Τις προάλλες βρέθηκα στο σπίτι ενός γνωστού. Μεγάλος άνθρωπος (γύρω στα 60) με σώας τας φρένας παρά το γεγονός ότι πιστεύει ότι είδε τον Άγιο Μηνά σε όραμα να του μιλάει. Ο άνθρωπος είναι της εκκλησίας, πιστεύει στο Θεό αλλά δεν είναι φανατικός. Ορισμένα πράγματα του κακοφαίνονται. Με αφορμή την αποστροφή του για τα κακώς κείμενα της εκκλησίας, μου έδειξε ένα θρησκευτικό βιβλίο. Αν υπάρχει Θεός θα ντρέπεται με αυτό το βιβλίο και θα το εξηγήσω αυτό παρακάτω. Υποψιάζομαι ότι έχει κάποια σχέση με τη Σάμο, είτε ο εκδότης είτε ο συγγραφέας, διότι στο εξώφυλλο αναφέρεται κάποιο «θαύμα» που έγινε στα Κοντακείκα Σάμου στις 24-7-2003. Το βιβλίο έχει στην επικεφαλίδα τον εξής τίτλο : «ΙΕΡΟΜΑΡΤΥΡΑΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ ,ΠΡΟΣΤΑΤΗΣ ΤΩΝ ΟΓΔΟΪΤΩΝ ΟΜΟΛΟΓΗΤΩΝ ΜΑΡΤΥΡΩΝ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΩΣ.» . Στο κάτω μέρος γράφει: «Ο ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΣ ΑΓΩΝΙΣΤΗΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ, Ο ΠΑΠΟΥΛΑΚΟΣ ΤΩΝ ΕΣΧΑΤΩΝ ΧΡΟΝΩΝ».
Μπήκα στον πειρασμό να ρίξω μια ματιά. Αυτά που διάβασα με έκαναν να αναθεωρήσω την άποψη που είχα για την γελοιότητα των βιβλίων του Λιακόπουλου. Και λέω του Λιακόπουλου, επειδή είναι γνωστός και όχι επειδή μόνο τα δικά του βιβλία είναι για γέλια. Υπάρχουν και άλλα. Λοιπόν, τα βιβλία του γνωστού τηλεπωλητή είναι αριστουργήματα σε σχέση με αυτό που έπεσε στα χέρια μου. Έφριξα κυριολεκτικά. Έχω διαβάσει άπειρες μπούρδες κατά καιρούς και μπορώ να πω ότι δεν υπάρχουν πολλά γραφόμενα ικανά να με εκπλήξουν δυσάρεστα. Αυτό τα κατάφερε πανηγυρικά…
Δεν έχω σκοπό να κουράσω για αυτό θα μπω κατευθείαν στο «ψητό». Στην αρχή το βιβλίο κάνει αναδρομή στον βίο του Ιερομόναχου Χριστόδουλου. Στις πρώτες 50 σελίδες μαθαίνουμε για τα θαύματα που έκανε, για την αγιοσύνη του, για τις προφητείες του και άλλα ξεκαρδιστικά. Διαβάζω σε ένα σημείο : «Το 1990 παθαίνει εγκεφαλικό και μένει για λίγο κατάκοιτος. Συνέρχεται πάντοτε μόνον εκ Θεού, έχοντας όμως πάντοτε μουδιασμένο το αριστερό χέρι και πόδι. Το έτος 1992 παθαίνει έμφραγμα. Κείτεται σαν νεκρός, αναίσθητος στο κρεβάτι επί τρία μερόνυχτα. Τα πνευματικά του τέκνα θρηνούν και προσεύχονται συνεχώς. Ο Γέροντας συνέρχεται θαυματουργώς. Είναι και πάλι εντελώς καλά. Το 2001 ασθενεί και πάλι, αυτή τη φορά από κατακράτηση ούρων. Έχει να ουρήσει δέκα μέρες. Ό Γέροντας συνέρχεται ανήμερα του Αγ. Μάρκου του Ευγενικού καθώς είναι και αυτός όμοιος του».
