Ο Μίλαν Κούντερα στα τελευταία μυθιστορήματα του συνήθως καταπιάνεται με το νόημα της ζωής , τον έρωτα , την έννοια της φιλίας και άλλα πολλά φιλοσοφικά ζητήματα , παρουσιάζοντας τα ως σκέψεις ή απόψεις των ηρώων του. Στο μυθιστόρημα με τίτλο ''Η ταυτότητα'' που μόλις τελείωσα , σε κάποιο σημείο ένας εκ των ηρώων του Κούντερα , ο Ζαν-Μαρκ , επισκέπτεται απρόθυμα έναν εφηβικό του φίλο με τον οποίο έχει να μιλήσει πολλά χρόνια λόγω μιας παρεξήγησης. Ο πρώην φίλος του είναι ετοιμοθάνατος στο κρεβάτι του πόνου , και ευδιάθετος που τον βλέπει , του υπενθυμίζει διάφορες καταστάσεις που πέρασαν μαζί κατά την περίοδο της φιλίας τους. "Θυμάσαι τότε που ήμασταν εκεί και κάναμε εκείνο...''
Ο Ζάν-Μαρκ όμως δεν θυμάται... Δεν του λέει τίποτα η περιγραφή του πρώην φίλου του. Και αναρωτιέται , τι είναι τελικά η φιλία; Για ποιόν λόγο οι άνθρωποι κάνουν φίλους; Μήπως οι φίλοι είναι μόνο έναν τρόπος να μην ξεχνάμε το παρελθόν μας , μέσω της διαρκούς υπενθύμισης κοινών εμπειριών; Τελικά μήπως είναι ο καθρέπτης μέσω του οποίου κοιτάμε τις παλαιότερες εκδόσεις του ''εγώ'' μας;
Διαβάζοντας αυτά , μου πέρασε από το μυαλό η πιθανότητα να έχει κάποια βάση ο φίλος μας ο Κούντερα. Όσο μεγαλώνουμε , είναι φυσιολογικό να χάνουμε τους παιδικούς και εφηβικούς μας φίλους. Τότε είναι που αρχίζουν να ξεθωριάζουν σαν παλιές φωτογραφίες οι μνήμες μας. Ποιός θυμάται το καλοκαίρι του '87 ; Το μόνο που θυμάμαι εγώ από τότε είναι η κατάκτηση του Ευρωμπάσκετ απο την Ελλαδάρα μας και ένα μονοήμερο ταξίδι με το καραβάκι στις Οινούσες χωρίς να θυμάμαι ακριβώς με ποιούς είχα πάει. Ποιός θυμάται τι έκανε , πως πέρασε στις διακοπές του , ποιός/ποια του άρεσε , με τι διασκέδαζε και τόσα άλλα;
Θυμάται αυτός που πέρασε κάποιες κοινές εμπειρίες με τους φίλους του. Αυτός , που όταν τους συναντά αρέσκεται στο ατελείωτο αυτό μπλα μπλα που δεν τον αφήνει να ξεχάσει και να ήθελε..
Έτσι διατηρούνται οι μνήμες μας όσο μεγαλώνουμε. Οι μνήμες άλλωστε είναι σαν σκόρπιες έγχρωμες κουκίδες πάνω σε λευκό χαρτί. Δεν είναι συνεχόμενη γραμμή. Αν με το χρόνο αρχίσει να ξεθωριάζει μία από αυτές , μόνο κάποιος φίλος μπορεί να την αποτρέψει από το να σβηστεί τελείως.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου