Η λεπτή γραμμή μεταξύ αμυντικής τακτικής και ηττοπάθειας

Η αρχική σύνθεση του Ολυμπιακού:

Ολυμπιακός (Τάκης Λεμονής): Νικοπολίδης, Πατσατζόγλου, Ζεβλάκοβ, Άντζας, Ντομί, Λεντέσμα, Τοροσίδης, Στολτίδης, Γκαλέτι, Τζόρτζεβιτς, Λούα Λούα.

Κουίζ: Πόσοι από τους παραπάνω παίκτες μπορούν να απειλήσουν την αντίπαλη εστία σε σύστημα 4-5-1 ; Εγώ λέω ότι μπορούν μόνο οι τρεις τελευταίοι. Κερδίζεις έτσι μία μέτρια Ιταλική ομάδα; Όχι!

Δεν είμαι προπονητής ούτε φιλοδοξώ να γίνω , αλλά να με συγχωρήσετε , το σύστημα και το σχέδιο του ΟΣΦΠ στο χθεσινό παιχνίδι με την Λάτσιο δεν το κατάλαβα. Αλλά τώρα που το σκέφτομαι μάλλον επειδή δεν είμαι προπονητής δεν το κατάλαβα. Διότι μόνο ένα διεστραμμένο προπονητικό μυαλό θα μπορούσε να κατεβάσει μία ομάδα με σύστημα 4-5-1 χωρίς κλασσικό φουνταριστό. Τι όνειρο είδε ο Τάκης; Υπάρχει μία λεπτή γραμμή μεταξύ αμυντικής τακτικής και ηττοπάθειας. Ο Λεμονής συνυπολογίζοντας το 4-3-3 του Σόλιντ με φουλ επιθετική τακτική το οποίο πήγε εξαιρετικά άσχημα (ακόμα μετράει γκολ) και το συνετό , σφικτό παιχνίδι του ΟΣΦΠ επί εποχής Μπάγεβιτς (στην δεύτερη θητεία του) όπου μάζεψε 10 βαθμούς , πήγε να κάνει κάτι ενδιάμεσο. Δεν έπαιξε ούτε 4-3-3 (Σόλιντ) ούτε 4-4-2 με δύο αμυντικά χαφ (Μπάγεβιτς). Έπαιξε 4-5-1 με τρία αμυντικά χαφ (Στολτίδης, Τοροσίδης , Λεντέσμα) και χωρίς σέντερ φορ!!! Ο Λούα Λούα ΔΕΝ την ξέρει την θέση. Ο άνθρωπος είναι περιφερειακός επιθετικός. Άφηνε συνεχώς την θέση του και γύριζε προς το κέντρο να πάρει την μπάλα με αποτέλεσμα να υπάρχει ένα μεγάλο κενό στην γραμμή κρούσης. Τι αποτέλεσμα θα είχαν οι πλαγιοκοπήσεις του Γκαλέτι και του Τζόρτζεβιτς όταν δεν υπάρχει σημείο αναφοράς μέσα στην αντίπαλη περιοχή; Ο Λεμονής έκανε την απλοϊκή σκέψη : "Κρατάω το μηδέν πίσω , κόντρα σε μία ομάδα περίπου ισοδύναμη , και κάποια στιγμή χτυπάω στην κόντρα και παίρνω το ματς." Δεν λέω , ως σκεπτικό έχει μία λογική (έτσι δεν έπαιξε και ο Όττο στο Euro 2004;) αλλά για να το εφαρμόσεις αυτό πρέπει να κατεβάσεις και την κατάλληλη ενδεκάδα. Δεν αρκεί μόνο το σύστημα.

Ως προπονητής της κερκίδας (στην προκειμένη της τηλεόρασης) προτείνω: Οι τέσσερεις πίσω οι ίδιοι , έξω ένα από τα τρία αμυντικά χαφ , μετατόπιση του Τζόλε στο κέντρο , ο Λούα Λούα στα αριστερά και σέντερ φορ ένα από τα 3 που διαθέτει ο ΟΣΦΠ (Νούνιες , Κοβάτσεβιτς ή Κωνσταντίνου). Δεν λέω ότι με αυτόν τον τρόπο θα έπαιρνε το παιχνίδι , άλλωστε θα μπορούσε να το πάρει και εχθές , αρκεί ο επόπτης να σήκωνε την σημαία στην φάση του γκολ της Λάτσιο. Αυτό που λέω είναι ότι υπάρχει διαφορά ανάμεσα στο έξυπνο αμυντικό παιχνίδι και στο ηττοπαθές...