....ΚΑΙ ΝΑ ΠΕΡΝΑΤΕ ΟΛΟΙ ΚΑΛΑ

Μέχρι τα 18 μου δεν είχα ιδέα τι σημαίνει Θεσσαλονίκη. Η "συμπρωτεύουσα" , έτσι απλά... Στα τέλη της δεκαετίας του '80 και στις αρχές του '90 , η σύνδεση της Χίου με την υπόλοιπη Ελλάδα επιτυγχανόταν σχεδόν αποκλειστικά μέσω Αθήνας. Λίγα τα δρομολόγια για Θεσσαλονίκη , σχεδόν μόνο με το πλοίο. Στο τελευταίο έτος του Λυκείου αποφασίσαμε να πάμε 5ήμερη στην Βόρεια Ελλάδα. Τρεις μέρες Θεσσαλονίκη , και από εκεί ημερήσιες εκδρομές σε Καβάλα , Βέροια και Έδεσσα. Τότε πρωτογνώρισα την πόλη που έμελλε να γίνει η δεύτερη πατρίδα μου. Φεύγω λοιπόν σήμερα από Σάμο αεροπορικώς (μέσω Αθήνας) για Θεσσαλονίκη. Καλές γιορτές σε όσους τύχει να διαβάσουν αυτό το ιστολόγιο , σε όσους δεν το έχουν διαβάσει ποτέ, σε όσους δεν πρόκειται ποτέ να το διαβάσουν , σε όσους το διάβαζαν κάποτε και σε όσους θα το διαβάσουν στο μέλλον. Τα λέμε σε 17 μέρες. Ως τότε , να είστε χαρούμενοι και να περνάτε όλοι καλά.

ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΟΝΟΙ; ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΞΩΓΗΙΝΗ ΖΩΗ;

Στην εικόνα φαίνεται ένα υπέροχο βιβλίο για να προβληματιστεί ο αναγνώστης σχετικά με την πιθανή ή μη πιθανή ύπαρξη εξωγήινης ζωής. Ονομάζεται "Είμαστε μόνοι;" και έχει γραφτεί από τον Paul Davies. Είμαι της γνώμης ότι πρέπει να αφήσουμε στην άκρη τα αστεία έντυπα και βιβλία που κυκλοφορούν με το σωρό, παραπληροφορώντας τους αναγνώστες που έχουν μία ροπή προς το μυστήριο και το άγνωστο. Τα βιβλία που έχουν κάτι να μας προσφέρουν είναι τα επιστημονικά ή εν πάσι περιπτώσει τα εκλαϊκευμένα επιστημονικά.

Ένα από αυτά είναι το προαναφερόμενο. Σχετικά απλό (όχι απλοϊκό) , με παραδείγματα και αναφορές σε σχέση με την πανάρχαια πίστη του ανθρώπου στην ύπαρξη εξωγήινης ζωής. Με τις διάφορες φιλοσοφικές προεκτάσεις που απορρέουν από την ύπαρξη νοήμονων όντων σε άλλα σημεία του σύμπαντος. Με την καταγραφή των μεθόδων που εφαρμόστηκαν για την ανακάλυψη της εξωγήινης ζωής. Και άλλα πολλά και ενδιαφέροντα.

Η ύπαρξη ή μη εξωγήινης ζωής, απασχόλησε τους ανθρώπους από τους αρχαίους χρόνους (αρχαία Ελλάδα) μέχρι και την σημερινή εποχή. Έχουν γραφτεί εκατοντάδες βιβλία σχετικά με το θέμα και έχουν καταχωρηθεί άπειρες αναφορές σε internet και περιοδικά.

Ορισμένα σημεία του βιβλίου που μου άρεσαν , αξίζουν αναφοράς και είναι διατυπωμένα και με δικά μου λόγια:

"Με τις γνώσεις που έχουμε σήμερα , η προέλευση της ζωής εξακολουθεί να αποτελεί βαθύ μυστήριο. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι θα παραμείνει μυστήριο. Αναμφίβολα , οι φυσικές και χημικές διεργασίες που οδήγησαν στην εμφάνιση της ζωής από την άβια ύλη ήταν εξαιρετικά περίπλοκες , και δεν είναι περίεργο το γεγονός ότι δυσκολευόμαστε να τους δώσουμε μαθηματική μορφή ή να τις αναπαραγάγουμε στο εργαστήριο. Παρά την ύπαρξη αυτού του βασικού εμποδίου , μπορούμε να διακρίνουμε τρεις φιλοσοφικές θέσεις που αφορούν την προέλευση της ζωής : (α) πρόκειται για θαύμα (β) ήταν κάποιο εξαιρετικά απίθανο τυχαίο συμβάν (γ) αποτέλεσε αναπόφευκτη συνέπεια των νόμων της φυσικής και της χημείας , με δεδομένες τις κατάλληλες συνθήκες.

