Παρασκευή 21 Δεκεμβρίου 2007

....ΚΑΙ ΝΑ ΠΕΡΝΑΤΕ ΟΛΟΙ ΚΑΛΑ

Μέχρι τα 18 μου δεν είχα ιδέα τι σημαίνει Θεσσαλονίκη. Η "συμπρωτεύουσα" , έτσι απλά... Στα τέλη της δεκαετίας του '80 και στις αρχές του '90 , η σύνδεση της Χίου με την υπόλοιπη Ελλάδα επιτυγχανόταν σχεδόν αποκλειστικά μέσω Αθήνας. Λίγα τα δρομολόγια για Θεσσαλονίκη , σχεδόν μόνο με το πλοίο. Στο τελευταίο έτος του Λυκείου αποφασίσαμε να πάμε 5ήμερη στην Βόρεια Ελλάδα. Τρεις μέρες Θεσσαλονίκη , και από εκεί ημερήσιες εκδρομές σε Καβάλα , Βέροια και Έδεσσα. Τότε πρωτογνώρισα την πόλη που έμελλε να γίνει η δεύτερη πατρίδα μου. Φεύγω λοιπόν σήμερα από Σάμο αεροπορικώς (μέσω Αθήνας) για Θεσσαλονίκη. Καλές γιορτές σε όσους τύχει να διαβάσουν αυτό το ιστολόγιο , σε όσους δεν το έχουν διαβάσει ποτέ, σε όσους δεν πρόκειται ποτέ να το διαβάσουν , σε όσους το διάβαζαν κάποτε και σε όσους θα το διαβάσουν στο μέλλον. Τα λέμε σε 17 μέρες. Ως τότε , να είστε χαρούμενοι και να περνάτε όλοι καλά.

Τρίτη 18 Δεκεμβρίου 2007

ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΟΝΟΙ; ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΞΩΓΗΙΝΗ ΖΩΗ;

Στην εικόνα φαίνεται ένα υπέροχο βιβλίο για να προβληματιστεί ο αναγνώστης σχετικά με την πιθανή ή μη πιθανή ύπαρξη εξωγήινης ζωής. Ονομάζεται "Είμαστε μόνοι;" και έχει γραφτεί από τον Paul Davies. Είμαι της γνώμης ότι πρέπει να αφήσουμε στην άκρη τα αστεία έντυπα και βιβλία που κυκλοφορούν με το σωρό, παραπληροφορώντας τους αναγνώστες που έχουν μία ροπή προς το μυστήριο και το άγνωστο. Τα βιβλία που έχουν κάτι να μας προσφέρουν είναι τα επιστημονικά ή εν πάσι περιπτώσει τα εκλαϊκευμένα επιστημονικά.
Ένα από αυτά είναι το προαναφερόμενο. Σχετικά απλό (όχι απλοϊκό) , με παραδείγματα και αναφορές σε σχέση με την πανάρχαια πίστη του ανθρώπου στην ύπαρξη εξωγήινης ζωής. Με τις διάφορες φιλοσοφικές προεκτάσεις που απορρέουν από την ύπαρξη νοήμονων όντων σε άλλα σημεία του σύμπαντος. Με την καταγραφή των μεθόδων που εφαρμόστηκαν για την ανακάλυψη της εξωγήινης ζωής. Και άλλα πολλά και ενδιαφέροντα.
Η ύπαρξη ή μη εξωγήινης ζωής, απασχόλησε τους ανθρώπους από τους αρχαίους χρόνους (αρχαία Ελλάδα) μέχρι και την σημερινή εποχή. Έχουν γραφτεί εκατοντάδες βιβλία σχετικά με το θέμα και έχουν καταχωρηθεί άπειρες αναφορές σε internet και περιοδικά.
Ορισμένα σημεία του βιβλίου που μου άρεσαν , αξίζουν αναφοράς και είναι διατυπωμένα και με δικά μου λόγια:
"Με τις γνώσεις που έχουμε σήμερα , η προέλευση της ζωής εξακολουθεί να αποτελεί βαθύ μυστήριο. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι θα παραμείνει μυστήριο. Αναμφίβολα , οι φυσικές και χημικές διεργασίες που οδήγησαν στην εμφάνιση της ζωής από την άβια ύλη ήταν εξαιρετικά περίπλοκες , και δεν είναι περίεργο το γεγονός ότι δυσκολευόμαστε να τους δώσουμε μαθηματική μορφή ή να τις αναπαραγάγουμε στο εργαστήριο. Παρά την ύπαρξη αυτού του βασικού εμποδίου , μπορούμε να διακρίνουμε τρεις φιλοσοφικές θέσεις που αφορούν την προέλευση της ζωής : (α) πρόκειται για θαύμα (β) ήταν κάποιο εξαιρετικά απίθανο τυχαίο συμβάν (γ) αποτέλεσε αναπόφευκτη συνέπεια των νόμων της φυσικής και της χημείας , με δεδομένες τις κατάλληλες συνθήκες.
Θα ήθελα κατ' αρχάς να δηλώσω ότι υποστηρίζω σθεναρά την τρίτη άποψη , που φαίνεται πως είναι και η θέση που υιοθέτησαν οι περισσότεροι επιστήμονες της SETI. Βασίζεται στην παραδοχή τριών φιλοσοφικών αρχών που όπως παρατήρησα στο προηγούμενο κεφάλαιο, έχουν μεγάλη ιστορία. Εδώ τις διατυπώνω ακριβέστερα.
Η αρχή της ομοιομορφίας της φύσης
Οι νόμοι της φύσης είναι ίδιοι σε ολόκληρο το σύμπαν. Άρα , φυσικές διεργασίες που παρήγαγαν τη ζωή στη Γη μπορούν επίσης να την παραγάγουν και αλλού.
Η αρχή της αφθονίας
Στην φύση , αυτό που είναι δυνατόν να γίνει τείνει να πραγματοποιείται. Σύμφωνα με την πείρα των επιστημόνων σχεδόν για κάθε κανόνα ή διεργασία που είναι συνεπής με τους φυσικούς νόμους , υπάρχει ένα παράδειγμα κάπου στη φύση. Εάν η αρχή της αφθονίας είναι ένας καλός οδηγός , ίσως μας ενθαρρύνει να πιστέψουμε ότι , αν δεν υπάρχει εμπόδιο για την δημιουργία ζωής , τότε θα δημιουργηθεί ζωή.
Η κοπερνίκεια αρχή (ή αρχή της μετριότητας)
Ο πλανήτης Γη δεν κατέχει κάποια ειδική θέση ή κύρος μέσα στο σύμπαν. Είναι προφανώς ένας τυπικός πλανήτης που κινείται γύρω από ένα τυπικό άστρο (Ήλιο) ενός τυπικού γαλαξία. Ο Κοπέρνικος κατέστησε σαφές ότι η Γη (και η ανθρωπότητα) δεν βρίσκονται στο κέντρο του σύμπαντος. Εφαρμοζόμενη στο ερώτημα της ύπαρξης εξωγήινης ζωής , η εν λόγω αρχή υποδεικνύει ότι , αν δεν υπάρχει τίποτε ξεχωριστό στις αστρονομικές , γεωλογικές , φυσικές και χημικές συνθήκες της Γης , τότε δεν θα πρέπει να υπάρχει τίποτε ξεχωριστό ή μοναδικό που να αφορά τη βιολογία της.
Και επιστρέφουμε στις τρεις βασικές φιλοσοφικές θέσεις , και τις συνέπειες που θα είχε για αυτές , πιθανή ανακάλυψη εξωγήινης ζωής:
α) Θαύμα
Οι περισσότερες θρησκείες παραδοσιακά υποστηρίζουν ότι η δημιουργία της ζωής και του Homo Sapiens , είναι υπερφυσικά γεγονότα. Φυσικά , η χριστιανική Εκκλησία υιοθέτησε κάποια εποχή αυτήν την θέση χωρίς αντίρρηση , και ορισμένα δόγματα εξακολουθούν να επιμένουν σ ΄αυτήν ακόμη και σήμερα.
Πολλοί θρησκευόμενοι πιστεύουν ότι , αν η ζωή γενικά , ή το ανθρώπινο γένος ειδικότερα , είχαν μια εντελώς φυσική προέλευση , αυτό θα υπονόμευε την αξίωση μας να κατέχουμε μια ειδική θέση στην κατάσταση των πραγμάτων και θα έσπαζε έναν από τους ισχυρότερους δεσμούς που η Θρησκεία ισχυρίζεται ότι υπάρχει μεταξύ Θεού και ανθρώπων.
Αν λοιπόν ανακαλύπταμε εξωγήινη ζωή , η υπόθεση του θαύματος θα ετίθετο υπό σοβαρή αμφισβήτηση. Παρότι δεν υπάρχει κάποια λογική αιτία για την οποία ένα ζωοποιό θαύμα δεν μπορεί να συμβεί περισσότερες από μία φορές , η ουσία του θάυματος έγκειται στην μοναδικότητα του , στην αλλόκοτη και σημαντική διάσταση του. Αν συμβαίνει συχνά, τι θαύμα είναι αυτό; Πάντως για να ακριβολογούμε, η θεωρία του θαύματος δεν απορρίπτεται από την ανακάλυψη εξωγήινης ζωής. Υπάρχει και η θεωρία της πανσπερμίας , σύμφωνα με την οποία , η ζωή δημιουργήθηκε κάπου στο σύμπαν και μετά εξαπλώθηκε. Αν λοιπόν περιορίσουμε την υπόθεση μας , σε ανακάλυψη εξωγήινης ζωής με διαφορετικό DNA από αυτό που εμφανίζεται στην Γη , τότε όντως μπορούμε σχεδόν να αποδομήσουμε την θεωρία περί θαύματος.
β) Τυχαίο συμβάν
Ορισμένοι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι η εμφάνιση της ζωής ήταν ένα αλλόκοτο , αλλά παρά ταύτα φυσικό γεγονός. Υπάρχει σύμφωνα με αυτούς , η πιθανότητα ένα γεγονός απίστευτα σπάνιο , να λάβει χώρα και παρόλα αυτά να μην είναι θαύμα αλλά μία φυσική διαδικασία. Η ζωή είναι απίστευτα πολύπλοκη. Ο Fred Hoyle παρομοιάζει την δημιουργία ζωής με το εξής "τρελό" περιστατικό : Σε ένα εργοστάσιο υπάρχουν διάσπαρτα όλα τα εξαρτήματα ενός Boing 747. Ξαφνικά περνάει ένας ανεμοστρόβιλος τα σηκώνει όλα στον αέρα και δημιουργεί εντελώς τυχαία ένα καινούργο αεροπλάνο!!! Τόσο σπάνια είναι η πιθανότητα να δημιουργηθεί στα καλά καθούμενα ένα μόριο DNA. Οι περισσότεροι επιστήμονες πάντως προσπαθούν να ερμηνέυσουν τον κόσμο με άλλους τρόπους και δεν μπορούν να δεχτούν ως "σοβαρή" την πιθανότητα που αναφέραμε παραπάνω.
Μία άποψη που υποστηρίζει την εφικτή εμφάνιση της πιθανότητας που ανέφερε ο Hoyle , είναι η θεωρία των άπειρων δοκιμών. Σύμφωνα με αυτήν τη θεωρία , υπάρχουν τρισεκατομμύρια πλανήτες στους οποίους συντελούνται τρισεκατομμύρια δοκιμές δημιουργίας ζωής. Άρα κάποια στιγμή και με δεδομένο το τεράστιο πλήθος των δοκιμών , θα "κάτσει" ο συνδιασμός που απαιτείται για να δημιουργηθεί ζωή. Ωστόσο , το επιχείρημα είναι άστοχο και αντίκειται σε κοσμολογικούς νόμους (περισσότερα στο βιβλίο...).
Τι συμπέρασμα θα έβγαινε σε σχέση με την θέση περί τυχαίου συμβάντος , αν ανακαλύπταμε εξωγήινη ζωή; Η απάντηση είναι σαφής. Αν η ζωή περιείχε DNA , θα ενισχυόταν η θεωρία της πανσπερμίας. Αν η ζωή δεν περιείχε DNA αλλά μία άγνωστη βιοχημεία , ενισχύεται η άποψη ότι η δημιουργία ζωής δεν είναι τελικά τόσο αλλόκοτο γεγονός-ένα εξαιρετικά απίθανο συμβάν. Για να θεμελιώσουμε αυτήν την αποψη θα πρέπει βέβαια να είμαστε βέβαιοι ότι η βιοχημεία αυτή δεν αποτελεί εξέλιξη της γνωστής δικής μας.Μπερδεμένα τα πράγματα...
γ) Φυσική διεργασία μεγάλης πιθανότητας
Ο Carl Sagan έγραψε : " Οι διαθέσιμες ενδείξεις υποδηλώνουν σαφώς ότι με δεδομένες τις αρχικές συνθήκες και με ένα δισεκατομμύριο έτη εξελικτικού χρόνου , η ζωή έπρεπε να εμφανιστεί. Η εμφάνιση ζωής σε κατάλληλους πλανήτες μοιάζει να είναι εγγενές χαρακτηριστικό της χημείας του σύμπαντος." Αυτή είναι μία κοινή αντίληψη των επιστημόνων που ασχολούνται με το πρόγραμμα SETI. Η παραδοχή είναι ότι με δεδομένες τις κατάλληλες συνθήκες ( π.χ. μία σούπα με τις σωστές χημικές ουσίες , μία πηγή ενέργειας και σταθερή θερμοκρασία στην κατάλληλη περιοχή τιμών) , θα σχηματιστούν αυθόρμητα ζωντανοί οργανισμοί μέσα σε ένα λογικό από γεολογική άποψη χρονικό διάστημα ( εκατομμύρια ή δισεκατομμύρια χρόνια).
Υποστηρικτές της θεωρίας της "σούπας" στηρίζουν την θέση τους επικαλούμενοι το φαινόμενο της αυτοοργάνωσης. Τα τελευταία χρόνια έχει παρατηρηθεί μέσα από πειράματα ότι πολλά φυσικά συστήματα μπορούν να περάσουν αυθόρμητα σε καταστάσεις μεγαλύτερης πολυπλοκότητας. Συνήθως η αυτοοργάνωση εμφανίζεται σε μη γραμμικά ανοιχτά συστήματα που το περιβάλλον τους τα έχει απομακρύνει από την θερμοδυναμική ισορροπία (περισσότερα στο βιβλίο...).