Τρεις φορές λοιπόν, ο Άγιος Χριστόδουλος αναστήθηκε… Τελικά η τέταρτη ήταν και η τελειωτική. Ο γέροντας πέθανε στις 11 Ιουνίου του 2002 από ανακοπή καρδιάς στην Αθήνα. Τα «θαύματα» δεν σταματούν βέβαια εδώ. Ακόμα και μετά θάνατον ο Ιερομάρτυρας Χριστόδουλος έκανε απίστευτα πράγματα. Απολαύστε : «Την ερχόμενη Παρασκευή (πέντε μέρες μετά τον θάνατο του) γίνεται η κηδεία του. Κατόπιν έντονης εσωτερικής επιθυμίας με καλούν την ανάξια να τον ντύσω. Παίρνω κρασί και αρώματα και πηγαίνω με την Ευαγγελία. Και τότε τι βλέπουν τα μάτια μου… Το Άγιο σώμα του σκεπασμένο με το σάβανο και ω της φρίκης ένα λαιμό κομμένο από την μία έως την άλλη άκρη, που έχασκε δύο πόντους άνοιγμα. Παραδόξως, αρχίζει το αίμα να ρέει άφθονο! Ο αρμόδιος άνθρωπος κοιτάζει με έκπληξη. Άγιος… ψιθυρίζει. Τα ολόλευκα γένια του άρχισαν να βάφονται κόκκινα. Ασπαζόμασταν, κλαίγαμε και ζητούσαμε ευχές από τον Άγιο Πατέρα μας. Εκείνος ανοιγόκλεισε δύο φορές το στόμα του (!!!!!!). Μας άκουγε γιατί πάντα είναι ζωντανός. Οι Άγιοι ποτέ δεν πεθαίνουν (!!!!)»
Άλλο ένα θαύμα: «Την κυρία Θεοδώρα την συναντώ τακτικά για να μιλήσουμε για τον γέροντα μας. Αρρώστησε με βαρύ εγκεφαλικό και εισήχθη στο Μαρκομιχελάκειο το 1981. Ήτο άφωνη και παράλυτο το χέρι και το πόδι της. Ο Άγιος Πατέρας (ο Χριστόδουλος, για να μην ξεχνιόμαστε, έτσι;) κατόπιν τριημέρου νηστείας και προσευχής την επισκέπτεται, της πέρασε στην κλίνη της ευχή και χτυπώντας ελαφρά στο μάγουλο, της δίνει το χέρι του και της φωνάζει: ¨Σήκω τεμπέλα, πήγαινε σπίτι σου!¨ Εκείνη αμέσως σηκώνεται, περπατά και μιλά (!!!!!!!). Την άλλη μέρα βγαίνει από το νοσοκομείο.»
Τα θαύματα του Ιερομάρτυρα Χριστόδουλου δεν έχουν τελειωμό οπότε δεν μπορώ να τα γράψω όλα. Θα κλείσω με ένα απίστευτης αστειότητας (μιλάμε για πολύ γέλιο) κείμενο που διάβασα προς το τέλος του βιβλίου. Είναι το εξής:
Το 1989 έγινε στη Σιβηρία μία βαθιά γεώτρηση (16 χλμ) υπό την διεύθυνση Σοβιετικών και ξένων επιστημόνων (ιδιαίτερα Νορβηγών) για να βρεθεί ένας τρόπος ειδοποίησης επικείμενου σεισμού. Ο σκοπός ήταν να τοποθετηθεί στο βάθος της γεωτρήσεως, ένα ειδικό μεγάφωνο συνδεδεμένο σε ένα μαγνητόφωνο, για εγγραφή των θορύβων που προέρχονται από την αρχή μιας μετακινήσεως των ηπειρωτικών πλακών, για πρόβλεψη των σεισμών.»
Αυτή η είδηση δημοσιεύτηκε πρώτα στις Νορβηγικές και Φινλανδικές εφημερίδες και κατόπιν στις Η.Π.Α. στο WEEKLY WORLD NEWS την 24η Απριλίου του 1990. Ιδού αποσπάσματα : «Ο Γεωλόγος Dr DIMITRI AZZACOV λέει σε Φινλανδική εφημερίδα τα εξής: Σαν κομμουνιστής δεν πιστεύω στον παράδεισο ούτε στην Βίβλο, αλλά σαν επιστήμων, πιστεύω τώρα στην κόλαση. Θα ήταν ανώφελο να σας εξηγήσω πόσο σοκαριστήκαμε από μια τέτοια ανακάλυψη, γνωρίζουμε καλά τι είδαμε και ακούσαμε. Και είμαστε απόλυτα πεπεισμένοι ότι τρυπήσαμε το ταβάνι της κολάσεως.
