόγα άλλαξε... δρόμο, χωρίς αυτό να έχει ανακοινωθεί και ο πρέσβης της Κίνας πέρασε το «ιερό φως» από την Τσάιναταουν.
Οι διαμαρτυρίες και οι φωνές για «μία Κίνα» συνεχίστηκαν και σκηνές... απείρου κάλους διαδραματίστηκαν όταν η φλόγα πέρασε στα χέρια του χρυσού Ολυμπιονίκη του πεντάθλου, Ντενίζ Λιούις. Στην οδό Ντάουινγκ είχαν συγκεντρωθεί πάνω από 500 άτομα, ενώ στο Βρετανικό Μουσείο περίμεναν 2.000!
Για τα όσα έγιναν, ο εκπρόσωπος του Πεκίνο, Κι Γινγκπού δήλωσε στο BBC: «Δεν είναι η σωστή στιγμή, ούτε ο τρόπος, για κανέναν, να εκφράσει τις πολιτικές του απόψεις. Είμαστε ευγνώμονες στον κόσμο του Λονδίνου, την αστυνομία και τους διοργανωτές, για τις προσπάθειές τους να τηρηθεί η τάξη».
Η Κόνι Χακ, που δέχθηκε «επίθεση» και τελικά κατάφερε να κρατήσει τη δάδα, τόνισε σχετικά: «Το ότι παίρνω μέρος στη διαδικασία δεν σημαίνει πως υποστηρίζω την Κίνα».
Αν κάνω την εύλογη ερώτηση : "που ήταν οι κατά τα άλλα κοινωνικά ευαίσθητοι ακτιβιστές , αντιεξουσιαστές , αριστεριστές και προοδευτικοί αγωνιστές της "Χώρας που γέννησε το Ολυμπιακό Πνεύμα" , της "Χώρας που όταν γίνονταν Ολυμπιακοί Αγώνες σταματούσαν οι πόλεμοι" , της "Χώρας που γέννησε την δημοκρατία" , όταν η Ολυμπιακή φλόγα περιφερόταν στα Ελληνικά εδάφη" υπάρχει περίπτωση να πάρω ειλικρινή απάντηση;
Α, ξέχασα , αυτοί που καταπιέζουν ΔΕΝ είναι οι Αμερικανοί... Είναι οι εξωτικοί και απομακρισμένοι Κινέζοι , μία ασιατική φυλή 2 δισεκατομμυρίων ανθρώπων που δεν καταπιέζει λαούς ούτε βομβαρδίζει αντιδημοκρατικές χώρες. Ποιος ασχολείται τώρα με τους Κινέζους και τους Θιβετιανούς...

Παρασκευή 4 Απριλίου 2008

ΑΠΟΜΥΘΟΠΟΙΗΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΠΙΟ ΑΔΟΞΟ ΤΡΟΠΟ

Από την αθλητικού περιεχομένου ιστοσελίδα http://www.contra.gr/ :
"Η Ελληνική Ομοσπονδία Αρσης Βαρών ανακοινώνει πως σε αιφνίδιο έλεγχο ντόπινγκ που διενεργήθηκε από την WADΑ με εντολή από της IWF, εκτός αγώνων στις 7 Μαρτίου 2008, βρέθηκαν θετικά τα πρώτα 11 δείγματα Ελλήνων αθλητών και αθλητριών. Θα ζητηθεί η εξέταση και του δεύτερου δείγματος, όπως ακριβώς προβλέπεται από τους κανονισμούς και κατόπιν το ΔΣ θα συγκροτήσει ειδική εξεταστική επιτροπή που θα επιληφθεί του θέματος. Σήμερα ο ομοσπονδιακός προπονητής Χρήστος Ιακώβου, ως υπεύθυνος της προετοιμασίας των αθλητών και των αθλητριών της Εθνικής Ομάδας, έθεσε την παραίτησή του στη διάθεση του Διοικητικού Συμβουλίου. Το ΔΣ έθεσε τον κ.Ιακώβου σε διαθεσιμότητα μέχρι την πλήρη διαλεύκανση της υπόθεσης που αποτελεί άμεση και κατ’ επείγουσα προτεραιότητα της Ελληνικής Ομοσπονδίας Αρσης Βαρών".
Οι "ανθέλληνες" της WADA εξετέλεσαν το θεάρεστο έργο τους. Ντροπή σας! Δεν αποκαθηλώνται κύριοι της WADA έτσι τα είδωλα... Δεν μπορούσατε να πάρετε ένα τηλεφωνάκι βρε αδερφέ να ειδοποιήσετε; Αλλά έτσι είστε εσείς οι ανθέλληνες. Όλη την ώρα μηχανορραφείτε ώστε να βρείτε τον τρόπο να μας εξοντώσετε. Τόσο πολύ μας ζηλεύετε ποια; Δηλαδή τώρα τι; Δεν θα αφήσετε την ένδοξη Ελληνική Εθνική Ομάδα της Άρσης Βαρών να μας εκπροσωπήσει στην Ολυμπιάδα του Πεκίνου; Και πως θα νοιώσουμε εθνικά υπερήφανοι ως Έλληνες;
Ξέρω , ξέρω και οι άλλοι τα ίδια κάνουν...

