Δευτέρα 8 Δεκεμβρίου 2008

ΑΣΠΡΟ-ΜΑΥΡΟ

Οι συντηρητικοί υποστηρίζουν θέσεις υπέρ της διασφάλισης της δημόσιας τάξης και εκφράζουν τον αποτροπιασμό τους για τις καταστροφές περιουσιών. Ονομάζουν τους διαδηλωτές, αληταράδες και εγκληματίες. Οι "αριστεροί" λένε ότι η βία φέρνει βία και ότι καλά κάνουν οι αγωνιστές και αντιεξουσιαστές και σπάνε ότι βρίσκουν μπροστά τους. Ονομάζουν τους διαδηλωτές, "παιδιά" και επαναστάτες και τους δικαιολογούν απόλυτα. Οι συντηρητικοί υποστηρίζουν ότι αν ευνουχίσεις τους αστυνομικούς και τους δώσεις να καταλάβουν ότι η οποιαδήποτε απόπειρα σύλληψης ή εκφοβισμού των νέων που προβαίνουν σε παραβατική συμπεριφορά, θα αποβεί για αυτούς ποινικά, κοινωνικά και επαγγελματικά καταστροφική, τότε ουσιαστικά δεν έχεις αστυνομία ικανή να επιβάλει την τάξη και να προστατεύσει τον πολίτη αλλά άβουλους και φοβισμένους ένστολους που περιφέρονται ασκόπως. Ονομάζουν τους αστυνομικούς, όργανα της τάξης και της δημόσιας ασφάλειας και τους κριτικάρουν όταν δεν εκτελούν σωστά το λειτούργημα για το οποίο πληρώνονται (από τους φόρους του λαού όπως λένε). Οι "αριστεροί" υποστηρίζουν ότι οι αστυνομικοί εκτραχύνονται και λειτουργούν ασύδοτα και βίαια επειδή ότι και να κάνουν, ότι και αν πράξουν, έχουν την κάλυψη και την προστασία των μηχανισμών της εξουσίας και μένουν πάντα ατιμώρητοι. Οποιαδήποτε επιθετική πράξη αστυνομικού, ακόμα και αυτού που αμύνεται για την ζωή του, είναι εξ ορισμού κατακριτέα. Κοινώς, καλός αστυνομικός είναι ο νεκρός αστυνομικός. Ονομάζουν όλους τους αστυνομικούς, μπάτσους, γουρούνια και δολοφόνους και τους θεωρούν άμεσους εκφραστές της αστικής-καπιταλιστικής τρομοκρατίας.
Οι συντηρητικοί είναι υπέρ της κατάργησης του πανεπιστημιακού ασύλου. Οι "αριστεροί" είναι εναντίον. Οι μεν λένε άσπρο. Και οι δε μαύρο.
Τα πράγματα, όπως συνήθως συμβαίνει στη ζωή, είναι κάπου στη μέση. Στην γκρίζα ζώνη. Για αυτόν τον λόγο άλλωστε είναι τόσο θολό το ιδεολογικό και πολιτικό πεδίο. Για αυτόν τον λόγο τα ΜΜΕ την μία ημέρα κατακρίνουν την αστυνομία επειδή δεν έκανε την δουλειά της (δηλαδή να συλλάβει τους ταραξίες, και πως αλλιώς να συλλάβεις κάποιους ταραξίες αν δεν χρησιμοποιήσεις βία;) και την αμέσως επόμενη την κατακρίνουν επειδή έκανε την δουλειά της! Τα πράγματα είναι κάπου στη μέση, ποτέ στη ζωή δεν υπερισχύουν τα χρώματα του άσπρου και του μαύρου, αντιθέτως το γκρι είναι αυτό που κυριαρχεί. Από την μία έχουμε την (από ότι φαίνεται μέχρι στιγμής) απαράδεκτη και αξιόποινη εν ψυχρώ εκτέλεση ενός πιτσιρικά (ένα γεγονός που ήταν θέμα χρόνου το πότε θα συμβεί...) και από την άλλη την άσκοπη και κατακριτέα λεηλασία της ιδιωτικής και δημόσιας περιουσίας.
Δεν καταλαβαίνω πως μπορούν κάποιοι, ελαφρά τι καρδία, να δικαιολογούν την δεύτερη πράξη ως απόρροια της πρώτης. Επίσης δεν καταλαβαίνω γιατί η δεύτερη πράξη είναι για κάποιους άλλους τόσο σημαντική που η δολοφονία ενός νέου 15 ετών να περνάει για αυτούς σε δεύτερη μοίρα και να είναι απλώς ένα ατυχές περιστατικό.
Με αυτά και μ' αυτά, ο κύκλος της βίας δύσκολα θα κλείσει εδώ. Προβλέπεται μεγάλος αναβρασμός. Και στους δρόμους και στα γήπεδα και σε άλλους χώρους κοινωνικών εκδηλώσεων. Είναι δεν είναι ένας χρόνος από τότε που ένας αστυνομικός έκανε το λάθος να παρακολουθήσει μία συναυλία στο Ελληνικό. Τον αναγνώρισαν κάποιοι και τον κτύπησαν σχεδόν μέχρι θανάτου. Αγνοώ την τύχη του. Αγνοώ και την τύχη μιας κοινωνίας που δεν μπορεί ύστερα από 35 χρόνια δημοκρατίας, να οργανώσει ένα κράτος δικαίου με σεβασμό στην ανθρώπινη ζωή, την αξιοπρέπεια, τον μόχθο του άλλου. Ένα κράτος χωρίς διαφθορά στην δικαιοσύνη. Η οποία (θα έπρεπε να) είναι η ύψιστη εξουσία. Ένα κράτος που δεν μπορεί να εκπαιδεύσει ένστολους αστυνομικούς. Ένα κράτος με τεράστιες κοινωνικές ανισότητες. Και ως γνωστόν ο ασφαλέστερος τρόπος να γεννηθεί και να πολλαπλασιαστεί η βία είναι η διεύρυνση των ανισοτήτων.