Φτάνοντας στα 16 χλμ. Βάθος το τρυπάνι της γεώτρησης άρχισε να περιστρέφεται στη μέγιστη ταχύτητα που πάει να πει ότι το τρυπάνι γυρνούσε μέσα σε μία κοιλότητα ή μεσα σε κάποιο σπήλαιο. Ο έλεγχος της θερμοκρασίας στο βάθος έδειχνε 1100ο C. Όταν λοιπόν ανεβάσαμε το τρυπάνι, ένα σύννεφο από αέρια βγήκε από τις σωληνώσεις. Δεν πιστεύαμε στα μάτια μας, ένα μεγάλο πλάσμα με σκυλόδοντα και με μάτια γεμάτα μίσος και κακία, εμφανίστηκε και ούρλιαζε σαν θηρίο και κατόπιν εξαφανίστηκε. Οι τεχνικοί και οι εργάτες το έβαλαν στα πόδια.
Κατεβάσαμε εν τούτοις το μικρόφωνο διότι ήταν και ο σκοπός της έρευνας μας. Αντί να ακούσουμε τον ήχο των πλακών σε μετακίνηση, ακούσαμε ένα ουρλιαχτό πόνου. Πιστεύοντας σε μία βλάβη του μικροφώνου και μετά από σοβαρό έλεγχο των μηχανημάτων, οι υποψίες μας επαληθεύτηκαν. Δεν ήταν μόνο μία, αλλά εκατομμύρια ανθρώπινων φωνών που ακούσαμε και μαγνητοφωνήσαμε. Τότε σταματήσαμε τα πάντα και βουλώσαμε την τρύπα. Προφανώς είχαμε ανακαλύψει το υπερφυσικό και είχαμε δει και ακούσει παράξενα πράγματα.»
Δεν μπορείτε να πείτε. Ήταν αρκετά διασκεδαστικό το κείμενο. Και σημειωτέον, όλα αυτά είναι γραμμένα σε ένα υποτίθεται χριστιανικό βιβλίο που διανέμεται δωρεάν…
11 σχόλια:
Ο ενθουσιασμός είναι κατά τους Πατέρες της Εκκλησίας μας ένα πολύ ασταθές στοιχείο. Είναι της στιγμής, έρχεται και φεύγει, και αυτό φάνηκε μέσα σε πέντε μέρες. Αλίμονον. Πόσο γρήγορα άλλαξε το σημερινό «Ωσαννά, ωσαννά, Ευλογημένος !», και τη Μεγάλη Πέμπτη το βράδυ, τη νύχτα, με την Παρασκευή το πρωί να γίνει «άρον, άρον, σταύρωσον Αυτόν…».
Όποιος δεν έχει βαθιά πίστη έχει και μεταπτώσεις. Και αυτό πρέπει να το φοβηθούμε, και το βλέπουμε πολλές φορές από τον πόλεμο που δεχόμαστε εναντίον του πνευματικού μας με τους λογισμούς που ενσπείρει ο διάβολος και κλονίζει την πίστη μας, όχι μόνον προς τους ιερείς, τους διακόνους και τους επισκόπους, αλλά και προς αυτήν την Εκκλησία του Χριστού, και προς τα Πανάγια μυστήρια και προς τον ίδιον τον Θεάνθρωπον Κύριον και το λυτρωτικό Του έργο. Να φοβούμεθα λοιπόν τον ενθουσιασμό. Περισσότερη και στερεά πίστις απαιτείται από όλους μας στις καρδιές μας, γιατί και ενθουσιαστικές εκδηλώσεις του όχλου έμοιαζαν λίγο με κάποιες άλλες, αλλά δεν υπήρχε όμως η αληθινή πίστις, δεν πίστευαν ότι ήταν ο Μεσσίας, ο Λυτρωτής, το δεύτερο πρόσωπο της Αγίας Τριάδος, που σαρκώθηκε εκ Πνεύματος Αγίου και Μαρίας της Παρθένου στο πρόσωπον του Ιησού Χριστού, για να σώσει το γένος των ανθρώπων από την αμαρτία, από το θάνατο, από το διάβολο. Γι’ αυτό και βρέθηκαν πολύ εύκολα όλοι εκείνοι, που κάποτε ενθουσιάζονταν, όπως ήταν ο λαός, και όπως είναι πολλοί από μας σήμερα, για να βρίσκονται με πολλή ευκολία στην απέναντι όχθη, στην όχθη του Ιούδα.
