Πέμπτη 30 Αυγούστου 2007

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗΝ ΒΑΣΗ

Μετά από περιπλάνηση 17 ημερών , αρχικά στην Χίο για 8 ημέρες , μία ημέρα στην Αθήνα και 8 μέρες Μαδρίτη-Ανδαλουσία επέστρεψα στην βάση μου. Τι το ήθελα; Ανώμαλη προσγείωση. Πύρινα μέτωπα σε Πελοπόννησο , Εύβοια και όχι μόνο , 64 νεκροί μέχρι τώρα χωρίς να υπολογίζουμε τις περαιτέρω συνέπειες. Όλα αυτά εν μέσω προεκλογικής περιόδου (ο Θεός να την κάνει) και προσωπικών συνεχόμενων ατυχών συμβάντων.
Θα μου πει τώρα κάποιος : <<Εδώ καίγεται το σύμπαν και εσύ μιλάς για τα δικά σου προβλήματα;>> Δεν θα διαφωνίσω , τα δικά μου προβλήματα είναι ασήμαντα όχι μόνο σε σχέση με τις πυρκαγιές , αλλά και σε σχέση με τα πραγματικά και μεγάλα προβλήματα κάποιων συνανθρώπων μας.

Πρώτα μου κάηκε η τηλεόραση (έπεσε νερό από το ταβάνι διότι ξεχείλισε ένα ντεπόζιτο!!!) , μετά μου χάλασε ο φορητός υπολογιστής και χρειάζεται Service από την εταιρεία (ευτυχώς με καλύπτει η εγγύηση) και αργότερα , την τελευταία ημέρα των διακοπών , έπεσε κάτω η φωτογραφική μηχανή και χτύπησε στο ΜΟΝΑΔΙΚΟ τμήμα της, που θα μπορούσε να σπάσει. Στο πορτάκι που καλύπτει την μπαταρία!!!

Θεώρησα ότι τρίτωσε το κακό που λέει και ο λαός αλλά δεν είχα λογαριάσει την κατάσταση που θα έβρισκα στο γραφείο. Όταν άνοιξα τον υπολογιστή είχε χαλάσει η σύνδεση στο internet. Μετά από πολύ κόπο, και με καθυστέρηση μίας ημέρας, διαπίστωσα ότι υπήρχε πρόβλημα στην υποδοχή του καλωδίου δικτύου. Εν πάση περιπτώση, το πρόβλημα προσωρινά λύθηκε και επανέκτησα την σύνδεση internet. Χαρούμενος που αποκαταστάθηκε μία από τις πολλές βλάβες που έχουν συμβεί , άρχισα σιγά σιγά να προσαρμόζομαι και να ανακαλώ τις εκκρεμότητες που είχα αφήσει πίσω την μέρα που έφυγα.

Τότε συνέβη και το τελευταίο (;) κρούσμα ατυχίας μέχρι τώρα. Έχασα έναν φάκελο με έγγραφα που δεν έχω στον υπολογιστή , τον ψάχνω εδώ και 4 μέρες και δεν μπορώ να τον βρώ... Είναι η πρώτη φορά στην ζωή μου που χάνω φάκελο. Τι πιθανότητες έχω να τον βρώ λαμβάνοντας υπόψη όλα τα προηγούμενα;

Κατά τα άλλα από υγεία όλα καλά. Σε αντίθεση με δεκάδες άλλους συνανθρώπους και συμπατριώτες μας που η ατυχία τους ''χτύπησε'' αλύπητα.

Δεν υπάρχουν σχόλια: