ΕΓΩ ΚΑΙ Ο ΚΑΜΙΝΣΚΙ

Την ημέρα που επέστρεφα με το πλοίο "Νήσος Μύκονος" στη Σάμο μετά την περιπλάνηση στις Σκανδιναβικές Πρωτεύουσες, "πάλευα" να ολοκληρώσω το βιβλίο "Η Κλεμμένη Εξίσωση". Ήταν 1η Σεπτέμβρη και την επομένη θα πήγαινα στη δουλειά μετά από 20 μέρες άδεια. Το βιβλίο είχε προκύψει μάπα, ήμουν μόνος μου, σκεφτόμουν ότι το καλοκαιράκι πέρασε (ο χειμώνας στη Σάμο δεν είναι εύκολη υπόθεση, πιστέψτε με), είχα μπροστά μου 9 ώρες ταξίδι και γενικά με μία λέξη β α ρ ι ό μ ο υ ν...

Επισκέφτηκα λοιπόν το κατάστημα του πλοίου και με μεγάλη ικανοποίηση διαπίστωσα ότι υπήρχαν δύο σταντ με βιβλία. Αναθάρρησα με την αρχική σκέψη ότι θα βρω να κάνω κάτι για να περάσει η ριμάδα η ώρα μέχρι να φτάσω στον προορισμό μου. Η πιθανότητα, βέβαια, να βρεις κάποιο καλό βιβλίο σε κατάστημα πλοίου, είναι τόσο μεγάλη όσο και η πιθανότητα να συναντήσεις κάποια στιγμή στο μέλλον έναν ενάρετο, ηθικό και ακέραιο Μητροπολίτη. Και λέω στο μέλλον, διότι απλούστατα την σημερινή εποχή η πιθανότητα αυτή τείνει προς το μηδέν.

Εν πάση περιπτώσει , αφού έψαξα ανάμεσα σε βιβλία της Χρύσας Δημουλίδου (αυτή η γυναίκα γράφει ένα βιβλίο κάθε έξι μήνες!) , της Πίλτσερ και της Κάθυ Κέλι έπεσα σε λαβράκι! Ντάνιελ Κέλμαν ο συγγραφέας , Εγώ και ο Καμίνσκι ο τίτλος του βιβλίου. Ο Κέλμαν έγινε γνωστός στην Ελλάδα με το βιβλίο Η μέτρηση του Κόσμου το οποίο κυκλοφόρησε πέρυσι. Το Εγώ και ο Καμίνσκι όμως, γράφτηκε πριν από την μέτρηση του Κόσμου και αποτέλεσε την βάση για να θεωρηθεί ο 33χρονος Κέλμαν, ένας από τους πιο ελπιδοφόρους συγγραφείς της πατρίδας του.

Το βιβλίο αποτελείται από 178 σελίδες γεμάτες σαρκασμό, χιούμορ, έξυπνους διαλόγους και περίεργους χαρακτήρες. Ο "Εγώ" είναι ο Σεμπάστιαν Τσέλνερ ένας επίδοξος βιογράφος του διάσημου ζωγράφου Μανουέλ Καμίνσκι. Ο Καμίνσκι δεν είναι κάποιος ιδιαίτερα ταλαντούχος ζωγράφος, έγινε διάσημος διότι αντιμετώπιζε (;) προβλήματα με την όραση του, και ο Τσέλνερ θεωρεί ότι η βιογραφία του, θα γίνει μπεστ σέλλερ και θα κάνει και τον ίδιο διάσημο. Πάει στην απομονωμένη κατοικία του να τον βρει, αντιμετωπίζει ποικίλες δυσκολίες μέχρι να του δοθεί η ευκαιρία να του μιλήσει ιδιαιτέρως, και συναντάει έναν άνθρωπο ο οποίος τα έχει ολίγον "χαμένα". Το αστείο με τον Τσέλνερ είναι ότι θεωρεί τον εαυτό του σπουδαία προσωπικότητα , δεν είναι ένας απλός δημοσιογράφος-βιογράφος , αλλά ένας εν δυνάμει διάσημος συγγραφέας που θα έχει την τύχη (και όχι την τιμή) να γράψει πρώτος για τον μεγάλο Καμίνσκι. Τον Καμίνσκι, βέβαια, δεν το ξέρει σχεδόν κανένας από αυτούς που ο Τσέλνερ συναντάει στο διάβα του (σαρκασμός σχετικά με το πόσο οι "απλοί" άνθρωποι αναγνωρίζουν "διάσημους" καλλιτέχνες), ενώ γίνεται σαφές σε πολλά σημεία του βιβλίου ότι δεν είναι και από τους ανθρώπους που θα μπορούσες να πεις ότι έχει σώας τας φρένας. Ο Τσέλνερ πάλι , είναι ιδιαίτερα αντιπαθητικός και μαλώνει με όλο τον κόσμο. Από τον εισπράκτορα στο τρένο μέχρι τον ομιλητή του διπλανού τραπεζιού που μιλάει θορυβωδώς.

Το βιβλίο του Κέλμαν , με τους διαλόγους του και την σκιαγράφηση των χαρακτήρων του, θέλει να διακωμωδήσει και να περιγελάσει τον λεγόμενο "καλλιτεχνικό κύκλο". Ο σπαστικός δημοσιογράφος που νομίζει ότι κάποιος είναι , ο ξεμωραμένος γέροντας ζωγράφος που μία λέει "έτσι" και την άλλη "αλλιώς" , η κόρη του Καμίνσκι η οποία ζηλεύει επειδή έχει παρόν αλλά όχι παρελθόν (όπως και ο Τσέλνερ), οι υπόλοιποι καλλιτεχνικοί παράγοντες που δεν χάνουν την ευκαιρία να πείσουν για την γελοιότητα τους, η Τερέζ ο νεανικός έρωτας που άλλαξε το ύφος ζωγραφικής του Καμίνσκι αλλά που εκείνη κατάφερε να διαφύγει της υποτιθέμενης γοητείας του, όλοι αυτοί αποτελούν τους γραφικούς ήρωες του Κέλμαν. Πλάθεται, έτσι, μία ιστορία πολύ απλή αλλά συνάμα τρυφερή και χιουμοριστική.

"Γκουγκλάροντας" , βρήκα μία έξοχη κριτική του βιβλίου σε αυτό εδώ το ιστολόγιο. Αξίζει να την διαβάσετε.