Έχεις φωτισμό από τον Χριστό; Θα δώσεις!
Δεν έχεις; Δεν θα δώσεις!...
Έχεις Χάρη; Παίρνεις Θεία Χάρη από τον Θεόν; Θα δώσεις!
Δεν έχεις; Τι θα δώσεις;
Έχεις προσευχή; Έχεις καθαρή προσευχή; Έχεις καρδιακή προσευχή; Αν έχεις θα δώσεις!
Α δεν έχεις τι θα δώσεις; Προπαντός στα παιδιά σου, στους οικείους σου, στον διπλανό και σ’ όλο τον κόσμο;
Αν έχεις λοιπόν θα δώσεις, και θα δώσεις απλόχερα.
Μπροστά σε ένα χαζοκούτι όλη μέρα και όλη νύχτα. Αλλά δεν είναι χαζοκούτι. Είναι και διαβολοκούτι. Αυτό θα κρατάμε στη μασχάλη μας όταν θάρθει η ώρα να χωριστεί η ψυχή από το σώμα. Και τι θα πούμε στο Θεό τότε; Πάρε αυτό το μεγάλο δώρο! Αυτό είχα, γι’ αυτό φρόντιζα σε όλη μου τη ζωή, ε, αυτό έχω να σου δώσω. Και Αυτός θα μας πει τότε «Υπάγετε απ’ εμού κατηραμένοι, εις το πυρ το αιώνιον, το ετοιμασμένο τω διαβόλω και τοις αγγέλοις αυτού».
Επομένως μην διστάζετε να ομιλείτε για την Ιερά Εξομολόγηση σε όσους αρρωσταίνουν. Και έχει κατόπιν ο Θεός. Και όταν οι ψυχές θα φύγουν, να τις θυμάστε. Και κάθε βράδυ «ανάπαυσον Κύριε, τους κεκοιμημένους δούλους σου, τον πατέρα μου, τη μάνα μου, τον αδελφό μου, την αδελφή μου, το γιό μου, την κόρη μου, τον άλφα συγγενή, τον βήτα, τον κακό εκείνο γείτονα, και ούτω κάθε εξής. Και τα ονόματά τους στη Θεία Λειτουργία, και αν έχομε κάποια δυνατότητα άλφα ή βήτα να δίνουμε και να κάνουμε και ένα σαρανταλείτουργο. Και για τους κεκοιμημένους και για μας τους ζωντανούς, για να φωτιζόμαστε. Γιατί οι περισσότεροι είμαστε αφώτιστοι, σκοτισμένοι απ’ τα πάθη και τις αμαρτίες, και βουλιάζει το έθνος μας, βουλιάζει η πατρίδα μας, διότι κανένας δεν ενδιαφέρεται για την Εκκλησία και την σωτηρία της ψυχής, κανένας νόμος για να σταματήσει το κακό. Μόνον πως θα πολλαπλασιαστεί η αμαρτία. Μόνον γι’ αυτό ενδιαφέρονται. Μικροί και μεγάλοι. Άρχοντες και αρχόμενοι, πλούσιοι και πτωχοί, μορφωμένοι και αμόρφωτοι, τι κάνουμε;
ΑΑΑΑΑΑ... ΠΑΡΕ ΝΑΧΕΙΣ
Ο χριστιανός ζει την αγωνίαν του κόσμου αλλά δεν παρασύρεται από το πνεύμα του κόσμου, από το κοσμικό φρόνημα, το φρόνημα της αμαρτίας. Ενδιαφέρον για τη γη, αγάπη για τον άνθρωπο, αγώνας για κοινωνική δικαιοσύνη, ή πάλι για μια καλύτερη κοινωνία, αυτά εξασφαλίζουν συγχρόνως, όταν γίνονται με αρετή, εξασφαλίζουν και το εισιτήριο για τον ουρανό. Ο χριστιανός αν είναι αληθινός χριστιανός δεν αδικεί τον πλησίον, δεν απατά, δεν κλέβει, δεν προδίδει, δεν εκμεταλλεύεται τις ανάγκες του πλησίον, δεν βλασφημά τα θεία, δεν σκοτώνει τα έμβρυα, δεν δημιουργεί κοινωνικές αναταραχές, δεν αδικεί, δεν κοροϊδεύει, δεν συκοφαντεί, σέβεται την ελευθερία του πλησίον, αυτός είναι ο χριστιανός. Φυλάγεται από την χαρτοπαιξία, φυλάγεται από τον αλκοολισμό, φυλάγεται από τον ιππόδρομο, τα ναρκωτικά και την αναρχία. Φροντίζει να μην φανατίζεται για τίποτα και δεν είναι θορυβοποιός.
