Είμαι ακόμα στην πατρίδα. Διάβασα αυτές τις μέρες ένα συγκλονιστικό βιβλίο του Μ. Καραγάτση και σκοπεύω να ποστάρω ένα απόσπασμα που μου άρεσε υπερβολικά. Αν δεν προκύψει κάτι άλλο, θα περάσω το ποστ τις επόμενες μέρες. Προς το παρόν, και με δεδομένο ότι δεν έχω DSL παρά μόνο μία free dial up σύνδεση, ποστάρω ένα διδακτικό ανεκδοτάκι που μου έστειλαν με e-mail. :
Χθες το βράδυ, καθόμασταν με τη γυναίκα μου στο τραπέζι και όπως βλέπαμε τις βραδυνές ειδήσεις για ένα θέμα ευθανασίας που έχει προκύψει πρόσφατα στην Ιταλία με μία κοπέλα, αρχίσαμε να μιλάμε για την ευθανασία.
Στο θέμα της επιλογής μεταξύ ζωής και θανάτου, της είπα:
"Μην μ' αφήσεις ποτέ να ζω σαν φυτό και σε αυτή την απαίσια κατάσταση, να εξαρτώμαι από μία μηχανή και να ταΐζομαι από το υγρό μιας μπουκάλας. Εάν με δεις σε τέτοια κατάσταση, αποσύνδεσε άμεσα τα μηχανήματα που με κρατάνε στη ζωή."
Οπότε η γυναίκα μου σηκώθηκε από το τραπέζι, τράβηξε την πρίζα της τηλεόρασης και του υπολογιστή και πέταξε τη μπύρα μου. Η μαλακισμένη!!
2 σχόλια:
Ωραίο το ανεκδοτάκι αλλά περιμένουμε Καραγάτση! Ποιο βιβλίο αλήθεια διάβασες;;;
Γεια σου librarian!
Το βιβλίο λέγεται "Το χαμένο Νησί" και είναι φανταστική νουβέλα. Πρωτοεκδόθηκε το 1943. Αν το έχεις διαβάσει θέλω την γνώμη σου. Εμένα μου άρεσε πολύ!
Δημοσίευση σχολίου