Τι τρελοκομείο η στερημένη ζωή! Μια τάξη είναι η ζωή, κι η πλήξη είναι ο παιδονόμος της, που διαρκώς σε κατασκοπεύει. Πρέπει πάση θυσία να μοιάζεις απασχολημένος με κάτι πολύ συναρπαστικό, ειδάλλως πλακώνει και σου ροκανίζει το μυαλό. Όταν η μέρα δεν είναι τίποτα άλλο από ένα σκέτο εικοσιτετράωρο, δεν υποφέρεται. Μια μακριά, σχεδόν αβάσταχτη ηδονή πρέπει ναναι η μέρα, μια μακριά συνουσία, θες δε θες.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
2 σχόλια:
Μεγάλη κουβέντα !!!
Δεν υπάρχει τίποτα
χειρότερο απ' την ανία ...
"Μήτηρ πάσης κακίας" που λέγανε παλιά !!!
ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ και δημιουργικό εύχομαι ...
Πρέπει να ανακαλύπτεις διαρκώς νέες απολαύσεις, ενδιαφέροντα, χόμπι, ανθρώπους, χώρες. Διαφορετικά η πλήξη σε χτυπά αλύπητα..
Καλό μήνα να έχεις!
Δημοσίευση σχολίου