Θα μπορούσαμε να πούμε και άλλα πολλά για να καταδείξομε ότι ο χριστιανός ζώντας μέσα στην κοινωνία, είναι ο μόνος νομοταγής πολίτης, ο θεοσεβής πιστός χριστιανός. Με όλα αυτά απεδείχτηκε ότι ο αληθινός χριστιανός αγωνιζόμενος μέσα στην πληθωρική κακία και αδικία, σεβόμενος τον εαυτόν του και τον πλησίον, είναι ευεργέτης της κοινωνίας. Και όταν ο πιστός αυτός και σωστός χριστιανός, γίνει και άγιος, τότε καθίσταται ο κοινωνικότερος όλων των ανθρώπων. Όταν εσύ ο χριστιανός, και συ, και συ και γω, γίνομε άγιοι είμαστε οι κοινωνικότεροι όλων των ανθρώπων, όλων των ανθρώπων της γης. Γιατί; Γιατί αποκτούμε ως άγιοι αγιασμένη επικοινωνία με τον Θεόν, που σημαίνει ότι δια των προσευχών του ο Άγιος στηρίζει ολόκληρη την οικουμένη, όλους τους ανθρώπους. Αγαπώντας τον Θεόν, αγαπάς και τον πλησίον, και πρακτικά, και έμπρακτα. Είσαι ευεργέτης. Είσαι ο διακονών της κοινωνίας.
...η βλασφημία στο νου δεν είναι αμαρτία, είναι ένας πόλεμος του διαβόλου, που σας τον κάνει είτε μέσα στην εκκλησία ή την ώρα που έρχεστε να κοινωνήσετε. Να τον περιφρονείτε τον διάβολο σε τέτοιες περιπτώσεις ζητώντας το έλεος του Θεού και να προσέρχεστε αφόβως στη Θεία Κοινωνία.
...
Μπορεί ο διάβολος να μας βάλει να ασχοληθούμε με πνευματικά υψηλά θέματα. Έτσι δε βλέπομε τον διάβολο, με πόση ευκολία μετασχηματίζεται σε άγγελον φωτός, ούτε το πώς μέσα μας παρουσιάζει πολλούς από τους πονηρούς λογισμούς, σαν αγαθούς και αγγελικούς. Και δεν είναι λίγες φορές που μερικές αρετές τις κάνει να τις βλέπομε σαν κακίες ή σαν κάτι που είναι ακατόρθωτο γι’ αυτή τη ζωή, και άλλοτε πάλι άλλες κακίες ή να τις μειώνει τελείως ή να τις κάμει αγαθές.
μπορούμε και μείς να βοηθήσομε με τις προσευχές μας, με τις νηστείες μας και με τους προσωπικούς μας κόπους και αγώνες, να φροντίσομε λέω, όσο είναι δυνατόν για την καθαρότητα των παιδιών μας
ο διατηρών την αγνότητα στο σώμα αλλά κυρίως όμως στην ψυχή, δηλαδή στο νου, στις σκέψεις, στις επιθυμίες, στις διαθέσεις, σε όλον τον ψυχοσωματικόν κόσμον, αποπνέει το άρωμα που είναι βραβείον της Παναγίας, μέσα από αυτόν τον αγωνιστή ή την αγωνίστρια της καθαρότητος. Έχει δηλαδή το σώμα θεία ευωδία
η Παναγία θέλει και τους εγγάμους, τους παντρεμένους και τις παντρεμένες, καθαρούς και αμόλυντους
για να πετύχουμε την καθαρότητα αυτήν την εσωτερική, και της ψυχής και του σώματος, χρειάζεται ο προσωπικός μας αγώνας για την τήρηση όλων των εντολών, και τη συμμετοχή μας στα σωστικά μυστήρια Θείας Ευχαριστίας και Ιεράς Εξομολογήσεως.
