Στους δεκαπέντε μήνες που γράφω σε αυτό το blog έχω κατά καιρούς προτείνει κάποια βιβλία. Διάφορα βιβλία, που έχω διαβάσει και μου άρεσαν και θεωρούσα ότι μπορεί να τα έβρισκαν ενδιαφέροντα και άλλοι. Πολλές φορές έχουμε μπροστά μας ένα σωρό επιλογές και δεν ξέρουμε τι να επιλέξουμε. Δεδομένου ότι ο ελεύθερος χρόνος για αρκετούς από εμάς είναι περιορισμένος, η επιλογή πρέπει συνήθως να μας αποζημιώνει. Διαφορετικά έχουμε χάσει άσκοπα το χρόνο μας. Θεωρούσα λοιπόν ότι με τις προτάσεις μου ίσως να διευκόλυνα κάποιους να επιλέξουν ευκολότερα.
Αυτή τη φορά θα λειτουργήσω διαφορετικά. Θα προτείνω ένα βιβλίο προς αποφυγή.
Αυτή τη φορά θα λειτουργήσω διαφορετικά. Θα προτείνω ένα βιβλίο προς αποφυγή.
Η Κλεμμένη Εξίσωση του Μαρκ Άλπερτ είναι ένα βιβλίο, που με πρώτη ματιά, σου κινεί το ενδιαφέρον να το διαβάσεις. Διαφημίζεται ως "Το απόλυτο επιστημονικό θρίλερ". Διαβάζεις στο οπισθόφυλλο για την ανακάλυψη της "Θεωρίας των Πάντων", για ακατάπαυστη δράση , για πολιτικά παιχνίδια και για τρελό κυνηγητό και σου δημιουργείται η εντύπωση ότι θα διαβάσεις κάτι πρωτοποριακό. Το πρωτοποριακό έγκειται στον συνδυασμό επιστήμης και δράσης.
Η πραγματικότητα βέβαια δεν είναι αυτή... Το βιβλίο είναι μία απλή και κλασσική "αμερικανιά". Η έκφραση "αμερικανιά" δεν με εκφράζει απόλυτα , ειδικά όταν χρησιμοποιείται για να περιγράψει μία χολιγουντιανή ταινία. Αλλά στην περίπτωση μας, ταιριάζει απόλυτα. Ένα μυστικό (επιστημονική εξίσωση) που πέρασε από τον γέρο επιστήμονα στον νεαρό πρώην φοιτητή , το FBI που ψάχνει να βρει την άκρη του νήματος , ο Ρώσος πληρωμένος δολοφόνος που δεν έχει ενδοιασμούς να σκοτώσει μέχρι και την μάνα του, ο Πρόεδρος και ο αντιπρόεδρος των ΗΠΑ που απαιτούν την υποκλοπή της εξίσωσης με κάθε τρόπο και έναν μικρός συρφετός από επιστήμονες κυρίως φυσικούς , αποτελούν το κοκτέιλ ενός βιβλίου , που αν δεν κυκλοφορούσε από τις εκδόσεις Τραυλός , θα μπορούσες πολλή εύκολα να το βρεις σε περίπτερο να φιγουράρει μαζί με άλλα παρόμοιου ύφους βιβλία. Οι δε επιστημονικές περιγραφές είναι τόσο εκλαϊκευμένες που στο τέλος η μοναδική εντύπωση που σου δίνεται είναι ότι διάβασες ένα βιβλίο στο οποίο κάποιοι κυνηγάνε κάποιους άλλους με σκοπό να τους πιάσουν και αυτοί οι άλλοι όλο κάτι συμβαίνει και ξεφεύγουν. Το μοναδικό σημείο που έχει έστω μικρό ενδιαφέρον είναι η περιγραφή της λειτουργίας του επιταχυντή σωματιδίων του Τέβατρον.
Άλλο σημείο που με ξένισε , ήταν η προφανής και επαναλαμβανόμενη προσπάθεια του συγγραφέα (αρθρογράφος στο Scientific American) να διαφημίσει το περιοδικό στο οποίο αρθρογραφεί καθώς και τον εκδοτικό του οίκο. Αμέτρητες φορές έγραψε κατά την διάρκεια της αφήγησης, για το βιβλίο Στους ώμους γιγάντων το οποίο υποτίθεται έγραψε ο πρωταγωνιστής του. Ένα βιβλίο που υπάρχει και έχει γραφτεί από τον Stephen Hawking.
Όποιος θέλει μπορεί να το διαβάσει και να έχει ιδίαν άποψη , αλλά εγώ δεν θα το πρότεινα με τίποτα. Χάσιμο χρόνου...
6 σχόλια:
ΧΑ χα χα ακούγεται δράμα.
Καλό χάσιμο χρόνου ε;
Και είναι και πολύτιμος ο άτιμος.
Aυτό που μου κάνει εντύπωση εμένα που μου αρέσουν βιβλία με κρυμμένα μυστικά, κώδικες κ.λπ., είναι το πώς καταφέρνουν να υπάρχει σχεδόν πάντα μέσα ένας κακός Ρώσος που ο καλός και πιο έξυπνος Αμερικανός τον κατατροπώνει. Αφού έχω εθιστεί τόσο πολύ που αν δεν υπάρχειν αδίστακτος Ρώσος μέσα, δεν το ευχαριστιέμαι το βιβλίο! :)
Πιστεύω πάντως πως κάτι τέτοια βιβλία γράφονται με το κιλό και βάσει συνταγής γιατί είναι όλα τόσο μα τόσο ίδια!
Η πλάκα είναι πως ανεξάρτητα με το αν το προτείνεις ή όχι για να διαβαστεί, αυτά τα βιβλία έχουν κοινό και μάλιστα φανατικό κοινό.
Το συγκεκριμένο, πάντως, μετά την κριτική σου, θα το θυμάμαι μόνο και μόνο για να το αποφύγω!
@βάσκες
Έτσι όπως το λες. Με παραπλάνησε το γεγονός ότι είναι των εκδόσεων Τραυλός. Συνήθως μεταφράζουν πιο σοβαρά βιβλία..
@gatti
Και σε μένα αρέσουν βιβλία με μυστήριο , κώδικες , αποκρυπτογραφήσεις κ.ο.κ. Να υπάρχει όμως μία πρωτοτυπία βρε αδερφέ. Το βιβλίο αυτό θα μπορούσα, με λιγη προσπάθεια, να το γράψω μέχρι και εγώ. Ένας φυγάς που γνωρίζει το μυστικό, το FBI και ένας Ρώσος που κυνηγάνε να τον βρουν , και οι πολιτικοί που δίνουν τις εντολές και τρίζουν τα δόντια των ανίκανων που δεν μπορούν να φέρουν σε πέρας την αποστολή.
Ο συγγραφέας φοβούμενος μήπως το βιβλίο γίνει δυσνόητο,αποφεύγει να ασχοληθεί με το επσιτημονικό μέρος του ζητήματος και επικεντρώνεται απλά σε ένα ανελέητο κυνηγητό εντός των ΗΠΑ. Βαρετό...
Gatti εγω θα στο προτεινα γιατι εμενα μου φανηκε ενα βιβλιο με ενδιαφερον και πλοκη
Gatti εγω θα στο προτεινα γιατι εμενα μου φανηκε ενα βιβλιο με ενδιαφερον και πλοκη
Δημοσίευση σχολίου