Θα ήθελα κατ' αρχάς να δηλώσω ότι υποστηρίζω σθεναρά την τρίτη άποψη , που φαίνεται πως είναι και η θέση που υιοθέτησαν οι περισσότεροι επιστήμονες της SETI. Βασίζεται στην παραδοχή τριών φιλοσοφικών αρχών που όπως παρατήρησα στο προηγούμενο κεφάλαιο, έχουν μεγάλη ιστορία. Εδώ τις διατυπώνω ακριβέστερα.

Η αρχή της ομοιομορφίας της φύσης

Οι νόμοι της φύσης είναι ίδιοι σε ολόκληρο το σύμπαν. Άρα , φυσικές διεργασίες που παρήγαγαν τη ζωή στη Γη μπορούν επίσης να την παραγάγουν και αλλού.

Η αρχή της αφθονίας

Στην φύση , αυτό που είναι δυνατόν να γίνει τείνει να πραγματοποιείται. Σύμφωνα με την πείρα των επιστημόνων σχεδόν για κάθε κανόνα ή διεργασία που είναι συνεπής με τους φυσικούς νόμους , υπάρχει ένα παράδειγμα κάπου στη φύση. Εάν η αρχή της αφθονίας είναι ένας καλός οδηγός , ίσως μας ενθαρρύνει να πιστέψουμε ότι , αν δεν υπάρχει εμπόδιο για την δημιουργία ζωής , τότε θα δημιουργηθεί ζωή.

Η κοπερνίκεια αρχή (ή αρχή της μετριότητας)

Ο πλανήτης Γη δεν κατέχει κάποια ειδική θέση ή κύρος μέσα στο σύμπαν. Είναι προφανώς ένας τυπικός πλανήτης που κινείται γύρω από ένα τυπικό άστρο (Ήλιο) ενός τυπικού γαλαξία. Ο Κοπέρνικος κατέστησε σαφές ότι η Γη (και η ανθρωπότητα) δεν βρίσκονται στο κέντρο του σύμπαντος. Εφαρμοζόμενη στο ερώτημα της ύπαρξης εξωγήινης ζωής , η εν λόγω αρχή υποδεικνύει ότι , αν δεν υπάρχει τίποτε ξεχωριστό στις αστρονομικές , γεωλογικές , φυσικές και χημικές συνθήκες της Γης , τότε δεν θα πρέπει να υπάρχει τίποτε ξεχωριστό ή μοναδικό που να αφορά τη βιολογία της.

Και επιστρέφουμε στις τρεις βασικές φιλοσοφικές θέσεις , και τις συνέπειες που θα είχε για αυτές , πιθανή ανακάλυψη εξωγήινης ζωής:

α) Θαύμα

Οι περισσότερες θρησκείες παραδοσιακά υποστηρίζουν ότι η δημιουργία της ζωής και του Homo Sapiens , είναι υπερφυσικά γεγονότα. Φυσικά , η χριστιανική Εκκλησία υιοθέτησε κάποια εποχή αυτήν την θέση χωρίς αντίρρηση , και ορισμένα δόγματα εξακολουθούν να επιμένουν σ ΄αυτήν ακόμη και σήμερα.

Πολλοί θρησκευόμενοι πιστεύουν ότι , αν η ζωή γενικά , ή το ανθρώπινο γένος ειδικότερα , είχαν μια εντελώς φυσική προέλευση , αυτό θα υπονόμευε την αξίωση μας να κατέχουμε μια ειδική θέση στην κατάσταση των πραγμάτων και θα έσπαζε έναν από τους ισχυρότερους δεσμούς που η Θρησκεία ισχυρίζεται ότι υπάρχει μεταξύ Θεού και ανθρώπων.

Αν λοιπόν ανακαλύπταμε εξωγήινη ζωή , η υπόθεση του θαύματος θα ετίθετο υπό σοβαρή αμφισβήτηση. Παρότι δεν υπάρχει κάποια λογική αιτία για την οποία ένα ζωοποιό θαύμα δεν μπορεί να συμβεί περισσότερες από μία φορές , η ουσία του θάυματος έγκειται στην μοναδικότητα του , στην αλλόκοτη και σημαντική διάσταση του. Αν συμβαίνει συχνά, τι θαύμα είναι αυτό; Πάντως για να ακριβολογούμε, η θεωρία του θαύματος δεν απορρίπτεται από την ανακάλυψη εξωγήινης ζωής. Υπάρχει και η θεωρία της πανσπερμίας , σύμφωνα με την οποία , η ζωή δημιουργήθηκε κάπου στο σύμπαν και μετά εξαπλώθηκε. Αν λοιπόν περιορίσουμε την υπόθεση μας , σε ανακάλυψη εξωγήινης ζωής με διαφορετικό DNA από αυτό που εμφανίζεται στην Γη , τότε όντως μπορούμε σχεδόν να αποδομήσουμε την θεωρία περί θαύματος.

