EURO 2008 , ΜΙΑ ΠΡΩΤΗ ΕΝΤΥΠΩΣΗ

Τα βραδινά παιχνίδια τα παρακολουθώ. Τα απογευματινά τα ... ακούω διότι εκείνη την ώρα ασχολούμαι με άλλο ποδόσφαιρο , το λεγόμενο επιτραπέζιο ή αλλιώς subbuteo. Μεγάλη πώρωση το subbuteo. Ξανανιώσαμε παιδιά με τον Χρίστο και έχουμε πέσει με τα μούτρα στο παιχνίδι. Παίζουμε στάνταρ 2 ώρες την ημέρα και μερικές φορές ακόμα περισσότερο.

Επανερχόμενος στο euro 2008 να πω ότι μου έχει αφήσει πολλή καλές εντυπώσεις. Η Ολλανδία είναι χάρμα οφθαλμών , η Πορτογαλία "διαστημική" με τον κορυφαίο παίκτη στον κόσμο στις τάξεις της και η Κροατία ιδιαίτερα δημιουργική και συμπαθητική. Οι μεγάλες δυνάμεις βέβαια απογοητεύουν, αποδεικνύοντας αφενός ότι οι παικτικές διαφορές με τις μικρότερες χώρες έχουν μειωθεί αισθητά αφετέρου ότι οι συνθήκες (διαιτησία , οπαδική υποστήριξη , επιστημονική υποστήριξη , οργάνωση , εναλλακτικές επιλογές) έχουν διαμορφωθεί έτσι ώστε να έχουν όλοι σχεδόν ίσες ευκαιρίες. Θυμίζω την κατάκτηση του euro 1992 από την Δανία και του 2004 από την χώρα μας.

Να πω ότι έχουν περάσει ανεπιστρεπτί οι εποχές που υποστήριζα την Γερμανία φανατικά σαν να ήταν η χώρα μου και στενοχωριόμουν όταν έχανε. Τώρα πλέον , αν εξαιρέσω την Ελλάδα που το μόνο που με ενδιαφέρει είναι να κερδίζει , είμαι με το θέαμα. Αυτό είναι που μου κρατάει το ενδιαφέρον και όχι να υποστηρίζω μία ομάδα και να περιμένω να δω που θα φτάσει. Και θέαμα σε αυτό το Εuro παρουσίασαν κυρίως δύο ομάδες: Η Ολλανδία και η Πορτογαλία. Η πρώτη δεν παίζει το γνωστό της παιχνίδι πρωτοβουλίας , αλλά παρουσιάζει ένα νέο στυλ , με σφικτή άμυνα και εκπληκτικές αντεπιθέσεις. Το 2ο γκολ που πέτυχε στον αγώνα με την Γαλλία ήταν ο ορισμός της τέλειας αντεπίθεσης. Με τέσσερις πάσες , γκολ. όσο για την Πορτογαλία τι να πει κανείς... Δεν ξέρω μέχρι που θα φτάσει αλλά έχει την πιο παραγωγική και τεχνική ομάδα του τουρνουά. Πάντα οι Πορτογάλοι στηρίζονταν στην τεχνική και στις πολλές πάσες , αλλά από ουσία δεν έλεγαν και πολλά πράγματα. Τώρα τα πράγματα έχουν αλλάξει. Αν δε , είχαν και ένα πιο αξιόπιστο σέντερ φορ , θα μιλούσαμε τώρα για το απόλυτο φαβορί. Εν πάση περιπτώσει , όλοι θα ανέμεναν και θα χαίρονταν στην προοπτική να βρεθούν στον τελικό αυτές οι δύο ομάδες , το ίδιο και εγώ. Βαρεθήκαμε να βλέπουμε τους ατάλαντους Γερμανούς , τους αλαζόνες Γάλλους , τους κυνικούς Ιταλούς και τους κάθε λογής "ξυλοκόπους". Καιρός να συγκρουστούν δύο ποδοσφαιρικές σχολές που σχεδόν πάντα παράγουν θέαμα , αλλά δεν έχουν πάρει τα τελευταία χρόνια τα τρόπαια που θα άξιζαν.