ΤΟ ΕΙΠΑ ΚΑΙ ΤΟ ΕΚΑΝΑ

Το είπα και το έκανα. Η παέγια με θαλασσινά που φαίνεται στη φωτογραφία είναι η δική μου. Πρόκειται για μία υπέροχη συνταγή που βρήκα στο www.gourmed.gr. Απίθανο φαγητό...

New Hobby!

Η ζωή είναι μία διαρκής μάχη με το θάνατο. Είναι όμως μόνο αυτό; Εγώ πιστεύω ότι, επί της ουσίας, η ζωή είναι μία διαρκής μάχη με την ανία. Φοβερό πράγμα η ανία ρε παιδιά. Αδυσώπητο. Εκτός από το διαχρονικό ζήτημα του γενικού νοήματος της ζωής που έχει απασχολήσει τους κορυφαίους φιλόσοφους του κόσμου χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία, υπάρχει και το καθημερινό ζήτημα δηλαδή οι συνήθειες, τα χόμπι, οι ασχολίες και γενικά αυτό που λέμε ο καθημερινός τρόπος ζωής. Πως περνάμε την μέρα μας; Μας "γεμίζουν" αυτά που κάνουμε; Νιώθουμε χρήσιμοι ή άχρηστοι; Διασκεδάζουμε συχνά; Πήζουμε στη δουλειά με αποτέλεσμα τα προηγούμενα ερωτήματα να μην μας απασχολούν καν επειδή δεν έχουμε ελεύθερο χρόνο; Έχουμε φίλους; Όλα τα παραπάνω δεν αφορούν το ζην αλλά το ευ ζην. Προϋποθέτουν δηλαδή ένα μίνιμουμ επίπεδο διαβίωσης. Άνθρωποι που παλεύουν απλώς για την επιβίωση και δεν ξέρουν τι θα τους ξημερώσει η επόμενη μέρα, δεν μπορούν εκ των πραγμάτων να σκεφτούν ζητήματα όπως ποιο θα είναι το επόμενο χόμπι με το οποίο θα ασχοληθούν ή που θα πάνε διακοπές. Ευτυχώς, δεν έχω βρεθεί ποτέ μέχρι τώρα σε τέτοια θέση. Έχω λοιπόν πολύ ελεύθερο χρόνο να σκεφτώ τι θα κάνω για να νικήσω τον - όχι πιο σημαντικό αλλά- πιο επίμονο εχθρό της ζωής: Την ανία.
Μέχρι τα 18 μου με τάϊζε η μάνα μου. Και κυριολεκτικά (μου μαγείρευε) αλλά και μεταφορικά (με χαρτζιλίκωνε). Κατά την διάρκεια της φοιτητικής μου ζωής το πρώτο κόπηκε λόγω απόστασης και μου έμεινε μόνο το χαρτζιλίκι. Έξι χρόνια έμεινα στην Ξάνθη και δεν μαγείρεψα ούτε μία φορά. Το πιο σύνθετο φαγητό που έφτιαξα ήταν σάντουιτς με ζαμπόν και τυρί στην τοστιέρα. Ούτε καν πατάτες τηγανητές δεν έκανα. Πλήρης ασχετοσύνη. Είχα γίνει βασικός χορηγός των φαστφουντάδικων της γειτονιάς και κυρίως των Γκούντις. Όταν δεν έτρωγα από τα "βρώμικα" πήγαινα στη φοιτητική λέσχη. Είχε δωρεάν φαγητό, καλής ποιότητας τηρουμένων των αναλογιών, αλλά ήταν μακριά (5 χιλιόμετρα). Για να πάω μέχρι εκεί έπρεπε να πάρω το λεωφορείο. Όχι και η ευκολότερη των λύσεων, ειδικά σε μία πόλη όπως η Ξάνθη που το κρύο είναι απίστευτο και οι βροχές συνηθισμένο φαινόμενο. Συνήθως ακολουθούσα την εύκολη λύση της παραγγελίας (ένα μαγαζί έδινε μία πίτσα συν μία δώρο !!) μέχρι βεβαίως να μου τελειώσουν τα λεφτά.
Πέρασαν τα χρόνια, έφυγα από την Ξάνθη, και ως γνήσιος χαραμοφάης νεοέλληνας επέστρεψα στην θαλπωρή της οικογένειας. Για να μην τα πολυλογώ, η πρώτη φορά που έφτιαξα κάτι που μπορεί να θεωρηθεί φαγητό ήταν σε ηλικία 29 ετών κάτι λασπωμένα μακαρόνια με έτοιμη σάλτσα ναπολιτέν. Ήταν αν μη τι άλλο μία αρχή. Στη συνέχεια βελτιώθηκα και σήμερα μπορώ να πω ότι τα κουτσοκαταφέρνω. Εκτός από μακαρόνια, φτιάχνω και ομελέτες, εννοείται όλα τα κρεατικά και ψαρικά στα κάρβουνα, που και που φτιάχνω διάφορα φαγητά με βάση το ρύζι, ενώ πριν λίγο καιρό έκανα γιουβετσάκι καθώς και γεμιστές μελιτζάνες. Η Βίκυ λέει ότι από εμένα έφαγε την καλύτερη αστακομακαρονάδα, αλλά όταν την ρώτησα πόσες φορές έχει φάει, μου απάντησε " άλλη μία φορά στη Χαλκίδα!" και υπέθεσα ότι με δουλεύει. Μάλλον και εσείς το ίδιο θα υποθέσατε, αλλά τις προάλλες που έκανα καραβιδομακαρονάδα και κάλεσαμε κόσμο στο σπίτι, έμειναν όλοι ευχαριστημένοι. Πήρα θάρρος λοιπόν και εγώ και αποφάσισα να ασχοληθώ με την μαγειρική για να περνάω την ώρα μου.
Αυτό είναι το νέο χόμπι λοιπόν!! Εχθές το βράδυ έφτιαξα ρύζι ογκρατέν (μέχρι εχθές δεν ήξερα ότι υπάρχει τέτοιο φαγητό...) ενώ σήμερα έχω σκοπό να κάνω παέγια με θαλασσινά. Την συνταγή την βρήκα στο www.gourmed.gr και είναι αυτή εδώ:

Συστατικά:
" ΓΙΑ 6-8 ΑΤΟΜΑ 1 φλιτζάνι ελαιόλαδο 12 μεγάλες καραβίδες 1 μεγάλο κρεμμύδι ψιλoκoμμένo 2 μεγάλες ώριμες ντομάτες ξεφλουδισμένες, ψιλοκομμένες 1 φλιτζάνι άσπρο ξηρό κρoσi 250 γρ. μύδια 250 γρ. γυαλιστερές ή στρείδια 1 φλιτζάνι ζωμό από τα θαλασσινά 5 σκελίδες σκόρδοψιλοκoμμένo 250 γρ. καλαμαράκια κομμένα σε ρoδέλες 300γρ. αρακά βρασμένο(προαιρετικά) 2 κόκκινες πιπεριές ψημένες και ξεφλoυδισμένες 30 τριχούλες κρόκο διαλυμένες σε λίγο ζεστό νερό 1 κουτ. τσαγιού γλυκιά πάπρικα.. 6 φλιτζάνια ζεστό ζωμό λαχανικών(5+1) 500 γρ. (2 φλιτζάνια) ρύζι αρμπόριο φρεσκοτριμμένο πιπέρι αλάτι 1 λεμόνι κομμένο σε φέτες για διακόσμηση "
Οδηγίες:
1. Ψήνετε τις πιπεριές στο γκριλ του φούρνου για 10’-12’, τις ξεφλουδίζετε και τις κόβετετ σε κομμάτια. 2. Πλένετε και καθαρίζετε τις καραβίδες και τις γυαλιστερές ή τα στρείδια. Αχνίζετε τα θαλασσινά σε ένα τηγάνι, πετάτε τα κλειστά, σουρώνετε το νερό τους σε ένα τουλπάνι και το κρατάτε. 3. Ζεσταίνετε σε ένα άλλο μεγάλο τηγάνι ή σε μια παε­γιέρα το μισό λάδι και σοτάρετε καραβίδες ολόκληρες, ακαθάριστες μέχρι να ροδίζουν. Τις βγάζετε από το τηγά­νι και όταν κρυώσουν λίγο αφαιρείτε τα κεφάλια και τα κε­λύφη. Κρατάτε 3-4 ακαθάριστες για διακόσμηση. Χτυπάτε τα κελύφη και τα κεφάλια στομπλέντερ με λiγo νερό μέ­χρι να γίνoυν πολτός. Σουρώνετε τον πολτό μέσα σε ένα τουλπάνι και τον κρατάτε σε ένα μπολ. 4. Σοτάρετε στην παεγιέρα, στο λάδι από τις καραβίδες, το κρεμμύδι και τις ντομάτες. Τα σβήνετε με το κρασί και 1 φλιτζάνι νερό. Ρίχνετε και τον πολτό από τις καραβίδες που ετοιμάσατε και το νερό από τα θαλασσινά και βράζετε τη σάλτσα σε χαμηλή φωτά για 40’. Μεταφέρετε την σάλτσα σε ένα μπολ σκουπίζετε την παεγιέρα με χαρτί κουζίνας, ρίχνετε το υπόλοιπο λάδι και σοτάρετε το σκόρδο και τα καλαμαράκια. Όταν πάρουν χρώμα, ρίχνετε και το σοτάρετε ανακατεύοντάς το γρήγορα. 5. Ρίχνετε τη σάλτσα από το μπολ, τον κρόκο, την πάπρικα και λίγο λίγο το ζεστό ζωμό λαχανικών, ανακατεύεται κάθε τόσο. Βράζετε το ρύζι για 15' σε δυνατή φωτιά και 5' πριν συμπληρωθεί το βράσιμο προσθέτετε τις καραβίδες με τα θαλασσινά και τις πιπεριές ή τον αρακά, αν το χρησιμοποιείτε. 6. Αφήνετε την παέγια για 5'-6' να σταθεί σκεπασμένη­με μια πετσέτα. Διακοσμείτε με φέτες λεμονιού και με τις καραβίδες που κρατήσατε και τη σερβίρετε μέσα από την παεγιέρα. " Ταξιδιώτης στην κουζίνα"- Βίκυ Σμυρλή Εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα

Άντε, σας χαιρετώ! Πάω στο σούπερ μάρκετ να πάρω τα υλικά. Καλή μας όρεξη και όποιος έχει καμιά περίεργη συνταγή ας την στείλει!

Υ.Γ. Ξέρω ότι ο φίλος gvarvakis (Μπάλος) ποστάρει συχνά συνταγές. Όποιος θέλει ας περάσει μία βόλτα από κει.

ΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑ ΠΑΡΑΜΕΘΟΡΙΟΣ

Η φωτογραφία είναι άσχετη. Έτσι, για να μην μείνει κενή η ανάρτηση. Εύχομαι σε όλους εσάς καλό καλοκαίρι. Δεν το κλείνουμε το μαγαζί , εδώ θα είμαστε, αλλά χωρίς "απαιτητικές" αναρτήσεις. Τον τελευταίο μήνα έχω διαβάσει 3 βιβλία αλλά δεν έγραψα κάτι για αυτά. Ίσως αργότερα. Φιλιά!

James - Waterfall

Από τον τελευταίο τους δίσκο

Η ΜΟΝΑΞΙΑ

Ο άνθρωπος που ζει μέσα στη μοναξιά και στη σιωπή, βιώνει τις εμπειρίες του πιο συγκεχυμένα και ταυτόχρονα πιο έντονα απ΄ότι ο εξωστρεφής, οι σκέψεις του είναι πιο βαριές, πιο παράξενες, και ποτέ δίχως μια απαλή απόχρωση θλίψης. Εικόνες και παραστάσεις που θα παραμερίζονταν επιπόλαια με μια ματιά, ένα γέλιο, ένα ανάλαφρο σχόλιο, τον απασχολούν υπερβολικά, βουλιάζουν στη σιωπή, αποκτούν βαρύτητα, γίνονται βίωμα, περιπέτεια και συναίσθημα. Η μοναξιά γεννά μέσα μας το πρωτότυπο, το τολμηρό, το παράξενα ωραίο, το ποίημα. Όμως, η μοναξιά γεννά και το αντίθετο, το διεστραμμένο, το παράλογο κι ανεπίτρεπτο.

Τόμας Μαν, "Θάνατος στη Βενετία"

ΟΙ JAMES ΣΤΗΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ...

...και εμείς πάλι στην απέξω. Fuck!

ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ ΑΠΟ ΧΙΟ

Ένας από τους πιο αντιπροσωπευτικούς μεσαιωνικούς οικισμούς της Ελλάδας βρίσκεται στη Χίο και ονομάζεται Ανάβατος

Το σπήλαιο των Ολύμπων στη νοτιοδυτική Χίο

Πέντε μέρες στα πάτρια εδάφη. Στη μυροβόλο Χίο. Βρεθήκαμε εκεί με αφορμή τις Ευρωεκλογές και δεν χάσαμε την ευκαιρία να κάνουμε τα πρώτα μας μπάνια και να γυρίσουμε-για πολλοστή φορά-σχεδόν όλο το νησί. Σήμερα επιστρέψαμε στη Σάμο από το νησί της μαστίχας και η σκέψη μας είναι ήδη στην επόμενη εξόρμηση. Όχι τίποτα άλλο, σφίξανε και οι ζέστες...

ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ ΑΠΟ ΘΥΜΑΙΝΑ

Καταρχάς, δεν κατακρίνω κανέναν αν αναρωτιέται κατά που πέφτει η Θύμαινα. Πρόκειται για νησάκι ακριβώς απέναντι από τους Φούρνους Κορσεών. Για όσους δεν γνωρίζουν που είναι οι Φούρνοι, τους ενημερώνω ότι βρίσκονται στο Νομό Σάμου 20 ναυτικά μίλια δυτικά της νήσου Σάμου. Για όσους δεν γνωρίζουν κατά που πέφτει η Σάμος, δυστυχώς δεν μπορώ να κάνω τίποτα...
Τώρα, πάμε στην ανταπόκριση. Ανοίξαμε και σας περιμένουμε!!! Το πρώτο ΚΑFE SNAKBAR (δώστε βάση στην ορθογραφία!) στη νήσο Θύμαινα είναι γενονός. Καλή διασκέδαση σε όλους!!!