β) Τυχαίο συμβάν

Ορισμένοι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι η εμφάνιση της ζωής ήταν ένα αλλόκοτο , αλλά παρά ταύτα φυσικό γεγονός. Υπάρχει σύμφωνα με αυτούς , η πιθανότητα ένα γεγονός απίστευτα σπάνιο , να λάβει χώρα και παρόλα αυτά να μην είναι θαύμα αλλά μία φυσική διαδικασία. Η ζωή είναι απίστευτα πολύπλοκη. Ο Fred Hoyle παρομοιάζει την δημιουργία ζωής με το εξής "τρελό" περιστατικό : Σε ένα εργοστάσιο υπάρχουν διάσπαρτα όλα τα εξαρτήματα ενός Boing 747. Ξαφνικά περνάει ένας ανεμοστρόβιλος τα σηκώνει όλα στον αέρα και δημιουργεί εντελώς τυχαία ένα καινούργο αεροπλάνο!!! Τόσο σπάνια είναι η πιθανότητα να δημιουργηθεί στα καλά καθούμενα ένα μόριο DNA. Οι περισσότεροι επιστήμονες πάντως προσπαθούν να ερμηνέυσουν τον κόσμο με άλλους τρόπους και δεν μπορούν να δεχτούν ως "σοβαρή" την πιθανότητα που αναφέραμε παραπάνω.

Μία άποψη που υποστηρίζει την εφικτή εμφάνιση της πιθανότητας που ανέφερε ο Hoyle , είναι η θεωρία των άπειρων δοκιμών. Σύμφωνα με αυτήν τη θεωρία , υπάρχουν τρισεκατομμύρια πλανήτες στους οποίους συντελούνται τρισεκατομμύρια δοκιμές δημιουργίας ζωής. Άρα κάποια στιγμή και με δεδομένο το τεράστιο πλήθος των δοκιμών , θα "κάτσει" ο συνδιασμός που απαιτείται για να δημιουργηθεί ζωή. Ωστόσο , το επιχείρημα είναι άστοχο και αντίκειται σε κοσμολογικούς νόμους (περισσότερα στο βιβλίο...).

Τι συμπέρασμα θα έβγαινε σε σχέση με την θέση περί τυχαίου συμβάντος , αν ανακαλύπταμε εξωγήινη ζωή; Η απάντηση είναι σαφής. Αν η ζωή περιείχε DNA , θα ενισχυόταν η θεωρία της πανσπερμίας. Αν η ζωή δεν περιείχε DNA αλλά μία άγνωστη βιοχημεία , ενισχύεται η άποψη ότι η δημιουργία ζωής δεν είναι τελικά τόσο αλλόκοτο γεγονός-ένα εξαιρετικά απίθανο συμβάν. Για να θεμελιώσουμε αυτήν την αποψη θα πρέπει βέβαια να είμαστε βέβαιοι ότι η βιοχημεία αυτή δεν αποτελεί εξέλιξη της γνωστής δικής μας.Μπερδεμένα τα πράγματα...

γ) Φυσική διεργασία μεγάλης πιθανότητας

Ο Carl Sagan έγραψε : " Οι διαθέσιμες ενδείξεις υποδηλώνουν σαφώς ότι με δεδομένες τις αρχικές συνθήκες και με ένα δισεκατομμύριο έτη εξελικτικού χρόνου , η ζωή έπρεπε να εμφανιστεί. Η εμφάνιση ζωής σε κατάλληλους πλανήτες μοιάζει να είναι εγγενές χαρακτηριστικό της χημείας του σύμπαντος." Αυτή είναι μία κοινή αντίληψη των επιστημόνων που ασχολούνται με το πρόγραμμα SETI. Η παραδοχή είναι ότι με δεδομένες τις κατάλληλες συνθήκες ( π.χ. μία σούπα με τις σωστές χημικές ουσίες , μία πηγή ενέργειας και σταθερή θερμοκρασία στην κατάλληλη περιοχή τιμών) , θα σχηματιστούν αυθόρμητα ζωντανοί οργανισμοί μέσα σε ένα λογικό από γεολογική άποψη χρονικό διάστημα ( εκατομμύρια ή δισεκατομμύρια χρόνια).

Υποστηρικτές της θεωρίας της "σούπας" στηρίζουν την θέση τους επικαλούμενοι το φαινόμενο της αυτοοργάνωσης. Τα τελευταία χρόνια έχει παρατηρηθεί μέσα από πειράματα ότι πολλά φυσικά συστήματα μπορούν να περάσουν αυθόρμητα σε καταστάσεις μεγαλύτερης πολυπλοκότητας. Συνήθως η αυτοοργάνωση εμφανίζεται σε μη γραμμικά ανοιχτά συστήματα που το περιβάλλον τους τα έχει απομακρύνει από την θερμοδυναμική ισορροπία (περισσότερα στο βιβλίο...).