Πέμπτη 13 Δεκεμβρίου 2007

Το ποδόσφαιρο των Ελλήνων

Έχουμε δημιουργήσει σχολή ποδοσφαίρου. Δεν το έχουμε καταλάβει ακόμα , διότι δεν έγινε προγραμματισμένα, αλλά παίζουμε ποδόσφαιρο με ένα δικό μας στυλ. Δεν υπάρχει πουθενά αλλού στην Ευρώπη το ποδόσφαιρο που παίζουμε εμείς οι Έλληνες. Και όταν λέω Έλληνες εννοώ βασικά την Εθνική μας ομάδα , αλλά και τους συλλόγους, οι οποίοι παρόλο που αγωνίζονται με πολλούς ξένους δεν έχουν μεγάλες παικτικές διαφορές με την Εθνική.
Στα μέσα της δεκαετίας του '80 όταν το ποδόσφαιρο στην χώρα μας άρχισε να λειτουργεί σε υποτυπώδη επαγγελματικά πλαίσια , και οι ομάδες που αγωνίζονταν στην Ευρώπη σταμάτησαν να εισπράττουν 5άρες , τέθηκε το ερώτημα τι στυλ ποδοσφαίρου πρέπει να ακολουθήσουμε. Μετά από κάθε αποτυχία της Εθνικής , μία από τις βασικές δικαιολογίες που έπεφταν στο τραπέζι, ήταν η έλλειψη αγωνιστικής φιλοσοφίας και η απουσία σχολής ποδοσφαίρου. Τι μας ταιριάζει; Αναρωτιόμασταν. Το αγγλικό στυλ με τις βαθιές μπαλιές από την άμυνα στην επίθεση; Το λάτιν, με τις πολλές ντριπλες και πάσες που στηρίζεται περισσότερο στο ταλέντο και την φαντασία; Ή το γερμανικό με το ασταμάτητο τρέξιμο και την αυταπάρνηση; Ήμασταν μπερδεμένοι. Οι προπονητές στις ακαδημίες και στις μικρές Εθνικές ομάδες δίδασκαν ο καθένας ότι γούσταρε. Σχεδιασμός ανύπαρκτος.
Τελικά , 20 χρόνια μετά , χωρίς να το έχουμε σχεδιάσει (δεν γίνονται και πολλά βάσει προγραμματισμού σε αυτήν την χώρα..) αποκτήσαμε στυλ. Το ποδόσφαιρο της αναμονής. Με σφικτή άμυνα , παραχώρηση της μπάλας στον αντίπαλο , έλεγχο των επικίνδυνων καταστάσεων και χτύπημα στην κόντρα! Η Εθνική Ελλάδος στην Πορτογαλία πήρε το κύπελλο για πολλούς λόγους που έχουν αναφερθεί πολλάκις. Έναν από αυτούς ήταν και το στήσιμο της ομάδας. Μπερδεύαμε τον αντίπαλο. Όλοι είχαν μάθει να διασπάνε άμυνες σε μορφή ζωνης , με κάλυψη στον χώρο και εφαρμογή του τεχνητού οφσάϊντ. Εμφανιστήκαμε εμείς με 5 αμυντικούς (ο ένας εκ των οποίων σχεδόν μπροστά από τον τερματοφύλακα) , κάλυψη στο χώρο αλλά και μαν του μαν όπου αυτό ήταν απαραίτητο και γενικά ένα σύστημα παρωχημένο και αλλοπρόσαλλο. Αποτέλεσμα; Στα νοκ άουτ δεν φάγαμε ούτε γκολ!!!
Πριν την Εθνική, είχε εμφανιστεί ο ΠΑΟ του Ρότσα. Ομάδα συμπαγής , που δεν επέβαλλε τον ρυθμό της , παρά περίμενε πίσω και χτυπούσε στην κόντρα. Μία ομάδα που είχε τον εκπληκτικό Μαρίνο Ουζουνίδη σε θέση λίμπερο , ακριβώς μπροστά από τον τερματοφύλακα. Με αυτό το στυλ , ο ΠΑΟ πέτυχε την μεγαλύτερη νίκη Ελληνικής ομάδας στην Ευρώπη (Άγιαξ-ΠΑΟ 0-1).
Μετά τον ΠΑΟ του Ρότσα , πέρασε στο προσκήνιο ο ΟΣΦΠ του Μπάγεβιτς. Μετά ο ΠΑΟ του συγχωρεμένου του Κυράστα με το παρωχημένο 3-5-2 και το αργό τέμπο (το λεγόμενο τσούκου-τσούκου μπολ). Μετά πάλι ο Μπάγεβιτς με την ΑΕΚ και τον ΟΣΦΠ και ο Φερερ με την περσινή πορεία της ΑΕΚ. Παρόμοιο στύλ , όχι πάντα πετυχημένο , αλλά με καλές πορείες.
Και φτάνουμε στον Ολυμπιακό του Λεμονή. 4-5-1 , το οποίο στην επίθεση μετατρέπεται σε 4-3-3 , προσοχή στην άμυνα (καλύτερη άμυνα του ομίλου) και κόντρα επίθεση.
Αυτήν την μπάλα ξέρουμε αυτήν παίζουμε. Ούτε τους καλύτερους τεχνίτες έχουμε (όπως οι Πορτογάλοι για παράδειγμα) ούτε τους πιο γεροδεμένους και ακούραστους παίκτες (όπως οι Σουηδοι , Γερμανοι) , ούτε τους πιο χαρισματικούς όπως οι Ιταλοί και Ισπανοί.
Εμείς πρέπει να παίζουμε το παιχνίδι της αναμονής. Συμπαγής άμυνα , γρήγορα άκρα και κόντρα επίθεση. Όσες φορές αυτό το κοκτέιλ κατέβηκε στο χορτάρι να αγωνιστεί είχαμε τις μεγαλύτερες επιτυχίες. Δεν έχουμε ούτε την ικανότητα ακόμα , ούτε την δυνατότητα- καθώς ήμαστε μικρή χώρα και δεν έχουμε τα χρήματα να αγοράσουμε τους τοπ παίκτες- να παίξουμε ποδόσφαιρο πρωτοβουλίας και να επιβληθούμε στον αντίπαλο. Αυτοί είμαστε , το μάθαμε πια το μάθημα μας και έτσι θα πορευόμαστε. Μέχρι να αλλάξει στυλ το ίδιο το άθλημα , οπότε πρέπει και εμείς να εξελιχθούμε και να παρακολουθήσουμε τις εξελίξεις.
Υ.Γ. Να το θέσω τελείως απλοϊκά. Αν δει κάποιος ένα παιχνίδι Ολλανδικού πρωταθλήματος (μία χώρα με παρόμοιο πληθυσμό με την δική μας) και ένα της Super League , νομίζει ότι βλέπει άλλο άθλημα. Οι Ολλανδοί παίζουν το ποδόσφαιρο με την φιλοσοφία: όσα γκολ και να βάλεις εγώ θα σου βάλω ένα παραπάνω και θα κερδίσω. Όλες οι ομάδες παίζουν 4-3-3 ή 4-4-2 , ζώνη , τεχνητό οφσάιντ , σκληρά μαρκαρίσματα δεν υπάρχουν πολλά και τα παιχνίδια λήγουν συνήθως 4-3 , 3-1 , 3-3 κ.οκ. Όσοι παίζουν στοίχημα over και under ξέρουν. Οι Έλληνες πάλι παίζουν με το σκεπτικό: αν κρατήσω το μηδέν στην άμυνα κάποια στιγμή θα βάλω ένα γκολ και θα κερδίσω. Για εμάς εδώ το καλύτερο σκορ είναι το 1-0 ή το 0-1. Ζούμε για αυτό. Δείτε π.χ. τον Αστέρα Τρίπολης και τον Παναθηναϊκό Ακόμα γκολ στην κόντρα επίθεση μετά από 11 αγωνιστικές δεν έχουν δεχτεί!

Δευτέρα 10 Δεκεμβρίου 2007

ΦΡΙΚΗ! ΦΡΙΚΗ! ΦΡΙΚΗ!

Από κατοίκους και καταστηματάρχες της οδού Καλοπλύτου (στην Χίο) πήραμε την παρακάτω επιστολή:
«Αξιότιμοι συμπολίτες μου, καθίστε αναπαυτικά στην πολυθρόνα σας, γεμίστε το φλιτζάνι με αχνιστό καφέ και απολαύστε μια υπέροχη ιστορία με πρωταγωνιστές ανθρώπους της διπλανής μας πόρτας. Στην οδό Καλοπλύτου, πριν λίγες μέρες βρέθηκε μία σκυλίτσα. Προφανώς το αφεντικό της την εγκατέλειψε. Τόσο φιλόζωος είναι. Η γειτονιά, της χάρισε όνομα, και κάθε μέρα το ζώο έβρισκε μπόλικο φαγητό, καθαρό νεράκι και τη στοργή που τόσο είχε ανάγκη. Το ζώο μας κέρδισε όλους εδώ στην Καλοπλύτου. Με τα υπέροχα σκυλίσια μάτια της να ξεχειλίζουν ευγνωμοσύνη για όλους εμάς που της χαρίσαμε την αγάπη μας. Κάθε βράδυ, η Ζουζού κοιμόταν στο μπαλκόνι της κυρίας Κ. , στην πάροδο της Καλοπλύτου. Δυστυχώς, στο ίδιο στενό μένει και ο αξιότιμος κύριος Σ. , ξέρετε ο πατέρας του δημοτικού συμβούλου της σημερινής αντιπολίτευσης. Ο οποίος ενώ γνώριζε ότι αναζητούμε στέγη για το άμοιρο αυτό πλάσμα, κάποιον φιλόζωο να το χαρίσουμε, αφού όλοι στη γειτονιά έχουμε ζωάκια στο σπίτι μας και δεν έχουμε χώρο για την υπέροχη Ζουζού, καθημερινά τηλεφωνούσε στο δήμο και απαιτούσε την απομάκρυνση του σκύλου. Σήμερα το πρωί, ημέρα Τρίτη 4 Δεκεμβρίου, οι υπάλληλοι της καθαριότητας του δήμου κατόπιν υποδείξεως του κυρίου Σ. , ανέβηκαν στο μπαλκόνι της κυρίας Κ. και άρπαξαν εν αγνοία της το σκύλο που εκείνη την ώρα κοιμόταν και τον φόρτωσαν στο απορριμματοφόρο. Το κλάμα του σκύλου αναστάτωσε τη γειτονιά και αγουροξυπνημένοι οι γείτονες έγιναν θεατές ενός εγκλήματος άνευ προηγουμένου. Ο κύριος Α. ο πρόεδρος του φιλοζωικού είχε ενημερωθεί για το αδέσποτο, πολλοί γείτονες του είχαν τηλεφωνήσει ζητώντας από το φιλοζωικό να επέμβει και να βρει ένα σπίτι στο καλοσυνάτο ζώο. Μα εκείνος φάνηκε να μην συγκινείται. Δεν είναι δουλειά του φιλοζωικού κύριε Α. ; Γιατί έτσι πληροφορήθηκα πως είπατε στον κύριο Κ. Εκτός αν ο φιλοζωικός σύλλογος της Χίου ασχολείται με δίποδα ζώα και όχι με τετράποδα.
Μετά το απίστευτο συμβάν, γείτονας τηλεφώνησε στον κύριο Κ. που εργάζεται στο δήμο. Μόλις ενημερώθηκε για το συμβάν ο κύριος Κ. προσπάθησε να δικαιολογηθεί λέγοντας πως η εντολή στους υπαλλήλους καθαριότητας δόθηκε μετά από την έντονη πίεση του δημοτικού συμβούλου του κυρίου Σ. Ακούστε δικαιολογία!
Κυρίες και κύριοι, πιστεύω να προλάβετε να πιείτε μια γουλιά καφέ πριν κρυώσει. Εγώ απλά καταλήγοντας θα ‘θελα να εκφράσω τις απορίες μου. Με ποιο δικαίωμα ο οποιοσδήποτε μπορεί να ανέβει στο μπαλκόνι του σπιτιού μου εν αγνοία μου, να αρπάξει το σκύλο μου και να τον πετάξει σαν σκουπίδι μαζί με τα μπάζα; Γιατί οι υπάλληλοι του δήμου καθαριότητας που εμπλέκονται στην υπόθεση, δεν αρνήθηκαν να εκτελέσουν αυτή την απαράδεκτη διαταγή; Γιατί δεν κατήγγειλαν την ασυδοσία των επιφανών κατά τα άλλα συμπολιτών μας; Ποιος είναι τελικά, ο ρόλος του φιλοζωικού συλλόγου; Ας μας απαντήσει ο κύριος Α. να ξέρουμε. Κι αν ο κύριος Κ. τον συκοφαντεί, ας μας πει ο κύριος Α. τι τελικά συνέβη. Δεν ασχολήθηκε όντως με το περιστατικό αυτό ή μήπως αντιμετώπισε την αδιαφορία και το χλευασμό της δημοτικής αρχής; Μπορεί με τη δική του μαρτυρία να αποκαλυφθούν κι άλλοι ένοχοι.
Όσο για τους υπόλοιπους εμπλεκόμενους, τον πατέρα και γιο κύριο Σ. , τον κύριο Κ. και όποιον άλλο πιθανόν να εμπλέκεται, δεν θέλω να γράψω τίποτα περισσότερο. Εγώ έβγαλα τα συμπεράσματά μου, ελπίζω και εσείς να βγάλατε τα δικά σας. Δυστυχώς ή ευτυχώς, για ό,τι καλό ή κακό κάνουμε, θα πληρωθούμε από το Θεό. Εγώ εύχομαι τα παιδιά των εμπλεκόμενων στην υπόθεση αυτή να πετάξουν τους γονείς τους στα αζήτητα όπως πέταξαν και αυτοί το ανυπεράσπιστο ζώο σαν σκουπίδι. Μια τελευταία απορία, κυρίες και κύριοι. Ποιος τελικά είναι το σκουπίδι στην ιστορία αυτή;».
ΦΡΙΚΗ! ΦΡΙΚΗ! ΦΡΙΚΗ! ΤΙΠΟΤΑ ΑΛΛΟ ΔΕΝ ΕΧΩ ΝΑ ΠΩ. ΝΤΡΟΠΗ ΣΑΣ!