Πέμπτη 3 Απριλίου 2008

Η ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΔΡΑΚΩΝ

Έχω πάρει με την σειρά τα βιβλία του Βαλέριο Μάσιμο Μανφρέντι. Πρωτοδιάβασα την «Ασπίδα της Σπάρτης» - ένα βιβλίο αφιερωμένο στους Σπαρτιάτες - και κόλλησα. Πήραν σειρά ο Μέγας Αλέξανδρος , Η Επιστροφή από την Τροία και τα υπόλοιπα βιβλία του Ιταλού λάτρη της Ελληνικής και όχι μόνο ιστορίας και μυθολογίας. Εχθές ολοκλήρωσα την ανάγνωση του βιβλίου «Η αυτοκρατορία των Δράκων».
Βρισκόμαστε στο 260 μ.Χ. και στις ανατολικές επαρχίες της μεγάλης Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας βρίσκεται η πόλη Έδεσσα. Ο Βασιλιάς των Περσών Σαπώρ Α΄ πολιορκεί την πόλη. Ο Ρωμαίος αυτοκράτορας Λικίνιος Βαλεριανός αποδέχεται την πρόταση του Σαπώρ για διαπραγμάτευση, και βγαίνει από τα τείχη της πόλης συνοδεία μίας μικρής στρατιωτικής ομάδας με επικεφαλή τον Μάρκο Μέτελλο Αέτιο. Δυστυχώς πρόκειται για παγίδα. Και όχι μόνο από πλευράς Περσών αλλά και εκ των έσω. Λόγω της προδοσίας , οι περισσότεροι σκοτώνονται εκτός από 10 στρατιώτες και τον αυτοκράτορα. Μέσα στο χαμό , ο Μάρκος Μέτελος χάνει και την γυναίκα του , ενώ το 8χρονο παιδί του , μένει πίσω ορφανό από μητέρα και με τον πατέρα του αιχμάλωτο. Ούτε που μπορούν να φανταστούν τι τους περιμένει. Καλύτερα να πέθαιναν στη μάχη. Μετά από πορεία μηνών , οι Πέρσες τους πηγαίνουν ανατολικά προς τα βάθη της Ασίας, σε μία περιοχή ονόματι Άους Ντάιβα. Πραγματικό κολαστήριο. Το ορυχείο της περιοχής λειτουργούσε ήδη με αιχμαλώτους των Περσών και οι Ρωμαίοι στρατιώτες συμπεριλαμβανομένου και του Αυτοκράτορα προστέθηκαν στο υπάρχον δυναμικό. Κανείς δεν είχε αποδράσει από εκεί και κανείς δεν είχε καταφέρει να φύγει ζωντανός. Μετά από αρκετό καιρό, ο Αυτοκράτορας αρρώστησε και πέθανε. Οι εννέα στρατιώτες υπό τις οδηγίες του Μάρκου Μέτελου Αέτιου , περιμένουν νομοτελειακά την σειρά τους για να βρεθούν στον άλλο κόσμο. Με ελάχιστο φαγητό , με 16 ώρες εργασία την ημέρα χωρίς σταματημό , και με τους Πέρσες φύλακες κάθε άλλο παρά φιλικούς, δεν είχαν και πολλές ελπίδες. Η βοήθεια όμως ενός γέρου εργάτη, ο οποίος είχε καλές σχέσεις με τους φύλακες, θα αποβεί καθοριστική. Πετυχαίνοντας το ακατόρθωτο , θα καταφέρουν να αποδράσουν. Προς ποια κατεύθυνση να κινηθούν ώστε να μπορέσουν να γλιτώσουν από τους διώκτες τους; Μόνο ανατολικά θα μπορούσαν να πάνε… Προς την άγνωστη Ινδία και την απέραντη Κίνα. Χώρες που ούτε ακουστά δεν είχαν στην πατρίδα τους. Η περιπέτεια τους σε αυτές τις χώρες ήταν γεμάτη εκπλήξεις , άλλες φορές ευχάριστες και άλλες δυσάρεστες. Σκοπός τους; Να καταφέρουν να επιστρέψουν κάποια στιγμή στην πατρίδα. Για να το πετύχουν , ο μόνος εφικτός τρόπος ήταν να ακολουθήσουν ένα καραβάνι που πήγαινε πρώτα στην Ινδία μετά στην Κίνα και στην επιστροφή του θα πήγαινε δυτικά προς την μεγάλη αυτοκρατορία: την Τακίν Γκούο. Έτσι ονόμαζαν οι κάτοικοι της Μεγάλης Αυτοκρατορίας των Δράκων την Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Τακίν Γκούο.