Το ποδόσφαιρο των Ελλήνων

Έχουμε δημιουργήσει σχολή ποδοσφαίρου. Δεν το έχουμε καταλάβει ακόμα , διότι δεν έγινε προγραμματισμένα, αλλά παίζουμε ποδόσφαιρο με ένα δικό μας στυλ. Δεν υπάρχει πουθενά αλλού στην Ευρώπη το ποδόσφαιρο που παίζουμε εμείς οι Έλληνες. Και όταν λέω Έλληνες εννοώ βασικά την Εθνική μας ομάδα , αλλά και τους συλλόγους, οι οποίοι παρόλο που αγωνίζονται με πολλούς ξένους δεν έχουν μεγάλες παικτικές διαφορές με την Εθνική.

Στα μέσα της δεκαετίας του '80 όταν το ποδόσφαιρο στην χώρα μας άρχισε να λειτουργεί σε υποτυπώδη επαγγελματικά πλαίσια , και οι ομάδες που αγωνίζονταν στην Ευρώπη σταμάτησαν να εισπράττουν 5άρες , τέθηκε το ερώτημα τι στυλ ποδοσφαίρου πρέπει να ακολουθήσουμε. Μετά από κάθε αποτυχία της Εθνικής , μία από τις βασικές δικαιολογίες που έπεφταν στο τραπέζι, ήταν η έλλειψη αγωνιστικής φιλοσοφίας και η απουσία σχολής ποδοσφαίρου. Τι μας ταιριάζει; Αναρωτιόμασταν. Το αγγλικό στυλ με τις βαθιές μπαλιές από την άμυνα στην επίθεση; Το λάτιν, με τις πολλές ντριπλες και πάσες που στηρίζεται περισσότερο στο ταλέντο και την φαντασία; Ή το γερμανικό με το ασταμάτητο τρέξιμο και την αυταπάρνηση; Ήμασταν μπερδεμένοι. Οι προπονητές στις ακαδημίες και στις μικρές Εθνικές ομάδες δίδασκαν ο καθένας ότι γούσταρε. Σχεδιασμός ανύπαρκτος.

Τελικά , 20 χρόνια μετά , χωρίς να το έχουμε σχεδιάσει (δεν γίνονται και πολλά βάσει προγραμματισμού σε αυτήν την χώρα..) αποκτήσαμε στυλ. Το ποδόσφαιρο της αναμονής. Με σφικτή άμυνα , παραχώρηση της μπάλας στον αντίπαλο , έλεγχο των επικίνδυνων καταστάσεων και χτύπημα στην κόντρα! Η Εθνική Ελλάδος στην Πορτογαλία πήρε το κύπελλο για πολλούς λόγους που έχουν αναφερθεί πολλάκις. Έναν από αυτούς ήταν και το στήσιμο της ομάδας. Μπερδεύαμε τον αντίπαλο. Όλοι είχαν μάθει να διασπάνε άμυνες σε μορφή ζωνης , με κάλυψη στον χώρο και εφαρμογή του τεχνητού οφσάϊντ. Εμφανιστήκαμε εμείς με 5 αμυντικούς (ο ένας εκ των οποίων σχεδόν μπροστά από τον τερματοφύλακα) , κάλυψη στο χώρο αλλά και μαν του μαν όπου αυτό ήταν απαραίτητο και γενικά ένα σύστημα παρωχημένο και αλλοπρόσαλλο. Αποτέλεσμα; Στα νοκ άουτ δεν φάγαμε ούτε γκολ!!!

Πριν την Εθνική, είχε εμφανιστεί ο ΠΑΟ του Ρότσα. Ομάδα συμπαγής , που δεν επέβαλλε τον ρυθμό της , παρά περίμενε πίσω και χτυπούσε στην κόντρα. Μία ομάδα που είχε τον εκπληκτικό Μαρίνο Ουζουνίδη σε θέση λίμπερο , ακριβώς μπροστά από τον τερματοφύλακα. Με αυτό το στυλ , ο ΠΑΟ πέτυχε την μεγαλύτερη νίκη Ελληνικής ομάδας στην Ευρώπη (Άγιαξ-ΠΑΟ 0-1).

Μετά τον ΠΑΟ του Ρότσα , πέρασε στο προσκήνιο ο ΟΣΦΠ του Μπάγεβιτς. Μετά ο ΠΑΟ του συγχωρεμένου του Κυράστα με το παρωχημένο 3-5-2 και το αργό τέμπο (το λεγόμενο τσούκου-τσούκου μπολ). Μετά πάλι ο Μπάγεβιτς με την ΑΕΚ και τον ΟΣΦΠ και ο Φερερ με την περσινή πορεία της ΑΕΚ. Παρόμοιο στύλ , όχι πάντα πετυχημένο , αλλά με καλές πορείες.

Και φτάνουμε στον Ολυμπιακό του Λεμονή. 4-5-1 , το οποίο στην επίθεση μετατρέπεται σε 4-3-3 , προσοχή στην άμυνα (καλύτερη άμυνα του ομίλου) και κόντρα επίθεση.

Αυτήν την μπάλα ξέρουμε αυτήν παίζουμε. Ούτε τους καλύτερους τεχνίτες έχουμε (όπως οι Πορτογάλοι για παράδειγμα) ούτε τους πιο γεροδεμένους και ακούραστους παίκτες (όπως οι Σουηδοι , Γερμανοι) , ούτε τους πιο χαρισματικούς όπως οι Ιταλοί και Ισπανοί.

Εμείς πρέπει να παίζουμε το παιχνίδι της αναμονής. Συμπαγής άμυνα , γρήγορα άκρα και κόντρα επίθεση. Όσες φορές αυτό το κοκτέιλ κατέβηκε στο χορτάρι να αγωνιστεί είχαμε τις μεγαλύτερες επιτυχίες. Δεν έχουμε ούτε την ικανότητα ακόμα , ούτε την δυνατότητα- καθώς ήμαστε μικρή χώρα και δεν έχουμε τα χρήματα να αγοράσουμε τους τοπ παίκτες- να παίξουμε ποδόσφαιρο πρωτοβουλίας και να επιβληθούμε στον αντίπαλο. Αυτοί είμαστε , το μάθαμε πια το μάθημα μας και έτσι θα πορευόμαστε. Μέχρι να αλλάξει στυλ το ίδιο το άθλημα , οπότε πρέπει και εμείς να εξελιχθούμε και να παρακολουθήσουμε τις εξελίξεις.

Υ.Γ. Να το θέσω τελείως απλοϊκά. Αν δει κάποιος ένα παιχνίδι Ολλανδικού πρωταθλήματος (μία χώρα με παρόμοιο πληθυσμό με την δική μας) και ένα της Super League , νομίζει ότι βλέπει άλλο άθλημα. Οι Ολλανδοί παίζουν το ποδόσφαιρο με την φιλοσοφία: όσα γκολ και να βάλεις εγώ θα σου βάλω ένα παραπάνω και θα κερδίσω. Όλες οι ομάδες παίζουν 4-3-3 ή 4-4-2 , ζώνη , τεχνητό οφσάιντ , σκληρά μαρκαρίσματα δεν υπάρχουν πολλά και τα παιχνίδια λήγουν συνήθως 4-3 , 3-1 , 3-3 κ.οκ. Όσοι παίζουν στοίχημα over και under ξέρουν. Οι Έλληνες πάλι παίζουν με το σκεπτικό: αν κρατήσω το μηδέν στην άμυνα κάποια στιγμή θα βάλω ένα γκολ και θα κερδίσω. Για εμάς εδώ το καλύτερο σκορ είναι το 1-0 ή το 0-1. Ζούμε για αυτό. Δείτε π.χ. τον Αστέρα Τρίπολης και τον Παναθηναϊκό Ακόμα γκολ στην κόντρα επίθεση μετά από 11 αγωνιστικές δεν έχουν δεχτεί!

ΦΡΙΚΗ! ΦΡΙΚΗ! ΦΡΙΚΗ!

Από το http://www.chiosnet.gr/

Από κατοίκους και καταστηματάρχες της οδού Καλοπλύτου (στην Χίο) πήραμε την παρακάτω επιστολή:

«Αξιότιμοι συμπολίτες μου, καθίστε αναπαυτικά στην πολυθρόνα σας, γεμίστε το φλιτζάνι με αχνιστό καφέ και απολαύστε μια υπέροχη ιστορία με πρωταγωνιστές ανθρώπους της διπλανής μας πόρτας. Στην οδό Καλοπλύτου, πριν λίγες μέρες βρέθηκε μία σκυλίτσα. Προφανώς το αφεντικό της την εγκατέλειψε. Τόσο φιλόζωος είναι. Η γειτονιά, της χάρισε όνομα, και κάθε μέρα το ζώο έβρισκε μπόλικο φαγητό, καθαρό νεράκι και τη στοργή που τόσο είχε ανάγκη. Το ζώο μας κέρδισε όλους εδώ στην Καλοπλύτου. Με τα υπέροχα σκυλίσια μάτια της να ξεχειλίζουν ευγνωμοσύνη για όλους εμάς που της χαρίσαμε την αγάπη μας. Κάθε βράδυ, η Ζουζού κοιμόταν στο μπαλκόνι της κυρίας Κ. , στην πάροδο της Καλοπλύτου. Δυστυχώς, στο ίδιο στενό μένει και ο αξιότιμος κύριος Σ. , ξέρετε ο πατέρας του δημοτικού συμβούλου της σημερινής αντιπολίτευσης. Ο οποίος ενώ γνώριζε ότι αναζητούμε στέγη για το άμοιρο αυτό πλάσμα, κάποιον φιλόζωο να το χαρίσουμε, αφού όλοι στη γειτονιά έχουμε ζωάκια στο σπίτι μας και δεν έχουμε χώρο για την υπέροχη Ζουζού, καθημερινά τηλεφωνούσε στο δήμο και απαιτούσε την απομάκρυνση του σκύλου. Σήμερα το πρωί, ημέρα Τρίτη 4 Δεκεμβρίου, οι υπάλληλοι της καθαριότητας του δήμου κατόπιν υποδείξεως του κυρίου Σ. , ανέβηκαν στο μπαλκόνι της κυρίας Κ. και άρπαξαν εν αγνοία της το σκύλο που εκείνη την ώρα κοιμόταν και τον φόρτωσαν στο απορριμματοφόρο. Το κλάμα του σκύλου αναστάτωσε τη γειτονιά και αγουροξυπνημένοι οι γείτονες έγιναν θεατές ενός εγκλήματος άνευ προηγουμένου. Ο κύριος Α. ο πρόεδρος του φιλοζωικού είχε ενημερωθεί για το αδέσποτο, πολλοί γείτονες του είχαν τηλεφωνήσει ζητώντας από το φιλοζωικό να επέμβει και να βρει ένα σπίτι στο καλοσυνάτο ζώο. Μα εκείνος φάνηκε να μην συγκινείται. Δεν είναι δουλειά του φιλοζωικού κύριε Α. ; Γιατί έτσι πληροφορήθηκα πως είπατε στον κύριο Κ. Εκτός αν ο φιλοζωικός σύλλογος της Χίου ασχολείται με δίποδα ζώα και όχι με τετράποδα.