Κυριακή 9 Δεκεμβρίου 2007

ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΥ


Η Κόβεντρι (ο Άρης) είναι για τον πούτσο. Μαλακία ομάδα , μαλάκες οπαδοί. Καλά έκανε ο Χίτλερ (ο Χατζάρας) και τους ισοπέδωσε (τους έριξε στην Β' Εθνική). Το μόνο τους καλό οι Specials (Super 3) , κι αυτοί πριν από χρόνια. Από τότε που η αγαπητή μας ποδοσφαιρική ομοσπονδία φροντίζει για την ομαλή διεξαγωγή των αγώνων , δε μας έχει κάτσει ούτε ένας καλός τσαμπουκάς μαζί τους. Η καλύτερη φάση έγινε πριν από δύο χρόνια στο Χάμεσμιθ (στην Λάρισα), με μία παρέα κλώνων απ΄τα Μίντλαντς (την Θεσσαλονίκη) που ψάχνονταν για κάνα ποτό στην κεντρική λεωφόρο.

Ήταν καμιά δεκαπενταριά. Τάπες, με φράντζες και χωρίστρες. Κοντόχοντρα ποδαράκια και μπιροκοιλιές. Κανονικά θα έπρεπε να ναι στην φάρμα του Έμερντέϊλ (του Μέγκα Τσάνελ) και να γαμούν κατσίκες. Το μεροκάματο είναι δύσκολη υπόθεση. Μας είδαν που ερχόμασταν από την αντίθετη κατεύθυνση και την έκαναν τρέχοντας. Μύριζαν σκατό τα καυσαέρια. Όποιος έχει πάει στο Χάμερσμιθ (στην Λάρισα) καταλαβαίνει.



Ηλίθια κίνηση. Θα' πρεπε να μπουν στην πρώτη παμπ (κλάμπ) και να το παίξουν άνετοι. Δεν ψάχναμε αυτούς. Είναι γνωστό πως η Κόβεντρι (ο Άρης) δεν μετράει. Πηγαίναμε στο Κινγκς Κρος (στην Εθνική Οδό) για να συναντήσουμε την Τότεναμ (τον ΠΑΟΚ) που επέστρεφε από το Λιντς (από την Λιβαδειά). Σάββατο βράδι και κλοτσιές στους Εβραίους (Βούλγαρους) , όμως τα μαμόθρεφτα έκαναν κατοστάρι στα περίχωρα κι όταν βλέπεις κάτι να τρέχει το ακολουθείς. Ενστικτωδώς. Δυστυχώς τα κοντά ποδαράκια τους πρόδωσαν. Τα κατακόκκινα πρόσωπα τους αντικατοπτρίζονταν στις βιτρίνες των καταστημάτων , δίπλα απ΄τα στερεοφωνικά και τις προσφορές στα φασόλια-κονσέρβες. Λίγο πριν τους φτάσαμε, ο αρχηγός τους έστριψε σ΄ ένα πάρκινγκ. Σαν τα πρόβατα στη σφαγή. Οι περισσότεροι θα μύριζαν το αίμα , θ΄ άκουγαν τους χασάπηδες ν' ακονίζουν τα μαχαίρια , μα αυτοί παραήταν μαλάκες. Κατευθείαν στο πάρκινγκ και οι αργοπορημένοι καταναλωτές του Σαββάτου παραμερίζουν για να περάσουμε. Αφού μας έκαναν τη χάρη να στριμωχτούν οικειοθελώς , τους ρίξαμε ένα καλό χέρι ξύλο και φύγαμε στα γρήγορα για να μην σκάσουν οι μπάτσοι. Είχαμε την αριθμητική υπεροχή και οι κλοτσιές που εφαγαν τους έφταναν άνετα μέχρι την επόμενη βδομάδα.






Από το βιβλίο ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΥ TOY JOHN KING αφιερωμένο στα "παιδιά" των οργανομένων συνδέσμων όλων των Ελληνικών ομάδων



Παρασκευή 7 Δεκεμβρίου 2007

ΣΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΗ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ "ΠΕΡΙΕΡΓΑ" ΠΡΑΓΜΑΤΑ

Η Ελλάδα είναι μία από τις πολλές χώρες που λατρεύει να μισεί την Αμερική. Δεν λέω, είναι μία χώρα αντιπαθητική (ποιος ισχυρός δεν προκαλεί φθόνο;) και σπάνια θα ακούσεις στην χώρα μας, υποστηρικτικές προς αυτήν, απόψεις. Οι λέξεις "Αμερικανιά" και "Αμερικανάκι" ακούγονται σε κάθε ευκαιρία με απαξιωτικό τρόπο, και υποδηλώνουν την Ελληνική αντίληψη περί της μέσης διανοητικής στάθμης του Αμερικανού πολίτη. Στην Ελλάδα λοιπόν, Αμερική σημαίνει μία "κακή" χώρα με ηλίθιους πολίτες. Δεν θα επιχειρηματολογήσω περί του πόσο ηλίθιος είναι ο μέσος Έλληνας (όχι πάντως πιο έξυπνος από τον Αμερικανό) , απλά θα πω ότι στην Αμερική γίνονται και αυτά . Ο αντίλογος είναι ότι αυτά γίνονται για λόγους διαφήμισης. Έτσι είναι , επειδή έτσι θέλουμε να πιστεύουμε...

Δευτέρα 3 Δεκεμβρίου 2007

ΟΤΑΝ Η ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΚΑΙ Η ΚΛΑΣΗ ΚΑΝΟΥΝ ΤΗΝ ΔΙΑΦΟΡΑ

"Η ταυτόχρονη συνύπαρξη στην ενδεκάδα των Ζήκου, Λύμπε, Ρίμπο προσδίδει εμπειρία αλλά κάνει την ομάδα μας πολύ αργή στην ανάπτυξη και στην κόντρα επίθεση. Δεν χρειάζεται να είσαι ειδικός για να το διαπιστώσεις. Καλά τα στημένα, καλή η τεχνική κατάρτιση και οι σωστές τοποθετήσεις στο γήπεδο , αλλά η ταχύτητα και η αντοχή είναι το άλφα και το ωμέγα στο σύγχρονο ποδόσφαιρο"


Αυτά έγραφα μετά το ντέρμπι με τον ΠΑΟ στο "Απόστολος Νικολαϊδης" , όταν η ομάδα παρουσιάστηκε κατώτερη του αναμενόμενου και παραδόθηκε στις ορέξεις κάποιου Σέριτς και κάποιου Ν'Ντοι...

Τελικά, στο ποδόσφαιρο κάθε αγώνας είναι ξεχωριστός. Έχει την δική του ιστορία , τις δικές του ιδιαιτερότητες και παραμέτρους. Μπορεί να πας να "ρίξεις" τρία γκολ στην πρωτοπόρο του Γερμανικού Πρωταθλήματος και μετά από 4 μέρες να μην καταφέρεις να κερδίσεις την ουραγό της Ελληνικής Λίγκας (όπως έκανε ο Ολυμπιακός). Είναι τόσα που παίζουν ρόλο... Στην μάχη του "Κλεάνθης Βικελίδης" , η ΑΕΚ παρουσίασε την πιο αργή ομάδα της σύγχρονης ιστορίας της. Και Λύμπε και Ρίμπο και Δέλλας και Ζήκος και Καπετάνος!!! Οι πέντε στους δέκα είναι πιο αργοί και από το ριπλέι όταν δείχνει αγώνα της Άρσεναλ ή της Μπάρτσα. Τα 0-100 σε 20 δεύτερα...

Κι όμως αυτό το σύνολο , με την προσθήκη του Μπλάνκο στο δεύτερο μέρος, πέρασε από την πολλή δύσκολη έδρα του Άρη

Τα στοιχεία που έκαναν την διαφορά σε σχέση με το ματς της Λεωφόρου; Καταρχήν η μη αποτελεσματικότητα (σε αντίθεση με τον ΠΑΟ) των παικτών του Άρη στο πρώτο ημίχρονο και στις αρχές του δευτέρου (ευκαιρία Κόκε). Μετά από αυτό, σημαντικό ρόλο έπαιξε το γεγονός ότι ο Άρης δεν εκμεταλλεύτηκε την αργή ανάπτυξη της ΑΕΚ και δεν πίεσε για να κλέψει την μπάλα. Περίμενε πίσω , και προσπαθούσε να πιάσει την ΑΕΚ στον "ύπνο". Ο λόγος που συνέβη αυτό έχει να κάνει και με την κούραση από τα ματς της Πέμπτης. Ο Αρης δεν έχει το βάθος του ΠΑΟ για να κάνει ροτέισον με αποτέλεσμα να μην παρουσιαστεί "φρέσκος". Άρα λοιπόν το μειονέκτημα της ΑΕΚ, που είναι η αργή ανάπτυξη και η έλλειψη ταχύτητας, δεν κόστισε διότι και ο Αρης ήταν περίπου στην ίδια κατάσταση.


Η φετινή ΑΕΚ είναι χτισμένη καθαρά για το πρωτάθλημα Ελλάδος. Ένα πρωτάθλημα που αποτελείται από ομάδες που στηρίζονται στις στημένες φάσεις , στις ατομικές ενέργειες κάποιων χαρισματικών παικτών και στην άμυνα. Σπάνια θα βρεις απέναντι σου μία ομάδα στην Ελλάδα ικανή να σε "τρέξει". Με δεδομένο αυτό το στοιχείο , οι σύλλογοι που έχουν στην διάθεση τους καλούς μπαλαδόρους και στηρίζονται σε ένα συμπαγές ανασταλτικά σύνολο, έχουν τον πρώτο λόγο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο Αστέρας Τρίπολης. Ομάδα που ξέρει να παίζει άμυνα και έχει στις τάξεις της ορισμένες "μπαλαδόφατσες" τύπου Φιλομένο και Καρντόσο.


Αρκεί να έχεις έναν Ρίμπο για να διεκδικήσεις στην Ελλάδα πρωτάθλημα; Από ότι φαίνεται αρκεί. Μην περιμένετε όμως να δείτε καμία μπάλα της προκοπής. Με τέτοια σύνθεση ομάδας , η διάκριση στην Ευρώπη είναι όνειρο απατηλό και η νίκη στα ντέρμπι ένα μεγάλο άλυτο αίνιγμα. Εκεί χρειάζεται και ταχύτητα και δύναμη και εκρηκτικότητα και τεχνική και εμπειρία. Εμείς διαθέτουμε κυρίως τα δύο τελευταία , οπότε πάμε για πρωτάθλημα! Άντε να δούμε...

Σάββατο 1 Δεκεμβρίου 2007

Η ΠΟΛΗ ΟΠΟΥ ΩΣ ΚΙ Ο ΔΙΑΒΟΛΟΣ ΦΟΒΑΤΑΙ ΝΑ ΖΗΣΕΙ.

Η πόλη Σιουδάδ Χουάρες βρίσκεται στην πολιτεία Τσιουάουα στα σύνορα Μεξικού-Ηνωμένων Πολιτειών. Έχει περίπου 1,5 εκατομμύριο κατοίκους και είναι χτισμένη πάνω στο ποταμό Ρίο Γκράντε , ακριβώς απέναντι από το Ελ Πάσο του Τέξας. Μέχρι πριν από 10-15 χρόνια, η πόλη ήταν παραθεριστικό κέντρο των Αμερικάνων του Νότου , όταν και η κατάργηση των δασμών στο εμπόριο μεταξύ των κρατών της Βόρειας Αμερικής, την μετέτρεψε σε εργατούπολη. Δεκάδες Αμερικανικά εργοστάσια εγκαταστάθηκαν στην περιοχή αφενός γιατί ήταν πολύ πιο φτηνά τα εργατικά χέρια και αφετέρου διότι ήταν ακριβώς πάνω στα σύνορα και εξυπηρετούσαν τους εργοστασιάρχες, οι ταχείς μεταφορές. Οι εργάτες (κυρίως γυναίκες) δουλεύουν για ελάχιστα χρήματα και ζουν κάτω από άθλιες συνθήκες στις λεγόμενες "παραγκουπόλεις" χωρίς τα στοιχειώδη αγαθά όπως νερό , ηλεκτρικό ρεύμα κ.α. Λόγω της θέσης της , στην πόλη δρα μεγάλο καρτέλ ναρκωτικών καθώς και εμπόριο λευκής και μαύρης σάρκας. Πρόκειται με λίγα λόγια, για μία πόλη με ιδιαίτερα υψηλή εγκληματικότητα και τραγικό βιοτικό επίπεδο.



