Θλιβερό ρεκόρ έχει η χώρα μας στους πνιγμούς, αφού είναι πρώτη –αναλογικά με τον πληθυσμό της- στην Ευρώπη και δεύτερη σε όλο τον κόσμο, στον αριθμό των ανθρώπων που χάνουν κάθε χρόνο τη ζωή τους στη θάλασσα. Τα στοιχεία μάλιστα δείχνουν ότι μόνο τέσσερις στους δέκα Έλληνες γνωρίζουν κολύμπι.
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ των Νέων, 300 άνθρωποι χάνουν τη ζωή τους από πνιγμό στις ελληνικές ακτές, ενώ την τελευταία 20ετία έχουν καταγραφεί 5.830 θάνατοι με τον ίδιο τρόπο. Είναι χαρακτηριστικό ότι φέτος, από την αρχή της θερινής περιόδου έχουν χάσει τη ζωή τους από πνιγμό 106 άνθρωποι.
Μόνο 4 στους 10 ξέρουν κολύμπι
Όσο περίεργο κι αν ακούγεται, στην -παραδοσιακά τουριστική και ναυτική Ελλάδα- μόνο 4 στους 10 Έλληνες ξέρουν κολύμπι. Το ποσοστό αυτό μειώνεται ακόμη περισσότερο στην περιφέρεια και ιδίως στις ηπειρωτικές περιοχές. Πέραν αυτού όμως, οι Έλληνες φαίνονται να επιδεικνύουν ανεύθυνη συμπεριφορά στην παραλία, αφού συχνά πέφτουν στη θάλασσα έχοντας καταναλώσει φαγητό ή ακόμη και αλκοόλ.
Σε σχέση με τις ηλικίες, θεωρείται ότι οι πιο ευάλωτοι είναι οι ηλικιωμένοι και τα παιδιά. Οι ηλικιωμένοι άνω των 70 ετών, είναι πιο δυσκίνητοι μέσα στο νερό, πάσχουν συνήθως από χρόνιες παθήσεις που επηρεάζουν τη λειτουργία του σώματός τους, πράγμα που μέσα στη θάλασσα μπορεί να αποβεί μοιραίο για τη ζωή τους.
Τα μάτια «χίλια» στα παιδιά
Όσον αφορά τα παιδιά, δεν είναι τυχαίο ότι οι ειδικοί συνιστούν εμφατικά να μην τα αφήνουν οι γονείς στιγμή αφύλαχτα –ούτε στην παραλία, ούτε στην πισίνα-, αφού όταν κινδυνεύουν, δεν αντιλαμβάνονται τι ακριβώς συμβαίνει και δεν καλούν σε βοήθεια, με αποτέλεσμα να βυθίζονται σιωπηλά.
Όπως σημειώνει στα «Νέα» ο κ. Άγης Τερζίδης, παιδίατρος- εκπρόσωπος του Κέντρου Ερευνών και Πρόληψης Ατυχημάτων του Εργαστηρίου Υγιεινής και Επιδημιολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών: «το μικρό παιδί πνίγεται σιωπηλά, βυθίζεται δηλαδή στο νερό χωρίς να ζητά βοήθεια, ακριβώς επειδή δεν ξέρει τι θα του συμβεί».
Δεν είναι τυχαίο ότι στην Ελλάδα καταγράφονται κατά μέσο όρο ετησίως 20 πνιγμοί παιδιών ηλικίας έως και 14 ετών, ενώ κάθε χρόνο 86 παιδιά νοσηλεύονται επειδή έχουν κινδυνεύσει να πνιγούν.
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ των Νέων, 300 άνθρωποι χάνουν τη ζωή τους από πνιγμό στις ελληνικές ακτές, ενώ την τελευταία 20ετία έχουν καταγραφεί 5.830 θάνατοι με τον ίδιο τρόπο. Είναι χαρακτηριστικό ότι φέτος, από την αρχή της θερινής περιόδου έχουν χάσει τη ζωή τους από πνιγμό 106 άνθρωποι.
Μόνο 4 στους 10 ξέρουν κολύμπι
Όσο περίεργο κι αν ακούγεται, στην -παραδοσιακά τουριστική και ναυτική Ελλάδα- μόνο 4 στους 10 Έλληνες ξέρουν κολύμπι. Το ποσοστό αυτό μειώνεται ακόμη περισσότερο στην περιφέρεια και ιδίως στις ηπειρωτικές περιοχές. Πέραν αυτού όμως, οι Έλληνες φαίνονται να επιδεικνύουν ανεύθυνη συμπεριφορά στην παραλία, αφού συχνά πέφτουν στη θάλασσα έχοντας καταναλώσει φαγητό ή ακόμη και αλκοόλ.
Σε σχέση με τις ηλικίες, θεωρείται ότι οι πιο ευάλωτοι είναι οι ηλικιωμένοι και τα παιδιά. Οι ηλικιωμένοι άνω των 70 ετών, είναι πιο δυσκίνητοι μέσα στο νερό, πάσχουν συνήθως από χρόνιες παθήσεις που επηρεάζουν τη λειτουργία του σώματός τους, πράγμα που μέσα στη θάλασσα μπορεί να αποβεί μοιραίο για τη ζωή τους.
Τα μάτια «χίλια» στα παιδιά
Όσον αφορά τα παιδιά, δεν είναι τυχαίο ότι οι ειδικοί συνιστούν εμφατικά να μην τα αφήνουν οι γονείς στιγμή αφύλαχτα –ούτε στην παραλία, ούτε στην πισίνα-, αφού όταν κινδυνεύουν, δεν αντιλαμβάνονται τι ακριβώς συμβαίνει και δεν καλούν σε βοήθεια, με αποτέλεσμα να βυθίζονται σιωπηλά.