Μετά το απίστευτο συμβάν, γείτονας τηλεφώνησε στον κύριο Κ. που εργάζεται στο δήμο. Μόλις ενημερώθηκε για το συμβάν ο κύριος Κ. προσπάθησε να δικαιολογηθεί λέγοντας πως η εντολή στους υπαλλήλους καθαριότητας δόθηκε μετά από την έντονη πίεση του δημοτικού συμβούλου του κυρίου Σ. Ακούστε δικαιολογία!

Κυρίες και κύριοι, πιστεύω να προλάβετε να πιείτε μια γουλιά καφέ πριν κρυώσει. Εγώ απλά καταλήγοντας θα ‘θελα να εκφράσω τις απορίες μου. Με ποιο δικαίωμα ο οποιοσδήποτε μπορεί να ανέβει στο μπαλκόνι του σπιτιού μου εν αγνοία μου, να αρπάξει το σκύλο μου και να τον πετάξει σαν σκουπίδι μαζί με τα μπάζα; Γιατί οι υπάλληλοι του δήμου καθαριότητας που εμπλέκονται στην υπόθεση, δεν αρνήθηκαν να εκτελέσουν αυτή την απαράδεκτη διαταγή; Γιατί δεν κατήγγειλαν την ασυδοσία των επιφανών κατά τα άλλα συμπολιτών μας; Ποιος είναι τελικά, ο ρόλος του φιλοζωικού συλλόγου; Ας μας απαντήσει ο κύριος Α. να ξέρουμε. Κι αν ο κύριος Κ. τον συκοφαντεί, ας μας πει ο κύριος Α. τι τελικά συνέβη. Δεν ασχολήθηκε όντως με το περιστατικό αυτό ή μήπως αντιμετώπισε την αδιαφορία και το χλευασμό της δημοτικής αρχής; Μπορεί με τη δική του μαρτυρία να αποκαλυφθούν κι άλλοι ένοχοι.

Όσο για τους υπόλοιπους εμπλεκόμενους, τον πατέρα και γιο κύριο Σ. , τον κύριο Κ. και όποιον άλλο πιθανόν να εμπλέκεται, δεν θέλω να γράψω τίποτα περισσότερο. Εγώ έβγαλα τα συμπεράσματά μου, ελπίζω και εσείς να βγάλατε τα δικά σας. Δυστυχώς ή ευτυχώς, για ό,τι καλό ή κακό κάνουμε, θα πληρωθούμε από το Θεό. Εγώ εύχομαι τα παιδιά των εμπλεκόμενων στην υπόθεση αυτή να πετάξουν τους γονείς τους στα αζήτητα όπως πέταξαν και αυτοί το ανυπεράσπιστο ζώο σαν σκουπίδι. Μια τελευταία απορία, κυρίες και κύριοι. Ποιος τελικά είναι το σκουπίδι στην ιστορία αυτή;».

ΦΡΙΚΗ! ΦΡΙΚΗ! ΦΡΙΚΗ! ΤΙΠΟΤΑ ΑΛΛΟ ΔΕΝ ΕΧΩ ΝΑ ΠΩ. ΝΤΡΟΠΗ ΣΑΣ!

ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΥ

Η Κόβεντρι (ο Άρης) είναι για τον πούτσο. Μαλακία ομάδα , μαλάκες οπαδοί. Καλά έκανε ο Χίτλερ (ο Χατζάρας) και τους ισοπέδωσε (τους έριξε στην Β' Εθνική). Το μόνο τους καλό οι Specials (Super 3) , κι αυτοί πριν από χρόνια. Από τότε που η αγαπητή μας ποδοσφαιρική ομοσπονδία φροντίζει για την ομαλή διεξαγωγή των αγώνων , δε μας έχει κάτσει ούτε ένας καλός τσαμπουκάς μαζί τους. Η καλύτερη φάση έγινε πριν από δύο χρόνια στο Χάμεσμιθ (στην Λάρισα), με μία παρέα κλώνων απ΄τα Μίντλαντς (την Θεσσαλονίκη) που ψάχνονταν για κάνα ποτό στην κεντρική λεωφόρο.

Ήταν καμιά δεκαπενταριά. Τάπες, με φράντζες και χωρίστρες. Κοντόχοντρα ποδαράκια και μπιροκοιλιές. Κανονικά θα έπρεπε να ναι στην φάρμα του Έμερντέϊλ (του Μέγκα Τσάνελ) και να γαμούν κατσίκες. Το μεροκάματο είναι δύσκολη υπόθεση. Μας είδαν που ερχόμασταν από την αντίθετη κατεύθυνση και την έκαναν τρέχοντας. Μύριζαν σκατό τα καυσαέρια. Όποιος έχει πάει στο Χάμερσμιθ (στην Λάρισα) καταλαβαίνει.

Ηλίθια κίνηση. Θα' πρεπε να μπουν στην πρώτη παμπ (κλάμπ) και να το παίξουν άνετοι. Δεν ψάχναμε αυτούς. Είναι γνωστό πως η Κόβεντρι (ο Άρης) δεν μετράει. Πηγαίναμε στο Κινγκς Κρος (στην Εθνική Οδό) για να συναντήσουμε την Τότεναμ (τον ΠΑΟΚ) που επέστρεφε από το Λιντς (από την Λιβαδειά). Σάββατο βράδι και κλοτσιές στους Εβραίους (Βούλγαρους) , όμως τα μαμόθρεφτα έκαναν κατοστάρι στα περίχωρα κι όταν βλέπεις κάτι να τρέχει το ακολουθείς. Ενστικτωδώς. Δυστυχώς τα κοντά ποδαράκια τους πρόδωσαν. Τα κατακόκκινα πρόσωπα τους αντικατοπτρίζονταν στις βιτρίνες των καταστημάτων , δίπλα απ΄τα στερεοφωνικά και τις προσφορές στα φασόλια-κονσέρβες. Λίγο πριν τους φτάσαμε, ο αρχηγός τους έστριψε σ΄ ένα πάρκινγκ. Σαν τα πρόβατα στη σφαγή. Οι περισσότεροι θα μύριζαν το αίμα , θ΄ άκουγαν τους χασάπηδες ν' ακονίζουν τα μαχαίρια , μα αυτοί παραήταν μαλάκες. Κατευθείαν στο πάρκινγκ και οι αργοπορημένοι καταναλωτές του Σαββάτου παραμερίζουν για να περάσουμε. Αφού μας έκαναν τη χάρη να στριμωχτούν οικειοθελώς , τους ρίξαμε ένα καλό χέρι ξύλο και φύγαμε στα γρήγορα για να μην σκάσουν οι μπάτσοι. Είχαμε την αριθμητική υπεροχή και οι κλοτσιές που εφαγαν τους έφταναν άνετα μέχρι την επόμενη βδομάδα.

Από το βιβλίο ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΥ TOY JOHN KING αφιερωμένο στα "παιδιά" των οργανομένων συνδέσμων όλων των Ελληνικών ομάδων

ΣΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΗ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ "ΠΕΡΙΕΡΓΑ" ΠΡΑΓΜΑΤΑ

Η Ελλάδα είναι μία από τις πολλές χώρες που λατρεύει να μισεί την Αμερική. Δεν λέω, είναι μία χώρα αντιπαθητική (ποιος ισχυρός δεν προκαλεί φθόνο;) και σπάνια θα ακούσεις στην χώρα μας, υποστηρικτικές προς αυτήν, απόψεις. Οι λέξεις "Αμερικανιά" και "Αμερικανάκι" ακούγονται σε κάθε ευκαιρία με απαξιωτικό τρόπο, και υποδηλώνουν την Ελληνική αντίληψη περί της μέσης διανοητικής στάθμης του Αμερικανού πολίτη. Στην Ελλάδα λοιπόν, Αμερική σημαίνει μία "κακή" χώρα με ηλίθιους πολίτες. Δεν θα επιχειρηματολογήσω περί του πόσο ηλίθιος είναι ο μέσος Έλληνας (όχι πάντως πιο έξυπνος από τον Αμερικανό) , απλά θα πω ότι στην Αμερική γίνονται και αυτά . Ο αντίλογος είναι ότι αυτά γίνονται για λόγους διαφήμισης. Έτσι είναι , επειδή έτσι θέλουμε να πιστεύουμε...