θα μας έρθουν μέρες δύσκολες, και τότε θα ζητηθεί από τον καθέναν και θα έρθει στον καθέναν ο Θεός για να βρει καρπόν όταν θα έρθει η ώρα της κρίσεως της πίστεως.
ΚΛΕΙΝΩ ΤΟ ΑΠΟΨΙΝΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΕΥΧΟΜΑΙ ΥΠΟΜΟΝΗ ΚΑΙ ΚΑΛΟ ΔΙΑΒΑΣΜΑ
Ο ΣΥΓΚΑΤΟΙΚΟΣ ΤΟΥ ΔΙΠΛΑΝΟΥ ΓΡΑΦΕΙΟΥ
Το καλοκαίρι που πέρασε, είδατε και ζήσαμε, δεν πρέπει αυτά να σβηστούν απ’ τη μνήμη μας, και τις ζήσαμε δυστυχώς απ’ τις οθόνες των τηλεοράσεων, τις καταστρεπτικότερες πυρκαγιές που γνώρισε ποτέ η πατρίδα μας.
Μέσα σε λίγες μέρες εκδηλώθηκαν χίλιες επτακόσιες πυρκαγιές περίπου.
Δάση πανέμορφα, χωριά, σπίτια, ζώα, ελαιώνες, περιουσίες, χάθηκαν μια για πάντα.
Οι οικολογικές καταστροφές είναι ανυπολόγιστες, με συνέπεια να αλλοιωθεί το κλίμα , και θα αρχίσομε να έχουμε πολλές τις δύσπνοιες, ειδικά βέβαια στα μικρά παιδιά, αλλά και σε ολόκληρη την Ελλάδα - θα τα δείτε αυτά ύστερα από ένα δυο τρία χρόνια.
Όλοι ψάχνουν να βρούν τις αιτίες και τους φταίκτες – δεν λέμε ότι δεν υπάρχουν φταίχτες και δεν υπάρχουν ένοχοι, ασφαλώς και υπάρχουν και αν υπάρχουν ας τους βρούν.
Τα βαθύτερα όμως αίτια δεν τα ερεύνησαν ούτε οι δημοσιογράφοι των τηλεοράσεων ούτε οι εφημερίδες ούτε σχεδόν κανείς.
Γιατί οι βαθύτερες αιτίες είναι οι αμαρτίες μας οι πολλές.
Και εξαιτίας αυτών των αμαρτιών έγιναν αυτές οι καταστροφές.
Συνήθως σας αναφέρω τέσσερεις κατηγορίες, απλώς θα τις επαναλάβω, τις έχομε πει πολλές φορές, ίσως βρίσκονται ένας δυό τρείς εδώ που δεν τις έχουν ακούσει, ας τις ακούσουν.
Πρώτα πρώτα είναι οι ύβρεις και οι βλασφημίες των θείων. Είδαμε την ώρα που κάποιος έσβηνε τη φωτιά, - τη φωτιά γύρω από το σπίτι του, - συγχρόνως να βρίζει και τα θεία. Εμ πώς θα τον βοηθήσει ο Θεός; Αν κρατούσε εκείνη τη στιγμή με το ένα χέρι το λάστιχο και με το άλλο χέρι την εικόνα της Παναγιάς, θα τον βοηθούσε ο Θεός. Αλλά είχε στο στόμα του την ύβρη των θείων. Καλά μας έκανε ο Θεός.
Διακόσες πενήντα χιλιάδες εκτρώσεις κάθε χρόνο!
Ο πανσεξουαλισμός και η διαστροφή των φύλων, ο σοδομιτισμός και τόσα άλλα… Καλά μας κάνει ο Θεός.
Και το τέταρτον η τελεία αδιαφορία για θέματα πίστεως και σωτηρίας.
Θου Κύριε φυλακήν ...
εν τω στόματί μου !!!
Και εν τω πληκτρολόγιώ μου ...
θα προσέθετα !!!
Τι να πιστεψουμε τελικα;!
Ο/Η Ανώνυμος είπε...
Τι να πιστεψουμε τελικα;!
Ούτε να το σκέφτεσαι... Όλα είναι αποκύημα της φαντασίας κάποιων επιτήδειων για να βγάζουν λεφτά πουλώντας φόβο και ελπίδα ταυτοχρόνως.
Δημοσίευση σχολίου