Όπως σημειώνει στα «Νέα» ο κ. Άγης Τερζίδης, παιδίατρος- εκπρόσωπος του Κέντρου Ερευνών και Πρόληψης Ατυχημάτων του Εργαστηρίου Υγιεινής και Επιδημιολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών: «το μικρό παιδί πνίγεται σιωπηλά, βυθίζεται δηλαδή στο νερό χωρίς να ζητά βοήθεια, ακριβώς επειδή δεν ξέρει τι θα του συμβεί».
Δεν είναι τυχαίο ότι στην Ελλάδα καταγράφονται κατά μέσο όρο ετησίως 20 πνιγμοί παιδιών ηλικίας έως και 14 ετών, ενώ κάθε χρόνο 86 παιδιά νοσηλεύονται επειδή έχουν κινδυνεύσει να πνιγούν.
Ντίνα Μιχαλοπούλου
Υποθέτω ότι το μεγάλο ποσοστό πνιγμών οφείλεται και στο γεγονός ότι στην χώρα μας, κάθε καλοκαίρι, οι λουόμενοι είναι εκατομμύρια. Παρά το γεγονός αυτό, είναι θλιβερό σε μία ναυτική μεσογειακή χώρα να υπάρχει έλλειψη παιδείας πάνω στο θέμα. Είναι τόσο δύσκολο να γίνεται μία ενημέρωση , γιατί όχι και εκπαίδευση , στα σχολεία στα πλαίσια του μαθήματος της γυμναστικής; Ειδικά σε περιοχές που δεν υπάρχει κοντά θάλασσα (Ήπειρος, Θεσσαλία, Δυτική Μακεδονία) θεωρώ ότι είναι ακόμα περισσότερο απαραίτητο. Δεν θα μιλήσω για εκπαίδευση στην παροχή πρώτων βοηθειών διότι θα γίνω γραφικός. Εκτός και αν όλα αυτά τα μαθήματα υπάρχουν στα σχολεία, αλλά είτε δεν γίνονται σωστά είτε δεν δίνεται μεγάλη βάση σε αυτά. Για άλλη μία φορά πάντως κατέχουμε αρνητικό ρεκόρ (έχουμε την τάση να ξεχωρίζουμε) αποδεικνύοντας ότι είμαστε μία χώρα με, κατά βάση, αγύμναστους πολίτες που αγαπούν τα σπορ αλλά όχι την άθληση. Παρατηρώ εδώ στη Σάμο τους Σκανδιναβούς και τους λοιπούς Βορειοευρωπαίους και διαπιστώνω μετά λύπης μου ότι είναι πολύ πιο γυμνασμένοι και σωματικά υγιείς από εμάς τους Έλληνες. Μετά κοιτάω τον εαυτό μου στον καθρέφτη και διαπιστώνω καμαρώνοντας ότι είμαι ένας τυπικός Έλληνας με...κοιλιά.
2 σχόλια:
Δυστυχώς είναι μια πραγματικότητα που την θυμόμαστε μόνο κάθε καλοκαίρι. Ναυτική χώρα η Ελλάδα αλλά μπάνιο δεν ξέρουμε. Γιατί να ξέρουμε; Αφού στη θάλασσα πάμε να δείξουμε την κορμάρα μας, να μαυρίσουμε από τον ήλιο και για να κάνουμε κανα καμάκι.
Οταν πήγαινα στο γυμνάσιο είχαμε στις αθλοπαιδειές κάθε εβδομάδα στο πρόγραμμα πισίνα στο κλειστό κολυμβητήριο του Ρουφ. Ε, όσοι ξέραμε μπάνιο μπαίναμε, οι υπόλοιποι έμεναν και κοιτούσαν. Από κανενός το μυαλό δεν πέρασε πως μιας και το πρόγραμμα αυτό κράτησε όλο το χρόνο θα έπρεπε να υπάρχει κάποιος εκπαιδευτής για να μάθει μπάνιο και στα παιδιά που δεν ήξεραν.
Τι να λέμε τώρα, από οργάνωση και υποδομές μηδέν.
ΥΓ. Καλά μη το παίρνεις κατάκαρδα με την ...κοιλίτσα, έχω δει στις παραλίες κάτι ξένους με κοιλιά ένα στρέμμα. Δεν είναι όλοι γυμνασμένοι. Υπάρχουν και κάτι κρασοπατέρες άλλο πράγμα.
Αλλά βέβαια στην πλειοψηφία τους οι ξένοι γνωρίζουν μπάνιο...
Δύο πράγματα μου φαίνεται σχεδόν αδιανόητο να μην ξέρει κάποιος κι όμως ξέρω αρκετούς που δεν τα κατέχουν : Μπάνιο και ισορροπία. Εμείς, ίσως επειδή πήγαμε γυμνάσιο σε νησί , δεν είχαμε στο πρόγραμμα αθλοπαιδιές σε κολυμβητήριο. ότι μάθαινες από τους γονείς τους φίλους και μόνος σου.
Ειδικά οι Άγγλοι είναι μπυροκοιλαράδες. Άλλά οι περισσότεροι Γερμανοί, Ολλανδοί, Σκανδιναβοί κλπ , ψιλογυμνάζονται. Βλέπω πολλους να κάνουν τζοκινγκ 8 το πρωϊ.
Δημοσίευση σχολίου