Διαβάζοντας τα παραπάνω, μπορεί να αναρωτηθεί κάποιος, τι το ξεχωριστό έχει αυτή η πόλη από τις τόσες που παρουσιάζουν υψηλή εγκληματικότητα, ειδικά στις χώρες τις Λατινικής και Βόρειας Αμερικής. Ε, λοιπόν αυτή η περιοχή έχει το θλιβερό "προνόμιο" να θεωρείται η ΠΟΛΗ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ. Εκατοντάδες γυναίκες , ως επί το πλείστον φτωχές εργάτριες , έχουν δολοφονηθεί στην περιοχή αυτή τα τελευταία 10 χρόνια! Οι δολοφονίες γυναικών τα τελευταία χρόνια παρουσιάζουν αύξηση της τάξεως του 600% και δυστυχώς οι περισσότερες παραμένουν ανεξιχνίαστες... Πρόκειται για ιδιαίτερα βίαιες δολοφονίες με κατακρεουργημένα πτώματα , συνήθως σεξουαλικώς κακοποιημένα που ανήκουν πολλές φορές και σε ανήλικες νεαρές γυναίκες. Στις έρευνες έχει συνδράμει και το FBI χωρίς όμως τα επιθυμητά αποτελέσματα. Οι συλλήψεις που έγιναν κατά καιρούς , δεν είχαν ως αποτέλεσμα την παύση των δολοφονιών , οπότε το εγκληματικό αυτό φαινόμενο παραμένει ουσιαστικά ανεξιχνίαστο.


600 ροζ σταυροί έξω από το Πανεπιστήμιο της Γιούτας, διαμαρτυρία για τις δολοφονίες

Για αυτήν την πόλη "κόλαση", να πω την αλήθεια δεν είχα υπόψη μου. Πέρυσι αγόρασα ένα βιβλίο με τον τίτλο "Σύνορα" του συγγραφέα Πάτρικ Μπαρ. Νόμιζα ότι πρόκειται για άλλο ένα αστυνομικό μυθιστόρημα βασιζόμενο στην οργιάζουσα φαντασία του δημιουργού του.

Το βιβλίο είναι μυθιστόρημα , αλλά βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα που έλαβαν χώρα στην Σιουδιάδ Χουάρες. Ο συγγραφέας παρουσιάζει με κάθε λεπτομέρεια την ζωή στην πόλη ΠΟΥ ΩΣ ΚΑΙ Ο ΔΙΑΒΟΛΟΣ ΦΟΒΑΤΑΙ ΝΑ ΖΗΣΕΙ και "δείχνει" με νόημα ποιοι είναι οι ηθικοί αυτουργοί αυτού του αποτρόπαιου και συνεχιζόμενου έως και σήμερα φαινομένου.
Ένα βιβλίο που αξίζει να διαβαστεί!

Πέμπτη 29 Νοεμβρίου 2007

ΠΑΩ ΦΟΥΡΝΟΥΣ ΠΑΛΙ.ΣΤΟΠ.

Ετοίμασα τις βαλίτσες μου (αυτή τη φορά πήρα και το laptop) , αποχαιρέτησα τις γάτες μου , (η Βίκυ είναι ακόμα στο σχολείο) , και κατεβαίνω στο λιμάνι. Πάω να κάνω παρέα στις κατσίκες, να δω την (αγνώριστη από τις πολλές αλλαγές) ΑΕΚ του Φερέρ να κατατροπώνει την Φιορεντίνα , να συνεχίσω το διάβασμα του βιβλίου "Βαμμένα κόκκινα μαλλιά" και να δω και καμία ταινιούλα στο Laptop. Α, ξέχασα. Να φάω και κανένα ψάρι διότι τα έχω πεθυμήσει...

Τρίτη 27 Νοεμβρίου 2007

Δευτέρα 26 Νοεμβρίου 2007

ΌΛΟΙ ΕΔΩ ΕΙΝΑΙ ΕΝΘΟΥΣΙΑΣΜΕΝΟΙ ΠΟΥ ΘΑ ΠΑΝΕ ΣΤΟ ΙΡΑΚ ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΣΚΟΤΩΝΟΥΝ

Προχθές το Σάββατο πήγα σινεμά. Στο μοναδικό χώρο που έχει το Βαθύ (είπα να μην γκρινιάξω αλλά πως να παρακολουθήσεις έργο χωρίς επαρκή κλιματισμό και φορώντας μπουφάν;) έπαιζε το αντιπολεμικό έργο : In the Valley of Elah (Στην Κοιλάδα του Ηλά). Όταν πήγα σπίτι, θυμήθηκα το "Μαρτυρίες από την εμπόλεμη ζώνη" του Μάικλ Μουρ που είχα διαβάσει πριν 2 χρόνια. Το βιβλίο είναι μία συλλογή επιστολών που έστειλαν στον Μάικλ Μουρ, στρατιώτες που είτε θα πήγαιναν, είτε βρίσκονταν στο Ιράκ. Παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον το πως σκέπτονταν κάποιοι στρατιώτες για αυτόν τον παράλογο πόλεμο, αν και από ότι μπορώ να υποθέσω δεν πρέπει να δεχόταν μόνο τέτοιου είδους γράμματα και e-mail ο Μάικλ Μουρ. Η αντίθετη άποψη απουσιάζει από το βιβλίο, αλλά αυτό δεν μειώνει καθόλου την αξία του. Ας ακουστεί και η αντίθετη οπτική γωνία των πραγμάτων, έστω και μονόπλευρα. Άλλωστε τα κανάλια στην Αμερική μονόπλευρη ενημέρωση (υπέρ του πολέμου) δεν έκαναν;
Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΜΑΙΚΛ ΜΟΥΡ ΕΝΟΣ ΕΛΛΗΝΟΑΜΕΡΙΚΑΝΟΥ ΠΟΥ ΕΚΑΝΕ ΤΟ ΛΑΘΟΣ ΝΑ ΚΑΤΑΤΑΓΕΙ ΣΤΟΝ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟ ΣΤΡΑΤΟ ΚΑΘΑΡΑ ΓΙΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ:


Από: Μίκα Στάθης
Εστάλη: Τετάρτη 28 Ιουλίου 2004 ,11:06μ.μ.
Προς: mike@michaelmoore.com
Θέμα: Ένας στρατιώτης που φεύγει για Ιράκ

Αγαπητέ κύριε Μουρ

Ονομάζομαι Μίκα Στάθης και είμαι οπλίτης. Αυτή την στιγμή υπηρετώ στην Κορέα, αλλά σύντομα θα με στείλουν στο Ιράκ. Είμαι Ελληνοαμερικανικός και, κατά κάποιον τρόπο, αναγκάστηκα να καταταχτώ. Στην Ελλάδα η στρατιωτική θητεία είναι υποχρεωτική, δεκαοκτάμηνη και ουσιαστικά, απλήρωτη.
Συνήθως οι άντρες υπηρετούν στα 18 τους, εγώ όμως πήρα αναβολή γιατί ήμουν φοιτητής.
Τελικά με κάλεσαν να υπηρετήσω πριν από περίπου 18 μήνες.
Είχα κάθε πρόθεση να υπηρετήσω. Όμως , δεδομένου ότι έχω και την αμερικανική υπηκοότητα, είχα τη δυνατότητα να κάνω τη θητεία μου στις ΗΠΑ. Μετά από πολλή σκέψη αποφάσισα ότι μια διετής θητεία στον αμερικανικό στρατό ήταν η καλύτερη επιλογή, εφόσον ότι θα αμειβόμουν και θα μπορούσα έτσι να βοηθάω οικονομικά και την μητέρα μου. Ο στρατολόγος μου είπε ότι δεν υπήρχε περίπτωση να καταλήξω στο Ιράκ γιατί ο Μπους είχε αναγγείλει το πέρας των μεγάλων επιχειρήσεων.
Για να μην σας τα πολυλογώ, πριν από δύο μήνες έμαθα ότι θα πάω στο Ιράκ. Έχω δοκιμάσει τα πάντα για να πάρω μετάθεση. Η μητέρα μου έχει αποταθεί στην αμερικανική πρεσβεία στην Ελλάδα, γιατί είμαι προστάτης οικογενείας. Μίλησα στον στρατιωτικό ιερέα για τη δυνατότητα να δηλώσω αντιρρησίας συνείδησης, αλλά μου το ξέκοψε. Το έχω πάρει απόφαση ότι δεν έχω άλλη επιλογή και ότι αναγκαστικά θα πάω στο Ιράκ.
Πρόσφατα είδα το Φαρενάιτ 9/11 και έμεινα άναυδος. Έσπευσα να δείξω την ταινία στην υπόλοιπη διμοιρία, αλλά αμέσως ένας αξιωματικός με επέπληξε γιατί, λέει, θα τους έριχνα το ηθικό. Όλοι εδώ είναι ενθουσιασμένοι που θα πάνε στο Ιράκ γιατί θα μπορούν να σκοτώνουν (!!!) Με αηδιάζει όταν ακούω πως μιλάνε κάποιοι συνάδελφοι μου. Νιώθω σαν εξωγήινος εδώ πέρα, κυρίως λόγω της αριστερής ιδεολογίας μου.

Οι ανώτεροι μου μου λένε συχνά ότι πάμε στο Ιράκ γιατί απλώς εκτελούμε εντολές. Πιστεύουν ότι αυτό μας απαλλάσσει κατά κάποιο τρόπο απ΄ όλες μας τις ευθύνες , αλλά αν το πάρουμε έτσι , οι Ναζί εντολές εκτελούσαν. Δεν ξέρω πως θα είναι στο Ιράκ, αλλά θα βάλω τα δυνατά μου να δείξω στους Ιρακινούς ότι είμαι εναντίον αυτής της κατοχής.
Ειλικρινά ελπίζω ότι θα μπορέσω να βρω κι άλλους στρατιώτες στο Ιράκ που θα καταλαβαίνουν ότι ο Μπους και η παρέα του μας χρησιμοποιούν σαν πιόνια.
Συμπέρασμα 1ον : Ποτέ μην πιστεύεις έναν στρατολόγο
Συμπέρασμα 2ον :Καλύτερα να γίνεις delivery boy παρά να πας στον αμερικανικό στρατό για τα χρήματα.
Συμπέρασμα 3ον : Για κάθε έναν στρατιώτη που από καλός (που ήταν) επιστρέφει μετά τον πόλεμο κακός, υπάρχει και κάποιος που από κακός (που ήταν) επιστρέφει ακόμα χειρότερος!Στην ταινία που είδα, ένα καλό παλικάρι γυρίζει από τον πόλεμο και έχει μετατραπεί σε κτήνος ικανό να σκοτώσει. Δυστυχώς όμως, υπάρχουν πολλά κτήνη που επειδή δεν μπορούν να σκοτώσουν, πηγαίνουν στον πόλεμο για να το κάνουν "νόμιμα"!
Υ.Γ. Δεν ξέρω αν το παλικάρι κατάφερε να μην πάει στο Ιράκ. Δεν ξέρω καν αν είναι ζωντανός!

Κυριακή 25 Νοεμβρίου 2007

Ο "ΔΟΝ" ΔΕΝ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΕΙ ΤΟΝ ΤΙΤΛΟ ΤΟΥ...

Γράφω στο ημίχρονο του ΑΕΚ-ΟΦΗ. Δεν χρειάζεται όμως να περιμένω την εξέλιξη του αγώνα για να τοποθετηθώ. Ο "Δον" τα έχει κάνει μπάχαλο. Δεν με ενδιαφέρει η προπονητική του ικανότητα ούτε το κοουτσάρισμα του. Θέλω ο προπονητής της ομάδας να εκπέμπει σεβασμό όχι λόγω ονόματος αλλά λόγω συμπεριφοράς. Σέρα Φερέρ, δείξε ήθος και ύφος εντός γηπέδου, σεβάσου τους θεατές , τους παίκτες και τους αντιπάλους. Βγάλε στην επιφάνεια τον καλό και δημιουργικό σου εαυτό. Αυτόν που μας έδειξες πέρυσι...