8 σχόλια:

Katerina Kalfopoulou είπε...

Θέλησα αρχικά να σχολιάσω το κείμενό σου για την ανθρωπιά του κυρίως, αλλά μόλις εμφανίστηκε η φόρμα των σχολίων στην οθόνη μου χάθηκαν με μιας οι λέξεις από το μυαλό μου!

Εδώ ακούγονται σειρήνες, άλλοτε από περιπολικά κι άλλοτε από ασθενοφόρα. Και προχθές και χθες και σήμερα...

Αλέξανδρε, έχεις ιδέα που μπορεί να βρίσκεται αυτό το εξισορροπιστικό "γκρι" εκτός από το βάθος του μυαλού μας, όπου κι εκεί ακόμη όλα έχουν μαυρίσει από τον ακραίο παραλογισμό;

Μένει κάτι άλλο να κάνουμε πέρα από το να γινόμαστε Κασσάνδρες;
Γυρεύω μια μικρή δόση ελπίδας, τόση όση χρειάζεται κανείς για να εξηγήσει στους μαθητές του τα ανεξήγητα.

Alexandros είπε...

Συνήθως τέτοιου τύπου αντιδράσεις παραλογισμού γίνονται από ανθρώπους που δεν έχουν να χάσουν τίποτα διότι τα έχουν είδη χάσει όλα ή δεν τα είχαν ποτέ. Η δολοφονία ήταν η καταλλολότερη αφορμή. Κάποια στιγμή οι βολεμένοι και οι καλοπερασάκηδες (πολιτικοί, επιχειρηματίες, τραπεζίτες, παπάδες, κουμπάροι, συγγενείς κλ.π.) θα βρίσκονταν μπροστά το τέρας που δημιούργησαν. Διότι η εικόνα της Ελλάδας είναι εικόνα χώρας τρίτου κόσμου. Με πολίτες δύο ταχυτήτων. Δεν γίνεται κάποιοι να πλουτίζουν με κομπίνες και να πίνουν στην υγεία των κορόιδων. Είναι πολλά τα χρόνια που γίνεται αυτό. Κάποια στιγμή, η αποκλεισμένη ομάδα της κοινωνίας θα ξεσπούσε. Νομοτελειακά.
Ελπίδα υπάρχει. Μόνο μέσα από συλλογική δράση. Εδώ όμως, έχουν κάνει επιστήμη το διαίρει και βασίλευε...

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητέ φίλε , πρόσεξε τι μπορεί να κάνει μια μικρή λεξιλογική σειρά των νοημάτων σου, σε υποκειμενική ερμηνεία . Χρησιμοποίησα τις δικές σου λέξεις με την ίδια συνεχόμενη σειρά όπως διατυπώνονται στο κειμένου σου

<< Οι συντηρητικοί Οι "αριστεροί" οι αγωνιστές και αντιεξουσιαστές Ονομάζουν τους διαδηλωτές, "παιδιά" και επαναστάτες αν ευνουχίσεις σε παραβατική συμπεριφορά άβουλους και φοβισμένους ένστολους εκτραχύνονται και λειτουργούν ασύδοτα
Στην γκρίζα ζώνη το γκρι είναι αυτό που κυριαρχεί Αγνοώ την τύχη μιας κοινωνίας

ένα κράτος δικαίου
Ένα κράτος χωρίς διαφθορά στην δικαιοσύνη. Η οποία (θα έπρεπε να) είναι η ύψιστη εξουσία. >>

Σημειώσεις:
Το πρώτο τμήμα μπορεί να θεωρηθεί ποιητικό κατασκεύασμα - απόσπασμα, πλημμυρίδα ρομαντικής αντιμετώπισης, της καθημερινότητας των ΜΜΕ και των εικόνων του «γίγνεσθαι».
Το δεύτερο τμήμα που περιλαμβάνει περισσότερες συνεχόμενες λέξεις και που περιέχει απόλυτη εννοιολογική αναφορά, επέτρεψέ μου να παρατηρήσω ότι εκφράζει φιλοσοφική αναφορά, που ταξιδεύει στους ατραπούς της φασιστικής ιδεολογίας και στις αναφορές της για την απόλυτη δικαιοσύνη ως έκφραση και συστατικό του ρόλου του κράτους.

Ο συγκάτοικος της διπλανής πόρτας.

gatti είπε...

Oλα είναι κάπου στη μέση Αλέξανδρε, αλλά αν μείνεις στη μέση και δεν πάρεις θέση είτε στη μία πλευρά είτε στην άλλη θα σε λοξοκοιτάζουν όπως λοξοκοίταζαν και απέρριπταν στην Αρχαία Αθήνα όσους δεν είχαν σαφή πολιτικό προσανατολισμό.

Τι να κάνεις όμως που δεν υπάρχει η απόλυτη αλήθεια σε καμία από τις δύο πλευρές;

Το ενδεχόμενο οι αντι-εξουσιαστές να είναι αυτοί που καταστρέφουν τράπεζες και πολυεθνικές και οι undercover μπάτσοι αυτοί που καταστρέφουν τα καταστήματα των μικρεμπόρων ώστε να τους στρέψουν εναντίον των αντιεξουσιαστών και να τους ωθήσουν να ζητήσουν από μόνοι τους μεγαλύτερη αστυνόμευση, πώς σου φαίνεται; (Είναι η τοποθέτηση του Πανούση στη σημερινή του εκπομπή...).

Alexandros είπε...

@gatti
Εμένα η θέση μου είναι εναντίον κάθε μορφής βίας. Το μόνο σίγουρο είναι ότι η δολοφονία του μικρού παιδιού από έναν αστυνομικό, μπορεί να έχει βαθύτερα αίτια, αλλά δεν δικαιολογεί την γενικευμένη έκρηξη βίας. Αντίδραση καίγοντας την Εθνική Βιβλιοθήκη δεν γίνεται.
Τώρα, αυτά που λέει ο Τζιμάκος δεν μπορώ να τα πάρω και πολύ στα σοβαρά. Μου φαίνονται τόσο γελοία όσο αυτά που λέει ο Παυλόπουλος. Αυτό που λέω στο ποστ. Άσπρο ο ένας, μαύρο ο άλλος. Δηλαδή οι προβοκάτορες πότε πρόλαβαν και διέλυσαν 400 καταστήματα; Έδρασαν συντονισμένα σε όλη την Ελλάδα; Δηλαδή και στη Θεσσαλονίκη και στην Πάτρα και στην Κρήτη και σε τόσα άλλα μέρη της χώρας, έδρασαν προβοκάτορες; Αν είναι έτσι, τότε αυτοί είναι περισσότεροι από τους ένστολους μπάτσος και σαφώς πιο εκπαιδευμένοι.

Εν κατακλείδι, όσο γελοίο είναι να λέμε ότι μία ζαρντινιέρα έδειρε έναν φοιτητή άλλο τόσο γελοίο είναι να υποστηρίζουμε ότι τα "μπουμπούκια" βγήκαν στο δρόμο για να σπάσουν μόνο τράπεζες και όλες οι άλλες καταστροφές έγιναν από κουκουλοφόρους μπάτσους.

Η κυβέρνηση άφησε τις πόλεις να καούν κατόπιν επιστημονικού σχεδίου. Να εξοργιστούν οι μικρομεσσαίοι, να συσπυρωθούν και να αναδυθούν τα γνωστά συντηρητικά ένστικτα του "απλού κόσμου". Αυτή είναι η όλη ιστορία και όχι η προβοκάτσια από πέντε ή δεκα μπάτσους.

gatti είπε...

Εγώ μαζί σου είμαι. Αλλά να ξέρεις, η άποψη του Πανούση περιφέρεται στη μπλογκόσφαιρα και έχει και πολλούς ένθερμους υποστηρικτές και "υιοθετείται" από πολλά σοβαρά μπλογκς...

Alexandros είπε...

@gatti
Χαίρομαι που συμφωνούμε. Όχι ότι αν διαφωνούσαμε θα υπήρχε πρόβλημα. Δεν σε προβληματίζει το γεγονός της ευκολίας με την οποία υιοθετείται η άποψη του Πανούση και όχι η άποψη της Παπαρήγα που δήλωσε ότι πίσω από τα επεισόδια είναι ο ΣΥΡΙΖΑ; Αυτό δεν βλέπω να το σχολιάζει κανείς...
Ξέρεις, οι περισσότεροι άνθρωποι παίρνουμε θέση εκ των προτέρων για τα συμβάντα, απλά δεν θέλουμε τα το παραδεχτούμε. Δηλαδή, όσοι υποστηρίζουν ότι o Πανούσης έχει δίκιο, δεν έχουν κανένα στοιχείο που να τους το πιστοποιεί. Απλώς ΕΠΙΛΕΓΟΥΝ να πιστεύουν ότι ο Πανούσης έχει δίκιο. Και κάποιοι άλλοι ΕΠΙΛΕΓΟΥΝ να πιστεύουν ότι ο Αλαβάνος και η παρέα του τα έχουν κάνει μπάχαλο για να ρίξουν την κυβέρνηση.

Ανώνυμος είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.