Τετάρτη 11 Ιουνίου 2008

ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ... ΤΑ ΑΦΥΣΙΚΑ ΣΥΝΕΒΗΣΑΝ ΠΡΙΝ 4 ΧΡΟΝΙΑ

Εφτά αμυντικογενείς , δύο ψιλοάτεχνοι επιθετικοί και ένας τυπάρας να τρέχει στο κέντρο σαν παλαβός μη ξέροντας τι να πρωτοκάνει. Αυτή ήταν η εικόνα της Εθνικής μας ομάδας εχθές , και παρά το γεγονός ότι δεν είναι η πρώτη φορά που παίζουμε έτσι , έκανε εντύπωση το κακό και βαρετό παιχνίδι της. Δεν είμαι Ελληναράς , το ακριβώς αντίθετο , και όσοι διαβάζουν κατά καιρούς το μπλογκ ξέρουν ότι απεχθάνομαι κάθε τι εθνικιστικό-πατριωτικό. Στην περίπτωση όμως της Εθνικής ομάδας, θέλετε λόγω της αγάπης μου για το ποδόσφαιρο θέλετε λόγω της πληθώρας θεαματικών αγώνων που βλέπουμε συχνά-πυκνά , από την Εθνική ομάδα ΔΕΝ περιμένω θέαμα. Καλό θα ήταν να έπαιζε και καλά , αλλά εμένα το μόνο που με ενδιαφέρει είναι να κερδίζει. Ακόμα και με αυτογκόλ. Αν ήμουν βέβαια στις κερκίδες του γηπέδου και όχι στο σαλόνι του σπιτιού μου , θα στράβωνα λίγο με το αποκρουστικό θέαμα που πρόσφεραν οι δύο ομάδες (διότι και οι Σουηδοί τα χάλια τους είχαν) και ίσως να είχα αποδοκιμάσει και εγώ.
Εν πάση περιπτώσει, το συμπέρασμα από τον χθεσινό αγώνα είναι ότι η τακτική μπορεί να δώσει νίκες , μπορεί κάτω από εξαιρετικές συνθήκες να δώσει ακόμα και τρόποια αλλά χρειάζονται δύο επιπλέον στοιχεία: 1. Η τακτική να μην είναι συνεχώς η ίδια (2 σέντερ μπακ , ένας λίμπερο , δύο αμυντικά χαφ , προσαρμοσμένο μαν-του-μαν όπως π.χ. Κυριάκος πάνω σε Ιμπραϊμοβιτς) αλλά να προσαρμόζεται και να μεταλλάσεται. Στην προκειμένη περίπτωση θα μπορούσαμε να αιφνιδιάσουμε τους Σουηδούς παίζοντας 4-4-2 με πρέσινγκ στο κέντρο , κάτι που σίγουρα δεν θα περίμεναν ή να παίξουμε 4-3-3 το οποίο στην άμυνα να μετατρέπεται σε 4-5-1. Αλλά 5-3-2 με δεξί χαφ τον Χαριστέα και αριστερό τον Καραγκούνη πάει πολύ... και 2. Οι παίκτες να βρίσκονται σε καλή φυσική κατάσταση , κοινώς να είναι φορμαρισμένοι και να συνυπάρχουν στην ενδεκάδα τουλάχιστον 3-4 ποιοτικοί και τεχνίτες παίκτες. Χαρακτηριστικό παράδειγμα του τελευταίου στοιχείου η Εθνική Ιταλίας που πήρε το Μουντιάλ του 2006. Ομάδα με βάση την τακτική αλλά και με 3-4 παικταράδες. Ένα στοιχείο που σε εμάς δεν υπάρχει.

Φυσιολογική λοιπόν η εξέλιξη της πρώτης αγωνιστικής για την Εθνική μας ομάδα αν λάβουμε υπόψη μας το γεγονός ότι τώρα πλέον μας ξέρουν , ότι οι παίκτες δεν έχουν την φυσική κατάσταση του Euro της Πορτογαλίας και ότι δεν υπάρχει ένας Τσιάρτας να αλλάξει τα δεδομένα σε περίπτωση που κάτι στραβώσει , όπως π.χ. να προηγηθεί ο αντίπαλος. Για τα επόμενα παιχνίδια δεν είμαι και πολύ αισιόδοξος δεδομένου ότι είμαστε κατεξοχήν ομάδα ψυχολογίας και συνήθως μας παίρνει από κάτω. Εύχομαι ο Ρεχάγκελ να μπορέσει αφενός να τους εμψυχώσει και αφετέρου να τους παρατάξει καλύτερα , διότι δεν ήταν εικόνα ομάδας αυτή...

2 σχόλια:

gatti είπε...

Εμένα πάλι δεν με ενδιαφέρει να κερδίζει, αλλά θέλω να παίζει ένα ποδόσφαιρο της προκοπής. Ακριβώς επειδή λοιδωρηθήκαμε για τον τρόπο παιχνιδιού μας στο Εuro της Πορτογαλίας. Μέχρι και διαφημιστικό - δυσφημιστικό βιντεάκι (το είχα δει παλιά στο youtube, αλλά δεν το θυμάμαι πώς λεγόταν για να το ψάξω...) έγινε ο τρόπος παιχνιδιού μας. Επειδή λοιπόν τα θαύματα δύσκολα ξαναγίνονται και θαύμα ήταν αυτό που συνέβη στην Πορτογαλία, αυτό που θα ήθελα αυτή τη φορά είναι να παρουσιάσουμε λίγο θέαμα.
Να φύγουμε από το Εuro 2008, αλλά να φύγουμε αξιοπρεπώς.
Αλλά κάτι τέτοιο δεν το βλέπω να γίνεται...

Alexandros είπε...

Το έχω σκεφτεί αρκετές φορές αυτό το ζήτημα και έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι ειδικά για την Εθνική Ελλάδος και την ΑΕΚ , όταν τις βλέπω από την τηλεόραση (διότι όταν είσαι στο γήπεδο είναι διαφορετικά) δεν περιμένω να δω θέαμα. Θα ήθελα να δώ , θα χαιρόμουν αλλά δεν θα απαξίωνα στο μυαλό μου πιθανές επιτυχίες και νίκες λόγω έλλειψης θεάματος , άσχετα με το τι λένε οι αντίπαλοι. Όσες φορές παίξαμε πάρα πολύ καλά και χάσαμε , διαπίστωσα ότι δεν με παρηγόρησε το γεγονός της παραγωγής θεάματος αλλά το αποτέλεσμα.Τώρα που το σκέφτομαι αγαπάω τις νίκες περισσότερο από όσο πρέπει... Θα το κοιτάξω αυτο.