Πέμπτη 22 Νοεμβρίου 2007

ΜΙΑ "ΜΕΓΑΛΗ" ΧΩΡΑ ΜΕ "ΜΙΚΡΗ" ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΚΗ ΟΜΑΔΑ

Η σχετικά αδιάφορη Κροατία νίκησε 3-2 μέσα στο Γουέμπλεϊ την Αγγλία στερώντας από τους απανταχού ποδοσφαιρόφιλους την χαρά να δουν και να απολαύσουν στα γήπεδα της Ελβετίας και της Αυστρίας τους φημισμένους Άγγλους οπαδούς. Τι να πούμε βέβαια και για τους καταστηματάρχες και ιδιοκτήτες μπαρ στις Αυστριακές και Ελβετικές πόλεις όπου θα φιλοξενηθούν οι αγώνες; Οι άνθρωποι, είναι σίγουρο, κήρυξαν την χθεσινή νύχτα ως μία από τις πλέον άτυχες στην επιχειρηματική τους σταδιοδρομία. Τι θα κάνουν τώρα με τους τόνους μπύρας που είχαν παραγγείλει για το καλοκαίρι; θα καταφέρουν οι Ρώσοι να αντικαταστήσουν επάξια τους Άγγλους οπαδούς;
Αυτά είναι τα ερωτήματα που βασανίζουν τους διοργανωτές καθώς την Εθνική Αγγλίας λογικά δεν θα την "κλάψει" κανείς. Ομάδα που χρειάζεται απλώς μία ισοπαλία στην έδρα της για να προκριθεί και καταφέρνει (διότι περί κατορθώματος πρόκειται) να χάσει από αδιάφορη βαθμολογικά ομάδα είναι άξια της μοίρας της.
Στην Ελλάδα όμως υπάρχει μία ανεξήγητη εκτίμηση και σεβασμός προς το Αγγλικό ποδόσφαιρο και την Εθνική Αγγλίας. Οι μισοί Έλληνες είναι Μάντσεστερ Γιουν. και οι άλλοι μισοί Λίβερπουλ. Δημοσιογράφοι που κάνουν κο κο κο την πιο καταφανή περίπτωση πέναλτι ή οφσάιντ σε αγώνα Ελληνικού πρωταθλήματος, δηλώνουν ευθαρσώς οπαδοί της μίας ή της άλλης ομάδας και κάνουν και πλακίτσα μέσω των εφημερίδων.
Ο κορυφαίος, κατά πολλούς, δημοσιογράφος τα τελευταία 40 χρόνια, Γιάννης Διακογιάννης, όταν μιλάει για αγγλικό ποδόσφαιρο λάμπει το πρόσωπο του. Τις προάλλες έλεγε ότι ακόμα και σήμερα έχουν το καλύτερο πρωτάθλημα και ότι ο αγώνας 'Εβερτον-Πόρτσμουθ έχει μεγαλύτερο ενδιαφέρον από τον αντίστοιχο Οσασούνα-Μπιλμπάο. Χαρακτηριστική είναι η έκφραση "αγγλικό σκορ" όταν ένας αγώνας λήξει 5-3 άσχετα αν την τελευταία φορά που ήρθε τέτοιο σκορ σε αγώνα αγγλικού πρωταθλήματος ο Κέβιν Κίγκαν και ο Κένι Νταλγκλίς ήταν πιτσιρικάδες και ο Μίμης Δομάζος έπαιζε ακόμα μπάλα.
Το αγγλικό πρωτάθλημα και κύπελλο ήταν τα πρώτα ποδοσφαιρικά θέαματα που μπήκαν στα Ελληνικά σπίτια μεγαλώνοντας γενιές και γενιές με την τυπική αγγλική σέντρα και το αδιάκοπο τρεχαλητό , όταν οι Ισπανοί, οι Ολλανδοί , οι Ούγγροι , οι Τσεχοσλοβάκοι , οι Ρώσοι και τόσοι άλλοι έπαιζαν φανταστικό ποδόσφαιρο.
Οι Εγγλέζοι βέβαια, ξέρουν να προωθούν και να διαφημίζουν το προϊον τους. Να φτιάχνουν ένα ωραίο περιτύλιγμα και να το πλασσάρουν στον κόσμο καμουφλάροντας το περιέχομενο, που άλλωστε δεν λέει και πολλά πράγματα. Ακριβώς αυτό είπε και τις προάλλες ο Στέλιος Γιαννακόπουλος. Ότι δεν έχουν ιδιαίτερα ξεχωριστό πρωτάθλημα από αγωνιστικής πλευράς αλλά κυρίως από οργανωτικής.
Η Εθνική τους ομάδα , πήρε τελευταία φορά τρόπαιο το μακρινό 1966 , εντός έδρας και με την βοήθεια της διαιτησίας. Κέρδισε την Δυτική Γερμανία 4-2 στον τελικό του Μουντιάλ. Από τότε δεν έχουν πετύχει τίποτα!!! Ανέλαβαν το Euro 1996 με το σύνθημα : "Το ποδόσφαιρο επιστρέφει σπίτι" και έχασαν στον ημιτελικό από την Γερμανία του Μπίρχοφ και του Μπέρτι Φόγκς. Για διάκριση σε μουντιάλ ούτε λόγος. Τελευταία φορά πήγαν στους τέσσερις το 1990 στην Ιταλία. Το 1994 δεν προκρίθηκαν καν! Επαναλαμβάνοντας την τότε "επιτυχία" τους , θα δουν το Euro 2008 από τον καναπέ.
Πόσο χαίρομαι να αποτυγχάνουν οι αλαζόνες Άγγλοι... Δείτε τώρα αγαπητοί μου, τον Καψή και τον Χαλκιά (ναι, αυτόν που αποκαλούσε ο Ρέντναπ "βασιλιά" του κεμπάπ όταν έφυγε από την Πόρτσμουθ) , τον Κράνιτσαρ και τον Πέτριτς , τον Νιχάτ και τον Εμρέ από την τηλεόραση, και τα λέμε στα προκριματικά του Μουντιάλ 2010. Ως τότε, συνεχίστε να απολαμβάνετε το γκλαμουράτο πρωτάθλημα σας, στο οποίο ο πιο ταντούχος Άγγλος παίκτης είναι δεύτερη αλλαγή.

Υ.Γ. Ήταν το μακρινό 1990. Καλοκαίρι σε καφετέρια της προκυμαίας βλέπαμε Αγγλία-Γερμανία , ημιτελικό Μουντιάλ. 1-1 ο κανονικός αγώνας ( Μπρέμε και Λίνεκερ τα γκολ) και το ματς στην παράταση και μετά στα πέναλτι. Εγώ τότε, φανατικός υποστηρικτής της Γερμανίας (το κουσούρι μου έφυγε κατά το 2000 καθώς είμαι πλέον μόνο Εθνική Ελλάδος) προσπαθώ να βρώ για συμπαράσταση ΕΝΑΝ έστω ΕΝΑΝ θαμώνα που να υποστηρίζει Γερμανία. Δεν υπήρχε κανένας! Όλη η καφετέρια Εθνική Αγγλίας. Ούτε για την Ελλάδα δεν θα έκαναν έτσι. Όταν δε αποκλείστηκαν στα πέναλτι και το μισό μαγαζί είχε... γκρεμιστεί , εγώ απολάμβανα χαρούμενος την μπύρα μου. Μια ζωή χαρές μου δίνει αυτή η ομάδα...

Τετάρτη 21 Νοεμβρίου 2007

ΤΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΤΩΝ ΔΙΔΥΜΩΝ

Η επίδραση της κίνησης στο χρόνο είναι καταλυτική. Ο χρόνος δεν είναι ανεξάρτητος από τον χώρο, όπως νομίζαμε μέχρι πριν ένα αιώνα , αλλά είναι άμεσα συνδεδεμένος σε μία έννοια γνωστή και ως χωροχρόνο. Αυτό μπορεί πολύ εύκολα να γίνει κατανοητό από το φαινόμενο των διδύμων το οποίο έχει περίπου ως εξής:
Ο Γιώργος και η Μαρία (που είναι δίδυμοι) αποφασίζουν να ελέγξουν τη θεωρία του Αϊνστάιν (περί σχετικότητας του χρόνου), οπότε η Μαρία επιβιβάζεται σε ένα πύραυλο το έτος 2007 και εκτοξεύεται με το 99% της ταχύτητας του φωτός (τελείως υποθετικό καθώς οι σημερινοί πύραυλοι αγγίζουν ίσα ίσα το 0,01% της ταχύτητας του φωτός) προς ένα γειτονικό άστρο, που απέχει δέκα έτη φωτός από την Γη. Ο Γιώργος παραμένει στη Γη. Μόλις φθάνει στον προορισμό της , η Μαρία κάνει αμέσως στροφή και κατευθύνεται πάλι προς την Γη με την ίδια ταχύτητα. Ο Γιώργος διαπιστώνει ότι το ταξίδι της, διαρκεί κάτι περισσότερο από είκοσι γήινα χρόνια.
Όμως, η Μαρία βιώνει το χρόνο διαφορετικά. Γι αυτήν , το ταξίδι διήρκησε λιγότερο από τρία χρόνια. Φθάνοντας πίσω στη Γη ανακαλύπτει ότι ζουν στο έτος 2027 και ο Γιώργος είναι τώρα κατά 17 χρόνια μεγαλύτερος από εκείνη. Η Μαρία και ο Γιώργος δεν είναι πλέον δίδυμοι αφού δεν έχουν την ίδια ηλικία. Ουσιαστικά, η Μαρία μεταφέρθηκε 17 χρόνια στο μέλλον του Γιώργου και κατ επέκταση της Γης. Με μία αρκετά μεγάλη ταχύτητα θα μπορούσε να κάνει ένα «άλμα» σε οποιαδήποτε μελλοντική χρονολογία επιθυμεί. Θα μπορούσε να «επισκεφτεί» το έτος 3000μ.χ. ταξιδεύοντας λιγότερο από έξι μήνες , αρκεί η ταχύτητα της να προσέγγιζε το 99,99999% της ταχύτητας του φωτός. Θυμίζω ότι η ταχύτητα του φωτός είναι 300.000,00 χιλιόμετρα το δευτερόλεπτο.

Το ταξίδι στο χρόνο λειτουργεί αντίθετα από το ταξίδι στον χώρο. Η συντομότερη απόσταση μεταξύ δύο σημείων είναι η ευθεία γραμμή , δηλαδή στην καθημερινή ζωή πηγαίνουμε ταχύτερα από το σημείο Α στο σημείο Β ακολουθώντας μία ευθύγραμμη διαδρομή. Όμως , στο ταξίδι στο χρόνο , γερνάει περισσότερο εκείνος που παραμένει ακίνητος. Στην περίπτωση των διδύμων ο Γιώργος γέρασε κατά 17 χρόνια σε σχέση με την Μαρία επειδή εκείνος έμεινε σχετικά ακίνητος στην Γη ενώ εκείνη κινούνταν με μεγάλες ταχύτητες. Με άλλα λόγια , μέχρι να φτάσει ο Γιώργος στην χρονολογία 2027 απαιτείται να «βιώσει» πολύ περισσότερο χρόνο από την Μαρία. Όσο πιο γρήγορα κινείται κάποιος, τόσο μειώνει την χρονική διαφορά μεταξύ δύο καθορισμένων χωροχρονικών καταστάσεων.
Κάποιος μπορεί να χαρακτηρίσει το φαινόμενο παράδοξο , σκεπτόμενος ότι η Μαρία παρόλο που κινείται με τρελές ταχύτητες , από την δική της σκοπιά παραμένει ακίνητη στο εσωτερικό του πυραύλου , ενώ η Γη απομακρύνεται. Ωστόσο, δεν υπάρχει κανένα παράδοξο , καθώς η κατάσταση για την Μαρία και τον Γιώργο δεν είναι συμμετρική. Η Μαρία απομακρύνεται επιταχυνόμενη μέσω την κινητήρων του πυραύλου, κάνει στροφή γύρω από το άστρο και τελικά επιβραδύνει για να προσεδαφιστεί στην Γη. Αυτές οι μεταβολές στην ταχύτητα και την κίνηση είναι που την διαφοροποιούν και της επιτρέπουν να γεράσει λιγότερο από τον Γιώργο.
Ας σημειωθεί ότι η Μαρία ΔΕΝ μπορεί με αυτόν τον τρόπο να «επιστρέψει» στην Γη το έτος 2013 (έχοντας ταξιδέψει συνολικά έξι χρόνια) προκειμένου να εξισώσει ξανά την ηλικία της με αυτήν του Γιώργου. Αν αναστρέψει την τροχιά της , το μόνο που θα καταφέρει είναι να κάνει άλλο ένα άλμα κατά 17 χρόνια στο μέλλον. Η κίνηση με μεγάλες ταχύτητες είναι ένα ταξίδι μονής κατεύθυνσης στο μέλλον χωρίς επιστροφή. Η Μαρία τις χρονιές από 2007 έως 2027 τις έχει «χάσει». Για να τις ζήσει πρέπει να «μεταφερθεί» στο παρελθόν. Για να «μεταφερθούμε» όμως στο παρελθόν, χρειάζεται άλλη διαδικασία…

Τρίτη 20 Νοεμβρίου 2007

ΣΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ...

Στο γραφείο...
Ε, Alexandre! μην αφοσιώνεσαι τόσο πολύ στην δουλειά θα πάθεις τίποτα...


και στο.... αεροδρόμιο! Ένας μήνας έμεινε.


Σάββατο 17 Νοεμβρίου 2007

Έτσι είναι οι μαϊμούδες , περίεργες κι επιπόλαιες. Το μυαλό τους πετάει από εικόνα σ’ εντύπωση…

Ο ήλιος ήταν ακόμα ψηλά όταν φούνταραν ως ένα μίλι έξω από το νησάκι. Έβαλαν το κασόνι στην μεγάλη βάρκα και την κατέβασαν στην θάλασσα. Μαζί πήγαν ο Γιάννης , ο καπετάν Μανόλης , ο μαρκονιστής κι έξι ναύτες. Προχώρησαν με τα κουπιά , προσέχοντας μην πέσουν στις ξέρες που τριγυρνούν αυτά τα κοραλλιογενή νησάκια. Καθώς κόντευαν στην παραλία με τους κοκκοφοίνικες , άκουσαν φωνές παράξενες , σκουξίματα , γρυλίσματα. Κοίταξαν κι είδαν πως οι μαϊμούδες –χιλιάδες μαϊμούδες – έφευγαν κατατρομαγμένες , σαλτάροντας από δέντρο σε δέντρο.
---Πρώτη φορά βλέπουν ανθρώπους , είπε ο μαρκονιστής.
Μα κανείς δεν του αποκρίθηκε.
Η βάρκα κάθισε μαλακά στην αμμουδιά. Σήκωσαν το κασόνι , το ξεμπάρκαραν και τ’ αποθέσαν στην άμμο.
Ύστερα κοίταξαν ολόγυρα.
---Που να σκάψουμε τον λάκκο; ρώτησε ο μαρκονιστής.
---Για να δούμε , είπε ο Γιάννης
Προχώρησαν μέσα στον δάσος , ψάχνοντας να βρουν κατάλληλο μέρος. Σκόρπησαν εδώ και εκεί. Οι ναύτες μάζεψαν καρύδες , τις τρύπησαν και ρούφαγαν το χλιαρό χυμό τους.
---Καπετάν Γιάννη! φώναξε ο μαρκόνιος. Έλα εδώ να ιδείς!
Όλοι πήγαν κοντά. Ήταν ο τάφος κάποιου ναύτη , που πέθανε κι αυτός στις αφιλόξενες θάλασσες.
---Εδώ να τον θάψουμε. Να έχει παρέα.
Ο ήλιος κατέβαινε σιγανά στον ορίζοντα. Άρχισε κιόλας να κοκκινίζει καθώς έμπαινε μέσα στη χαμηλή καταχνιά. Η θάλασσα έμοιαζε με γάλα πηχτό, κιτρινωπό. Με έμπυο.
---Ενάμισι μέτρο. Καλά είναι , ακούστηκε να λέει κάποιος.
Ο Γιάννης σηκώθηκε και εξέτασε τον λάκκο.
---Καλά είναι. Άιντε να τον φέρουμε.

Πήγαν στην αμμουδιά. Έπιασαν το κασόνι , το σήκωσαν στους ωμούς και τράβηξαν κατά το δάσος. Από πίσω , ο Γιάννης κι ο μαρκόνιος κρατούσαν τον καπετάν Μανόλη , που δεν μπορούσε να περπατήσει.
---Κουράγιο, του έλεγαν. Κουράγιο…
Τα συνηθισμένα που λέει όλος ο κόσμος σε αυτές τις περιστάσεις. Ο γραμματικός κοντανάσαινε , βογκούσε κι όλο έλεγε:
---Τι θα πω στη μάνα σου , μωρέ; Τι θα πω;
Όταν ο Γιάννης είπε το «Δεύτε τελευταίον ασπασμόν» , όλοι κοιτάχτηκαν στεναχωρημένοι.
Το καπάκι , ξεφεύγοντας από τα χέρια του καπετάν Μανόλη , έπεσε στραβά πάνω στο φέρετρο. Αμέσως ύστερα πήραν τα φτυάρια. Και δουλεύοντας τα με μανία , έριξαν χώμα και σκέπασαν το κασόνι. Ο καπετάν Μανόλης ανασηκώθηκε από μπρούμυτα που είχε πέσει. Δεν έκλαιγε πια , ούτε βογκούσε.
---Το σταυρό , είπε ο Γιάννης. Που είναι ο σταυρός; Τον είχαν ξεχάσει στη βάρκα. Έτρεξε ο μαρκόνιος και τον έφερε. Ήταν από σανίδι αλουστράριστο και έγραφε με Μαύρα γράμματα: «Παντελεήμων Διάκος. Ετών 16». Τον έμπηξαν στο κεφάλι του τάφου , τον σιγουράρησαν.

---Άιντε , πάμε , είπαν.
---Που είναι ο καπετάν Γιάννης; Καπετάνιο! Ε, Καπετάνιο!
Κοίταξαν ολόγυρα και τον είδαν που είχε απομείνει κοντά στον τάφο. Στεκόταν κι έβλεπε τον άλλο σταυρό , τον παλιό.
---Ε, καπετάν Γιάννη!
---Έρχομαι , έρχομαι…
Σαν ήρθε ο μαρκονιστής τον ρώτησε:
---Τι κοιτάζεις; Τον άλλον σταυρό;
---Ναι.
---Έχει γράμματα; Ποιανού είναι;
---Καποιανού Φραντσέζου: Sylvestre Moan , 19 ans.
---Τι πάει να πει;
---Το όνομα και η ηλικία του. Δεκαεννιά χρονώ. Παιδί κι αυτός. Κάνα ναυτάκι…
Μπήκαν στη βάρκα και τράβηξαν σιωπηλοί για το βαπόρι που στεκόταν ανοιχτά , με τις παντιέρες μετζάστρες. Μόλις τους είδαν να έρχονται , άρχισαν να βιράρουν άγκυρα.



Έκανε ζέστη. Ο ματωμένος ήλιος βυθιζόταν στα κίτρινα νερά για να πεθάνει απότομα, δίχως χρώματα και δόξα.
Τώρα που οι άνθρωποι έφυγαν , οι μαϊμούδες ξεθάρρεψαν κι ήρθαν ξανά στην παραλία , με πηδήματα και φωνές. Κοίταζαν τη βάρκα ν ‘ απομακρύνεται. Ύστερα περιεργάστηκαν το κούμουλο το χρώμα και τον καινούργιο ξύλινο σταυρό. Έξαφνα όμως κάτι άκουσαν , πιο πέρα και όλες μαζί έτρεξαν να ιδούν τι συμβαίνει. Έτσι είναι οι μαϊμούδες , περίεργες κι επιπόλαιες. Το μυαλό τους πετάει από εικόνα σ’ εντύπωση…
Μονάχα ένας μικρός πίθηκος δεν πήγε με τους άλλους. Έμεινε εκεί και ταλαντευόταν πάνω από το νιόσκαφτο τάφο , κρατημένος με το ζερβί του χέρι από ένα κλαρί. Και με το δεξί ανάμεσα στα σκέλια , μυκτήριζε τους ανθρώπους που τάραξαν τη γαλήνη του νησιού…



Από το βιβλίο "Η Μεγάλη Χίμαιρα" του Μ.Καραγάτση.

Παρασκευή 16 Νοεμβρίου 2007

Για να κάνεις ευτυχισμένη μια γυναίκα αρκεί να ....

Πριν χρόνια είχα λάβει με e-mail αυτό:
Για να κάνεις ευτυχισμένη μια γυναίκα αρκεί να είσαι:

1. φίλος
2. σύντροφος
3. εραστής
4. αδελφός
5. πατέρας
6. δάσκαλος
7. εκπαιδευτής
8. μάγειρας
9. μαραγκός
10. υδραυλικός
11. μηχανικός
12. διακοσμητής εσωτερικών χώρων
13. στιλίστας
14. σεξολόγος
15. γυναικολόγος / μαιευτήρας
16. ψυχολόγος
17. ψυχίατρος
18. θεραπευτής
19. τολμηρός
20. τακτικός
21. καλός πατέρας
22. πολύ καθαρός
23. συμπαθητικός
24. αθλητικός
25. στοργικός
26. προσεκτικός
27. ιππότης
28. έξυπνος
29. οραματιστής
30. δημιουργικός
31. γλυκός
32. δυνατός
33. κατανοητικός
34. ανεκτικός
35. ευσυνείδητος
36. φιλόδοξος
37. ικανός
38. θαρραλέος
39. αποφασιστικός
40. έμπιστος
41. γεμάτος σεβασμό
42. παθιασμένος
43. αβρόφρων
44. πολύ πλούσιος
45. να αγαπάς τις αγορές
46. να μη γκρινιάζεις
47. να μην της είσαι βάρος
48. να μην κοιτάζεις άλλες
Ταυτόχρονα θα πρέπει να προσέξεις πολύ να:
49. μην είσαι ζηλιάρης αλλά ούτε και αδιάφορος
50. να τα πηγαίνεις καλά με την οικογένειά της αλλά να μην αφιερώνεις στην τελευταία περισσότερο χρόνο απ' ό,τι σε αυτή.
51. να της αφήνεις το χώρο της αλλά να δείχνεις ανήσυχος για το πού πηγαίνει.
Είναι επίσης πάρα πολύ σημαντικό:

52. να μην ξεχνάς ημερομηνίες: -επετείων (γάμου, αρραβώνων, πρώτης συνάντησης...) -πτυχίου (αν υπάρχει) -ονομαστικής εορτής (αν υπάρχει) -τελευταίας περιόδου Δυστυχώς ακόμη κι αν ανταποκρίνεσαι πλήρως στις παραπάνω απαιτήσεις, κανείς δεν μπορεί να σου εγγυηθεί 100% πως θα την κάνεις ευτυχισμένη, διότι μπορεί να αισθανθεί φυλακισμένη σε ένα βίο αποπνικτικής τελειότητας από τον οποίο να θελήσει να απελευθερωθεί δραπετεύοντας με το πρώτο κωλόπαιδο που θα παρουσιασθεί μπροστά της.
Ίσως γι' αυτό ο Θεός (μεγάλη η Χάρη Του) είπε: "αγάπα τη" αλλά δεν είπε "κατανόησέ τη".

Πώς θα κάνεις ευτυχισμένο ένα άνδρα:
1. κάθισε του.
2. μη του τα πρήζεις.

ΤΟ ΒΑΘΥ

Δύο χρόνια πριν. Στο κατάστρωμα του πλοίου έτοιμος να αφήσω το νησί πίσω μου αποθανατίζω την εικόνα του Βαθιού το πρωί

Τετάρτη 14 Νοεμβρίου 2007

ΚΑΛΟ ΘΑ ΗΤΑΝ...

...να διατηρείς ένα blog ώστε να αποτυπώνεις σε αυτό τις προσωπικές σου εμπειρίες και τις σκέψεις που απορρέουν από αυτές. Τα Blogs βέβαια είναι πολυθεματικά, μπορείς να γράψεις από ποδόσφαιρο και πολιτική μέχρι μαγειρική, κηπουρική και πυρηνική φυσική, αλλά τελικά πιο είναι το "απόλυτο" blog; Μήπως είναι κυρίως αυτό που εστιάζει σε προσωπικές εμπειρίες και απόψεις (καμία σχέση με το δικό μου δηλαδή); Δεν ξέρω , μπορεί να το αντιλαμβάνομαι και λάθος. Ή μπορεί να μην νοείται ο όρος "απόλυτο" blog, o οποίος είναι δικής μου έμπνευσης...
Εν πάση περιπτώσει, τι γίνεται όταν οι προσωπικές σου εμπειρίες περιορίζονται σχεδόν μόνο στο blogging και το σερφάρισμα στο internet; Όταν χειμωνιάζει εδώ στην Σάμο, μία τυπική ημέρα ξεκινάει και καταλήγει ως εξής: Ξυπνάω 7:45 π.μ. , ετοιμάζομαι σε ένα τεταρτάκι, παίρνω το ποδήλατο (αν έχει καλό καιρό) και 8:15 π.μ. είμαι στο γραφείο (περιττό να πω ότι ουσιαστικά "κλέβω" 45 λεπτά ωραρίου). Πίνω ένα καφέ συζητώντας με τους συναδέλφους συνήθως για ποδόσφαιρο και 9:00 το πρωί υποτίθεται ότι ξεκινάω εργασία (έχω "κλέψει άλλα 45 λεπτά λοιπόν με κωλοβάρεμα). Επειδή όμως στο Δημόσιο, και να θέλεις να δουλέψεις μπορεί να μην υπάρχει αντικείμενο για μικρό ή μεγάλο διάστημα, ανοίγω το pc και τι κάνω; Σωστά μαντέψατε... Blogging εν μέσω ανάγνωσης πολιτικών και αθλητικών ειδήσεων. Σχολάω 15:00 μ.μ (εδώ το ωράριο τηρείται κανονικά!) και με το ποδηλατάκι μου σε 10 λεπτά είμαι σπίτι καθώς εδώ οι αποστάσεις είναι αμελητέες. Τρώω μέχρι τις 16:00μ.μ και μετά τι; Σωστά μαντέψατε... Blogging και σερφάρισμα στο internet. Μετά το "ρίχνω" στο διάβασμα μέχρι να βαρεθώ (τώρα τελευταία βαριέμαι και γρήγορα...) και κατά τις 20:00 μ.μ. βλέπω τον "αγαπημένο" μου Πρετεντέρη να προσπαθεί να εξηγήσει για ποιο λόγο έχασε το ΠαΣοΚ στις Εθνικές εκλογές από μία ανύπαρκτη κυβέρνηση και ο Βενιζέλος στις εσωκομματικές από έναν ανύπαρκτο αρχηγό.
Εν τω μεταξύ, η Βίκυ έχει τελιώσει τα ιδιαίτερα Αγγλικών, οπότε έχω και company. Συζητάμε λίγο,συνειδητοποιώντας ότι δεν έχουμε και τίποτα συνταρακτικό να πούμε για την μέρα που πέρασε, και εγώ συνεχίζω από εκεί που είχα σταματήσει, δηλαδή στο Blogging! Εκείνη συνήθως βλέπει ΤV εκτός και αν βάλει στο laptop κάποια αμερικάνικη σειρά από τις πάμπολλες που έχω κατεβάσει. Μετά την περιήγηση στα blogs, και τις μέρες που δεν έχει ποδόσφαιρο η τηλεόραση, βλέπω 1-2 επεισόδια της αγαπημένης και γνωστής σειράς "The Sopranos" (είμαι αισίως στον 3ο κύκλο επεισοδίων) και οδεύω σιγά σιγά προς το κρεβατάκι μας.
Τα Σαββατοκύριακα το πρόγραμμα περιλαμβάνει και καφεδάκι στην πλατεία, έξοδο για φαγητό και πολύ σπάνια νυχτερινή έξοδο για διασκέδαση. Τι θέματα και τι παραστάσεις να βρεις που να αξίζει να γραφτούν στο blog; Είναι λίγο "ρουτινιάρικη" η ζωή στο νησί τον χειμώνα. Περιμένουμε τα Χριστούγεννα πως και πως να την "κάνουμε" για Θεσσαλονίκη. Μάλλον πρέπει να πάμε και καμιά εκδρομή να αλλάξουμε παραστάσεις...
Update : Μόλις τελίωσα αυτό το κείμενο είπα να κάνω μία βόλτα σε ιστολόγια. Μπήκα στο ιστολόγιο του Old Boy και βρήκα το κείμενο με τίτλο : "Ποπ Κουλτούρα" . Θυμήθηκα (στο περίπου...) μία ατάκα που είχα δει στο Sopranos: "Δύο είναι οι επιλογές στην ζωή : Διαρκής βαρεμάρα ή διαρκής επικινδυνότητα και πόνος." Διαλέγουμε και παίρνουμε...

Τρίτη 13 Νοεμβρίου 2007

ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΑΡΙΘΜΟΙ ΛΕΝΕ ΣΧΕΔΟΝ ΠΑΝΤΑ "ΨΕΜΑΤΑ" ΣΤΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ.


