Η ΥΠΟΤΙΘΕΜΕΝΗ ΡΟΠΗ ΤΗΣ ΑΕΚ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΑΟ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΗΤΤΟΠΑΘΕΙΑ

Η αλήθεια είναι ότι πολλές φορές με κουράζει και με εκνευρίζει η διαρκής προσπάθεια των δημοσιογράφων να εξηγήσουν τα πάντα μέσω της ψυχολογίας. Ομάδα ψυχολογίας η τάδε , ηττοπαθής η άλλη , με καρδιά πρωταθλητή ο ένας , "άψυχος" και άνευρος ο άλλος κ.ο.κ. Ακόμα και στους παίκτες αν δεν χαρακτηριστεί κάποιος τσαμπουκάς , ψυχάρα , loser , winner και δεν ξέρω εγώ τι άλλο , δεν θα πάει καλά η μέρα. Είναι γεγονός ότι η ψυχολογία και το λεγόμενο momentum παίζουν έναν άλφα ρόλο στο ποδόσφαιρο , αλλά εγώ νομίζω ότι τον ρόλο αυτόν τον έχουμε υπερεκτιμήσει. Στα ατομικά αθλήματα όπως για παράδειγμα είναι το τένις , να δεχτώ ότι η ψυχολογία , η ψυχραιμία και η αυτοσυγκέντρωση παίζουν καθοριστικό ρόλο στην ανάδειξη νικητή. Να δεχτώ επίσης ότι στο Βόλεϊ που οι τεχνικές αρετές κυριαρχούν και η σωματική επαφή είναι ανύπαρκτη , η θετική ψυχολογία παίζει σημαντικότατο ρόλο.

Αλλά ρε παιδιά , έλεος με την ψυχολογία των ποδοσφαιρικών ομάδων! Έχουμε εισαγάγει το μεταφυσικό στο ποδόσφαιρο. Όλα εξηγούνται βάση ψυχολογίας. Κατεβαίνει ο Σωκράτης στου Ρέντη , "πετάνε" την άλλη μέρα οι παίκτες του Ολυμπιακού. Ακούνε οι παίκτες της ΑΕΚ την έκφραση "παιχνίδι τελικός" και τρέμουν τα πόδια τους. Περνάνε οι Παναθηναϊκοί πρώτοι στη βαθμολογία και καταρρέουν από το άγχος... Μήπως να φέρουμε ένα ψυχολόγο για κάθε παίκτη να μην είναι παραπονεμένα τα παιδιά;

Τα πράγματα δεν είναι τόσο μονοδιάστατα όσο θέλουν να τα παρουσιάσουν κάποιοι. Διάβαζα την περασμένη Δευτέρα την Goal και ούτε λίγο ούτε πολύ έγραφαν οι "αναλυτές" ποδοσφαίρου ότι ο ΠΑΟ λύγισε μπροστά στο άγχος του τίτλου όταν ο Σωκράτης κατέβηκε στου Ρέντη και ζήτησε από τους παίκτες το πρωτάθλημα. Ότι ανέλαβε προσωπικά ο Σωκράτης να "καθαρίσει" τον τίτλο και οι άλλοι κλάσανε μέντες. Τι να πω τώρα εγώ... Ότι ο ΠΑΟ πήρε πρωτάθλημα το 2004 κερδίζοντας τα παιχνίδια με γκολ στα τελευταία λεπτά; Ότι οι παίκτες του έπαιζαν απίστευτα παθιασμένα και στο τέλος δικαιώθηκαν; Καλά , τότε δεν ήταν losers;

Τα ίδια λένε και για την ΑΕΚ. Ότι δεν μπορεί να αντέξει την πίεση και στα σημαντικά παιχνίδια χάνει. Που έχασε η ΑΕΚ τον τελευταίο καιρό; Από τον Πανιώνιο που την έπιασε στον ύπνο και την διέλυσε στην κόντρα επίθεση (ο Φερέρ δεν ήξερε καν ποιος είναι ο Χούτος...) , από την Λάρισα που έχει πολύ καλή ομάδα και εκεί μπορεί να χάσει ο οποιοσδήποτε και έφερε Χ με ΠΑΟ και ΑΡΗ. Κέρδισε εκτός έδρας τον Ηρακλή , τον ΟΦΗ , την Καλαμαριά και εντός την Ξάνθη. Με λίγα λόγια, αν δεν είχε δεχτεί το γκολ από τον ΑΡΗ στο 89' θα ήταν τώρα πάνω από τον ΠΑΟ και σε απόσταση βολής από τον ΟΣΦΠ! Ποιος; Η ΑΕΚ που δεν μπορεί , που τα πέταξε όλα σε δυο αγώνες , που , που , που...

Οι αναλύσεις αυτές περί κόμπλεξ και ηττοπάθειας είναι παραμύθια. Μία είναι η αλήθεια. Η ΑΕΚ και ο ΠΑΟ δίνουν ότι έχουν και δεν έχουν για να κερδίσουν ένα μέτριο αντίπαλο στο Ελληνικό πρωτάθλημα ενώ ο ΟΣΦΠ αγωνίζεται στο ρελαντί. Όποιος δεν το αντιλαμβάνεται αυτό απλώς δεν θέλει να κακοκαρδίσει τους οπαδούς της ΑΕΚ και του ΠΑΟ και δεν θέλει να καταδείξει τις ευθύνες των διοικήσεων. Όταν τα ρίχνεις όλα στην κακή ψυχολογία και την ηττοπάθεια και παραβλέπεις τις μεγάλες διαφορές στην ποιότητα των παικτών , εθελοτυφλείς.

Η ΑΕΚ και ο ΠΑΟ χρειάζονται αφενός παίκτες ποιοτικότερους από τους υπάρχοντες , αφετέρου προπονητή που να μπορεί να τους κάνει ομάδα με όλη την σημασία της λέξης. Τότε θα φτιάξουν και οι ψυχολογίες και τα momentum και όλα. Έχουμε βαφτίσει την ανικανότητα ηττοπάθεια. Ηττοπαθής είσαι όταν υπερέχεις του αντιπάλου ή έστω είσαι ισάξιος του , και λόγο κόμπλεξ και κακής ψυχολογίας , χάνεις. Όχι όταν δεν μπορείς να αλλάξεις τέσσερις πάσες στη σειρά...