Έγραψε σήμερα στην εφημερίδα Goal o Βαγγέλης Μπραουδάκης:
Κι όμως, είναι... χειρότερη η φετινή ΑΕΚ του Φερέρ!
Λένε ότι, αν θέλεις να πεις «ψέματα», μπορείς να χρησιμοποιήσεις αριθμούς, για να βοηθηθείς. Στην προκειμένη περίπτωση, ωστόσο, οι αριθμοί είναι τόσο αμείλικτοι, που δεν μπορείς να πεις «ψέματα», όσο κι αν προσπαθήσεις...
Βρισκόμαστε στα μέσα Νοεμβρίου και η ΑΕΚ ήδη έχει δώσει 14 επίσημους αγώνες σε πρωτάθλημα, Κύπελλο και ευρωδιοργανώσεις, ενώ μέχρι το τέλος του έτους (για την ακρίβεια, από τις 25 του μήνα μέχρι τις 30/12) θα δώσει άλλους 9, σύνολο 23 για την τρέχουσα σεζόν. Στο αντίστοιχο περσινό διάστημα (και τότε με τον Φερέρ στον πάγκο) είχε δώσει 24 -έναν παραπάνω για το πρωτάθλημα...
Πέρυσι, λοιπόν, στο ίδιο χρονικό διάστημα, για να είναι εφικτή η σύγκριση, είχε 14 νίκες - 7 ισοπαλίες - 3 ήττες (από Μίλαν, Λιλ και Ολυμπιακό, όλες εκτός έδρας) και μόλις στα 3/5 της ίδιας διαδρομής φέτος 8 νίκες - 1 ισοπαλία - 5 ήττες (δύο από τη Σεβίλλη και μία από τις Ζάλτσμπουργκ, Ηρακλή, Παναθηναϊκό), ενώ έχει ακόμη να αγωνιστεί εντός έδρας με ΟΦΗ, Φιορεντίνα, Καλαμαριά, Βιγιαρεάλ, ΠΑΟΚ και εκτός έδρας με Αρη, Μλάντα, Ολυμπιακό και Εργοτέλη...
Συμπέρασμα 1ο: Τα ποσοστά νικών της είναι ίδια (57-58%), αλλά τα ποσοστά ηττών της έχουν σχεδόν τριπλασιαστεί (36% από 13%)!
Επίσης, σε αυτά τα 24 περσινά ματς ως το τέλος Δεκεμβρίου (στη μισή σεζόν) είχε πετύχει 42 γκολ και είχε δεχθεί 18, πάντα στις τρεις διοργανώσεις που συμμετείχε. Ητοι, 1,75 τέρματα ενεργητικό και 0,75 παθητικό, ενώ φέτος έχει βάλει στα 14 ματς της 21 γκολ κι έχει δεχθεί ήδη 12, άρα 1,5 ενεργητικό και 0,86 παθητικό...
Συμπέρασμα 2ο: Βάζει λιγότερα γκολ και τρώει περισσότερα...
Μάλιστα, για να πιάσει -έστω- τους περσινούς μέσους όρους της, χρειάζεται να πετύχει στους εννέα προσεχείς αγώνες της τουλάχιστον 19 τέρματα και να μη δεχθεί περισσότερα από 5! Κι αν δεν προσμετρήσουμε το Κύπελλο (πέρυσι αποκλείστηκε από το Χαϊδάρι, φέτος πέρασε με 2-0 το Φωστήρα), τότε στο πρωτάθλημα με ΟΦΗ, Αρη, Καλαμαριά, Ολυμπιακό, Εργοτέλη και ΠΑΟΚ θέλει άλλους 15 βαθμούς (πέντε νίκες σε έξι ματς), για να βρεθεί στους 33 περσινούς της 14ης αγωνιστικής με επιπλέον 17-4 τέρματα, ενώ στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ με Φιορεντίνα, Μλάντα και Βιγιαρεάλ πάει για 6-2!
Κι αν τώρα τους αριθμούς τους... μετατρέψουμε σε ποδοσφαιριστές, αβίαστα προκύπτει ότι οι αμυνόμενοι (οι δύο νέοι τερματοφύλακες Μάχο και Μορέτο, ο νέος στόπερ Αλβες, οι νέοι ακραίοι μπακ Αρουαμπαρένα και Ράμος και ο νέος αμυντικός χαφ Ενσαλίβα ως παρτενέρ του Ζήκου) υπολείπονται για την ώρα των περσινών (Σορεντίνο, Τσιρίλο, όποιων δύο έπαιζαν στα άκρα και του Εμερσον), ενώ και οι επιθετικογενείς -παρά την παρουσία των Ριβάλντο και Μπλάνκο- πάνε χειρότερα από εκείνο το σχήμα με τον Καμπάνταη ή με τον Καπετάνο...
Συμπέρασμα 3ο, καταληκτικό: Οι περσινοί πρώτοι 6 μήνες του Φερέρ στην ΑΕΚ (αν και μόλις είχε έρθει) ήταν περισσότερο αποδοτικοί στο χορτάρι σε σχέση με τους φετινούς 4,5 -και τους έξι, όπως πάνε-, παρότι ο Ισπανός ξέρει πλέον την ομάδα πολύ καλύτερα και κάνει και το γενικό κουμάντο χωρίς οποιονδήποτε στα πόδια του, όπως π.χ. πέρυσι συνέβαινε με τον Ιβιτς...

Και η απάντηση μου που εστάλη και με e-mail:
Η ανάλυση που έκανες με βάση τους αριθμούς (και όχι με βάση την αγωνιστική εικόνα) είναι από τις πιο άστοχες εκτιμήσεις που έχω διαβάσει εδώ και πολύ καιρό. Πραγματικά Βαγγέλη με απογοητεύεις... Εύχομαι το κείμενο αυτό να είχε άλλους σκοπούς (δημιουργία εντυπώσεων μήπως;) και να μην είναι το πραγματικό απόσταγμα συμπερασμάτων που έβγαλες με βάση τα νούμερα. Πραγματικά το εύχομαι , διότι παρακολουθώ τις απόψεις σου εδώ και χρόνια και σε θεωρώ πολύ έξυπνο άνθρωπο. Εν πάσι περιπτώσει , αν στο κείμενο αποτυπώνονται οι πραγματικές σου απόψεις (παίρνω ως δεδομένο το αυτονόητο), θεωρώ ότι θα είχες ατυχήσει αν προσπαθούσες να γίνεις στατιστικολόγος ή δημοσκόπος.

Έχουμε και λέμε λοιπόν :

1. Δεν γίνεται σύγκριση ποσοστών σε διαφορετικά σύνολα και ειδικά όταν αυτά τα σύνολα είναι πολύ μικρά. Αν ρίξω το κέρμα 50 φορές θα φέρω γράμματα σε ποσοστό που θα πλησιάζει το 50% . Αν το ρίξω 10 φορές , υπάρχει μεγάλη πιθανότητα τα ποσοστά αυτά να αποκλίνουν. Για παράδειγμα , η περσινή ΑΕΚ ξεκίνησε τους 5 πρώτους αγώνες με 1 νίκη , 1 ήττα και 3 ισοπαλίες. Ποσοστά: 20% νίκες , 20% ήττες και 60% ισοπαλίες!!! Κάνε τους υπολογισμούς σου τώρα, για τα ποσοστά της ΑΕΚ σε 10 αγώνες στο περσινό πρωτάθλημα ή στο τέλος του πρώτου γύρου και έλα να μου πεις αν έχουν σχέση με τα αρχικά. Στο τέλος του πρώτου γύρου η ΑΕΚ είχε 9 νίκες , 2 ήττες και 4 ισοπαλίες. Σε ποσοστά : 60% νίκες , 13,33% ήττες και 26,66% σε ισοπαλίες. Η σύγκριση ποσοστών (τελείως παράλογη έτσι ή αλλιώς και θα εξηγήσω παρακάτω) αν είναι να γίνει , έχει νόημα μόνο στο τέλος του πρωταθλήματος.
2. Οι ευρωαγώνες , οι αγώνες πρωταθλήματος και κυπέλλου ΔΕΝ γίνεται να μπουν στο ίδιο δείγμα ανάλυσης. Αυτό δεν χρειάζεται εξήγηση , το καταλαβαίνει και μικρό παιδί.
3. Οι αντίπαλοι που αντιμετωπίζεις επηρεάζουν καταλυτικά τα εξαγόμενα συμπεράσματα , εκτός και αν θεωρείς ότι Χάρτς και Σεβίλλη είναι ένα και το αυτό. Πρόσθεσε δύο νίκες στην φετινή ΑΕΚ , αφαίρεσε δύο νίκες από την περσινή και έλα μετά να μου κάνεις ανάλυση με βάση την ποσόστωση...
4. Ακριβώς πριν δύο αγωνιστικές η ΑΕΚ ήταν καλύτερη ή χειρότερη από την περσινή; Ρωτάω γιατί δεν μπορώ να καταλάβω πως καταλήγουμε σε ένα συμπέρασμα τόσο αυθαίρετο μόνο από 2 αγώνες , οι οποίοι αλλάζουν τα ποσοστά ηττών ,νικών δραματικά...
5. Ποια ομάδα είναι καλύτερη; Αυτή που έχει κάνει 6 νίκες , 15 ισοπαλίες και 3 ήττες ή μία άλλη που έχει κάνει 15 νίκες και 9 ήττες; Σύμφωνα με την δική σου ανάλυση, η πρώτη είναι καλύτερη διότι η δεύτερη έχει τριπλάσιο ποσοστό ηττών!!!
6. Η ΑΕΚ μπορεί να τελειώσει τον πρώτο γύρο με λιγότερους βαθμούς σε σχέση με πέρυσι. Αυτό την κάνει λιγότερο αποδοτική; Αν κερδίσει εκτός έδρας Αρη και Ολυμπιακό και μαζέψει 30 βαθμούς θα υστερεί; Εκτός και αν προεξοφλείς την αποτυχία , οπότε πάω πασο.

Υ.Γ.1.Άσχετα με τους αριθμούς , η περσινή ΑΕΚ έπαιζε πολύ θεαματικότερο ποδόσφαιρο και αυτό είναι που έχει σημασία τελικά.

Κυριακή 11 Νοεμβρίου 2007

ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΜΙΚΡΗΣ ΟΜΑΔΑΣ Ο ΠΑΟ - "ΞΕΦΤΙΛΑΣ" Ο Ν' ΝΤΟΙ

Δεν συνηθίζω να κάνω ακραίους χαρακτηρισμούς αλλά σήμερα είδαμε δύο διαφορετικά παιχνίδια.
Ένα στο πρώτο ημίχρονο , όπου ο ΠΑΟ ήταν ισοπεδωτικός , μη αφήνοντας την ΑΕΚ να κάνει ούτε τρίτη πάσα. Η ταυτόχρονη συνύπαρξη στην ενδεκάδα των Ζήκου, Λύμπε, Ρίμπο προσδίδει εμπειρία αλλά κάνει την ομάδα μας πολύ αργή στην ανάπτυξη και στην κόντρα επίθεση. Δεν χρειάζεται να είσαι ειδικός για να το διαπιστώσεις. Καλά τα στημένα, καλή η τεχνική κατάρτιση και οι σωστές τοποθετήσεις στο γήπεδο , αλλά η ταχύτητα και η αντοχή είναι το άλφα και το ωμέγα στο σύγχρονο ποδόσφαιρο.
Είδαμε όμως και ένα δεύτερο ημίχρονο που μου θύμισε το ματς με τον Ηρακλή. Τέτοια συμπεριφορά επέδειξε ο ΠΑΟ. Μικρής ομάδας. Δεν παίχτηκαν ούτε 15 λεπτά καθαρού ποδοσφαίρου. Συνεχείς καθυστερήσεις από το 60 (!!!) λεπτό , βουτιές όλη την ώρα , σπάσιμο νεύρων κ.α. Η χειρότερη στιγμή όμως καταγράφεται στο 78 όπου ο επόπτης ΜΠΟΖΑΤΖΙΔΗΣ με το αετίσιο μάτι του, είδε την παράβαση (;) του Δέλλα από απόσταση 60 μέτρων (!!!) και υπέδειξε την αποβολή του.. Πριν από ενάμιση μήνα, έγραφα για το Fair Play και το πως πρέπει να εφαρμόζεται. Αυτές οι φάσεις είναι ο ορισμός του Unfair Play και είναι ντροπή για το άθλημα. Αυτός ο γλοιώδης τύπος ονόματι Ν' Ντόι που έκανε τον ψόφιο για κάνα δίλεπτο πρέπει να τιμωρηθεί παραδειγματικά. Δεν θα σχολιάσω τα τρία λεπτά καθυστέρηση σε έναν αγώνα που έπρεπε κανονικά να λήξει στο 100 λεπτό. Αυτά "προβλέπονται" όταν αντιμετωπίζεις ΠΑΟ ή ΟΣΦΠ εκτός έδρας. Τα έχουμε συνηθίσει. Αλλά αυτό που έκανε ο Ν' Ντόι ξεπέρασε τα εσκαμμένα...

Σάββατο 10 Νοεμβρίου 2007

Η ΠΡΩΤΗ ΜΕΤΡΗΣΗ ΤΗΣ ΓΗΣ , ΤΗΣ ΣΕΛΗΝΗΣ ΚΑΙ Η ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥΣ ΑΠΟΣΤΑΣΗ

Οι επιστήμονες λένε ότι δύο πράγματα κάνουν την διαφορά και οδηγούν σε ανακαλύψεις: Η περιέργεια μικρού παιδιού και η φαντασία.
Αυτά τα δύο χαρίσματα είχε σίγουρα ο Ερατοσθένης ο οποίος ήταν ο πρώτος άνθρωπος (σύμφωνα με τα στοιχεία που έχουμε υπόψη μας μέχρι σήμερα) που μέτρησε με σχετική ακρίβεια της περίμετρο της Γης. Ο Ερατοσθένης γεννήθηκε περίπου το 267 π.χ. στην Κυρήνη (σημερινή Λιβύη). Πέρασε πολλά χρονια ως διευθυντής της βιβλιοθήκης της Αλεξάνδρειας , μία θέση αντίστοιχου κύρους με την σημερινή του διευθυντή της ΝΑSA ή του διευθυντή του CERN. Η Αλεξάνδρεια ήταν εκείνη την εποχή το διανοητικό κέντρο της Μεσογείου και η βιβλιοθήκη της πόλης το πιο αξιοσέβαστο πνευματικό κέντρο στον κόσμο. Την εποχή λοιπόν εκείνη , ο Ερατοσθένης πληροφορήθηκε για ένα πηγάδι με εκπληκτικές ιδιότητες το οποίο βρισκόταν κοντά στην πόλη της Συήνης στην Νότια Αίγυπτο. Εκεί βρίσκεται το σημερινό Ασουάν. Κάθε χρόνο , το μεσημέρι της 21ης Ιουνίου ο Ήλιος καθρεπτιζόταν ολόκληρος μέσα στο πηγάδι και το φώτιζε σε όλο το βάθος του. Κάτι τέτοιο δεν είχε παρατηρηθεί ποτέ στην Αίγυπτο και κίνησε την περιέργεια του Ερατοσθένη.
Ο μεγάλος επιστήμονας γνώριζε ότι ο λόγος που ο Ήλιος δεν μπορούσε να μεσουρανεί ταυτόχρονα στη Συήνη και στην Αλεξάνδρεια οφειλόταν στην καμπυλότητα του Πλανήτη μας (οι χριστιανοί δεν είχαν κάνει ακόμα την εμφάνιση τους...).
Τι έκανε λοιπόν για να μετρήσει την περιφέρεια της γης; Καταρχήν μέτρησε την απόσταση Συήνη-Αλεξάνδρεια. Την βρήκε 5.000 στάδια ή με τα σημερινά δεδομένα 785 χιλιόμετρα καθώς το Αιγυπτικό Στάδιο ήταν 157 μέτρα. Την μέτρηση την έκανε χρησιμοποιώντας βαδιστές. Μετά από αυτό , την 21η Ιουνίου, έμπηξε ένα κοντάρι στο έδαφος της Αλεξάνδρειας μετρώντας την γωνία που σχηματίζει το κοντάρι με τις ακτίνες του Ήλιου. Υπολόγισε αυτήν την γωνία 7,2 μοίρες. Ουσιαστικά αυτό που μέτρησε ήταν την γωνία που σχηματίζουν δύο ευθείες από το κέντρο της γης προς τα δύο γνωστά γεωγραφικά σημεία , την Συήνη και την Αλεξάνδρεια. Γνωρίζοντας όμως ότι ο κύκλος είναι 360 μοίρες , έκανε την απλή μέθοδο των τριών : οι 7,2 μοίρες = 785 χιλιόμετρα. Οι 360 μοίρες, πόσα; Τα υπολόγισε 39.250 χιλιόμετρα. Ξέρετε ποια είναι η πραγματική τιμή; 40.100 χιλιόμετρα!!! Ο Ερατοσθένης είχε ένα λάθος της τάξεως του 2% και όλα αυτά τον τρίτο αιώνα προ Χριστού!!!
Ο Ερατοσθένης απέδειξε πέρα από το μήκος της περιφέρειας της γης ότι αν έχεις μυαλό καθώς και τα ελάχιστα δυνατά μέσα, μπορείς να κάνεις θαύματα. Γνωρίζοντας την περιφέρεια της γης μπορείς να υπολογίσεις και την διάμετρο αυτής, διαιρώντας με το 3,14 γνωστό και ως αριθμό π. Γνωρίζοντας τώρα την διάμετρο της Γης , μπορείς να υπολογίσεις την διάμετρο της Σελήνης! Σε μία έκλειψη Σελήνης υπολογίζεις πόσο χρόνο κάνει η Σελήνη από την στιγμή που θα αρχίσει να χάνεται μέχρι που θα χαθεί τελείως. Ο χρόνος αυτός είναι 50 λεπτά. Μετά υπολογίζεις πόσος χρόνος πέρασε από την στιγμή που είχε αρχίσει να χάνεται μέχρι να αρχίσει να ξαναφαίνεται. Ο χρόνος αυτός είναι 200 λεπτά. Η σελήνη λοιπόν έκανε 200 λεπτά για να διασχίσει την σκιά που δημιουργεί η γη. Το πλάτος όμως αυτής της σκιάς είναι όσο και η διάμετρος της γης. Διαιρώντας λοιπόν 200:50 έχουμε συντελεστή 4. Άρα η διάμετρος της γης είναι 4 φορές μεγαλύτερη από της Σελήνης! Γνωρίζοντας ότι η Γη έχει διάμετρο 39.250:π = 12.700 χιλιόμετρα, η Σελήνη θα έχει 12.700:4 = 3.200 χιλιόμετρα περίπου.
Τέλος , γνωρίζοντας την διάμετρο της Σελήνης , μπορείς πολύ απλά να υπολογίσεις την απόσταση που την χωρίζει από την Γη. Όταν είναι πανσέληνος τεντώνουμε το χέρι μας και δείχνουμε το φεγγάρι. Διαπιστώνουμε ότι μπορούμε να καλύψουμε όλο το μέγεθος της σελήνης με το νύχι του αντίχειρα μας. Ο λόγος του μήκους του χεριού μας προς το μήκος του νυχιού του αντίχειρα είναι 100:1. Πιο απλά , το χέρι μας είναι 100 φορές πιο μακρύ από το νύχι μας. Άρα κατά αντιστοιχία η απόσταση της Σελήνης από εμάς πρέπει να είναι 100 φορές μεγαλύτερη από την διάμετρο της Σελήνης. Αυτό προκύπτει από τα όμοια (μικρό και μεγάλο) τρίγωνα , όπως φαίνεται και στο σχήμα. Με αυτό το δεδομένο λοιπόν, η απόσταση είναι 100*διάμετρο Σελήνης = 100*3.200 = 320.000 χιλιόμετρα.


Πέμπτη 8 Νοεμβρίου 2007

ΤΟ ΘΕΩΡΗΜΑ ΤΗΣ ΜΗ ΠΛΗΡΟΤΗΤΑΣ

Εχθές ολοκλήρωσα την "Μεγάλη Χίμαιρα" του Μ. Καραγάτση. Και επειδή αυτήν την εποχή έχω διάθεση για διάβασμα , πήγα στην βιβλιοθήκη μου αμέσως για να διαλέξω το επόμενο βιβλίο. Πλάκα πλάκα έχω μαζέψει καμιά 30 βιβλία αδιάβαστα. Αν συνεχίσω έτσι σε λίγο καιρό θα είναι περισσότερα από τα διαβασμένα. Όποτε πηγαίνω ταξίδι παίρνω από το αεροδρόμιο 4-5 βιβλία αλλά μέχρι να ταξιδέψω ξανά δεν έχω διαβάσει ούτε τα μισά. Χώρια τις παραγγελίες από το internet που αν είναι άνω των 50 ευρώ δεν χρεώνεσαι μεταφορικά. Τρία τρία τα παραγγέλνω.


Τι διάλεξα για να διαβάσω αυτήν την εποχή; Την ιστορία ενός από τους κορυφαίους μαθηματικούς του περασμένου αιώνα. Του Κούρτ Γκέντελ. Ο Γκέντελ ήταν μαθηματικός της λογικής και ανακάλυψε το γνωστό ως θεώρημα της μη πληρότητας. Στο βιβλίο "Αιχμάλωτος των Μαθηματικών" από τις Εκδόσεις Τραυλός αναλύεται και προβάλλεται ως ένας από τους σημαντικότερους (για άλλους ο σημαντικότερος, καθώς έχει παρουσιαστεί και από το περιοδικό Time ως κορυφαία μαθηματική προσωπικότητα του 20ου αιώνα) μαθηματικούς , του οποίου το θεώρημα περί μη-πληρότητας ήρθε να αναταράξει τα μέχρι τότε συμβατικά και αξιωματικά μαθηματικά. Βαθύτατα πλατωνιστής αναζητούσε τη μεταφυσική πλευρά των μαθηματικών για να οδηγηθεί στο θεώρημα της μη πληρότητας, ότι δηλαδή σε ένα μαθηματικό σύστημα υπάρχουν αναφορές οι οποίες αν κι είναι αληθείς δεν μπορούν να αποδειχθούν. Σε ηλικία μόλις 23 ετών, προς το τέλος ενός κατά τα άλλα άχαρου συνεδρίου στο Κένιγκσμπεργκ θα διατυπώσει τη θεώρημα της μη-πληρότητας που θα προκαλέσει μεγάλο σεισμό στα μαθηματικά θεμέλια. Κατασκευάζοντας την Αριθμητική Γκέντελ, θα επηρεάσει έναν άλλον επιστήμονα της λογικής, τον Άλαν Τιούρινγκ ο οποίος θεωρείται ο πατέρας της λειτουργίας την ηλεκτρονικών υπολογιστών.

Πέρα από τις στιγμές και τα γεγονότα της ζωής που σημάδεψαν τη ζωή του κορυφαίου επιστήμονα της λογικής, η συγγραφέας του βιβλίου προσπαθεί να σκιαγραφήσει και το χαρακτήρα του Γκέντελ. Συλλέγοντας στοιχεία από τη συχνή επικοινωνία του Γκέντελ με τη μητέρα του καθώς και με άλλους συναδέλφους του, προσπαθεί να αντιληφθεί τι ήταν αυτό που οδήγησε τον μεγάλο μαθηματικό να πεθάνει ουσιαστικά προδομένος από αυτό που πάντα υπηρετούσε: τη λογική. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του έβλεπε παντού συνομωσίες κι είχε αναπτύξει διάφορες φοβίες, όπως π.χ. η έκλυση διαφόρων τοξικών αερίων κατά την επίσκεψή του στο ψυγείο. Κατέληξε στις 14 Ιανουαρίου του 1978, αφού είχε περάσει αρκετές μέρες χωρίς τροφή φοβούμενος ότι θα τον δηλητηριάσουν (την ημέρα του θανάτου του ζύγιζε 33 κιλά).

Ο Γκέντελ έζησε από κοντά τον Κύκλο της Βιέννης, ουσιαστικά την αρχή του θετικισμού. Εκεί ο Βιτγκενστάιν θα βάλει τα θεμέλια του λογικού θετικισμού, τον οποίο θα ακολουθήσουν πολλοί άλλοι φιλόσοφοι επηρεασμένοι από το μεγαλείο της σκέψης του. Οι Γκέντελ - Βιτγκενστάιν μάλλον ποτέ δεν συμπαθήθηκαν, αν και ο Γκέντελ απέφευγε οποιεσδήποτε δημόσιες αντιπαραθέσεις. Ο Βιτγκενστάιν θα προσπαθήσει να μηδενίσει τη σημαντικότητα του θεωρήματος της μη-πληρότητας, χωρίς όμως να καταφέρει τίποτα. Η συγγραφέας υποστηρίζει πως ουσιαστικά και οι δύο (αν και ο Βιτγκενστάιν περισσότερο εμπειριστής) αναζητούσαν την αλήθεια πέρα από αυτό που γινόταν αντιληπτό με τις αισθήσεις μας. Φορμαλιστές, θετικιστές, εμπειριστές, παρελαύνουν μπροστά από τα μάτια μας και η συγγραφέας κατορθώνει με κατανοητό τρόπο να μας διευκρινίσει ποιές ήταν οι ιδέες τους και οι προεκτάσεις τους.
Πως ένοιωσε ο μικρός Γκέντελ όταν αντιλήφθηκε ότι ήταν πιο έξυπνος από τους γονείς του και δεν μπορούσαν να το καλύψουν νοητικά; Ποιά να ήταν η σκέψη του όταν ακόμη και η ίδια του η γυναίκα θεωρούσε πως ο αδερφός του Ρούντολφ, ως γιατρός ήταν πολύ πιο επιτυχημένος από τον ίδιο τον Κουρτ; Ή ακόμα όταν διάφοροι τον συγκαταλέγανε στους εμπειριστές λόγω της παρουσίας του στον Κύκλο της Βιέννης, αν και ο ίδιος διατυμπάνιζε πως δεν ήταν εμπειριστής; Μία εντυπωσιακή μαθηματική οντότητα που αναδεικνύεται από την κομψή γραφή της Γκόλντσταϊν. Στα θετικά της έκδοσης θα πρέπει επιπλέον να επισημανθούν οι πολύ καλές σημειώσεις για θέματα που χρειάζεται αναλυτικότερη παρουσίαση καθώς και το διαφωτιστικό ευρετήριο στο τέλος του βιβλίου.


Λίγα λόγια για τη Συγγραφέα.


Η Ρεμπέκα Γκόλντσταϊν είναι καθηγήτρια φιλοσοφίας των επιστημών και ταλαντούχος μυθιστοριογράφος. Έχει βραβευτεί επανειλημμένα για το συγγραφικό της έργο και είναι μέλος του ιδρύματος MacArthur. Το βιβλίο αυτό είναι ένα διαμάντι - η ιστορία μιας ανατρεπτικής ιδέας, του ιδιόρρυθμου ανθρώπου που την συνέλαβε και της πολύχρωμης εποχής που την ανέδειξε. Συνδυάζοντας επιλεγμένα περιστατικά από τη ζωή του Κουρτ Γκέντελ με τη λεπτομερή αλλά και προσιτή παρουσίαση της πιο επαναστατική ς του ανακάλυψης, αποκαλύπτει την επιστημονική, αλλά συγχρόνως και την ανθρώπινη πλευρά μιας ιδιόρρυθμης προσωπικότητας που χαρακτηρίστηκε ως "ο βασιλιάς των μετα - μαθηματικών".



Links που βρήκα από μία πρόχειρη αναζήτηση : 1 , 2 , 3