ΟΤΑΝ Η ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΚΑΙ Η ΚΛΑΣΗ ΚΑΝΟΥΝ ΤΗΝ ΔΙΑΦΟΡΑ

"Η ταυτόχρονη συνύπαρξη στην ενδεκάδα των Ζήκου, Λύμπε, Ρίμπο προσδίδει εμπειρία αλλά κάνει την ομάδα μας πολύ αργή στην ανάπτυξη και στην κόντρα επίθεση. Δεν χρειάζεται να είσαι ειδικός για να το διαπιστώσεις. Καλά τα στημένα, καλή η τεχνική κατάρτιση και οι σωστές τοποθετήσεις στο γήπεδο , αλλά η ταχύτητα και η αντοχή είναι το άλφα και το ωμέγα στο σύγχρονο ποδόσφαιρο"

Αυτά έγραφα μετά το ντέρμπι με τον ΠΑΟ στο "Απόστολος Νικολαϊδης" , όταν η ομάδα παρουσιάστηκε κατώτερη του αναμενόμενου και παραδόθηκε στις ορέξεις κάποιου Σέριτς και κάποιου Ν'Ντοι...

Τελικά, στο ποδόσφαιρο κάθε αγώνας είναι ξεχωριστός. Έχει την δική του ιστορία , τις δικές του ιδιαιτερότητες και παραμέτρους. Μπορεί να πας να "ρίξεις" τρία γκολ στην πρωτοπόρο του Γερμανικού Πρωταθλήματος και μετά από 4 μέρες να μην καταφέρεις να κερδίσεις την ουραγό της Ελληνικής Λίγκας (όπως έκανε ο Ολυμπιακός). Είναι τόσα που παίζουν ρόλο... Στην μάχη του "Κλεάνθης Βικελίδης" , η ΑΕΚ παρουσίασε την πιο αργή ομάδα της σύγχρονης ιστορίας της. Και Λύμπε και Ρίμπο και Δέλλας και Ζήκος και Καπετάνος!!! Οι πέντε στους δέκα είναι πιο αργοί και από το ριπλέι όταν δείχνει αγώνα της Άρσεναλ ή της Μπάρτσα. Τα 0-100 σε 20 δεύτερα...

Κι όμως αυτό το σύνολο , με την προσθήκη του Μπλάνκο στο δεύτερο μέρος, πέρασε από την πολλή δύσκολη έδρα του Άρη

Τα στοιχεία που έκαναν την διαφορά σε σχέση με το ματς της Λεωφόρου; Καταρχήν η μη αποτελεσματικότητα (σε αντίθεση με τον ΠΑΟ) των παικτών του Άρη στο πρώτο ημίχρονο και στις αρχές του δευτέρου (ευκαιρία Κόκε). Μετά από αυτό, σημαντικό ρόλο έπαιξε το γεγονός ότι ο Άρης δεν εκμεταλλεύτηκε την αργή ανάπτυξη της ΑΕΚ και δεν πίεσε για να κλέψει την μπάλα. Περίμενε πίσω , και προσπαθούσε να πιάσει την ΑΕΚ στον "ύπνο". Ο λόγος που συνέβη αυτό έχει να κάνει και με την κούραση από τα ματς της Πέμπτης. Ο Αρης δεν έχει το βάθος του ΠΑΟ για να κάνει ροτέισον με αποτέλεσμα να μην παρουσιαστεί "φρέσκος". Άρα λοιπόν το μειονέκτημα της ΑΕΚ, που είναι η αργή ανάπτυξη και η έλλειψη ταχύτητας, δεν κόστισε διότι και ο Αρης ήταν περίπου στην ίδια κατάσταση.

Η φετινή ΑΕΚ είναι χτισμένη καθαρά για το πρωτάθλημα Ελλάδος. Ένα πρωτάθλημα που αποτελείται από ομάδες που στηρίζονται στις στημένες φάσεις , στις ατομικές ενέργειες κάποιων χαρισματικών παικτών και στην άμυνα. Σπάνια θα βρεις απέναντι σου μία ομάδα στην Ελλάδα ικανή να σε "τρέξει". Με δεδομένο αυτό το στοιχείο , οι σύλλογοι που έχουν στην διάθεση τους καλούς μπαλαδόρους και στηρίζονται σε ένα συμπαγές ανασταλτικά σύνολο, έχουν τον πρώτο λόγο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο Αστέρας Τρίπολης. Ομάδα που ξέρει να παίζει άμυνα και έχει στις τάξεις της ορισμένες "μπαλαδόφατσες" τύπου Φιλομένο και Καρντόσο.

Αρκεί να έχεις έναν Ρίμπο για να διεκδικήσεις στην Ελλάδα πρωτάθλημα; Από ότι φαίνεται αρκεί. Μην περιμένετε όμως να δείτε καμία μπάλα της προκοπής. Με τέτοια σύνθεση ομάδας , η διάκριση στην Ευρώπη είναι όνειρο απατηλό και η νίκη στα ντέρμπι ένα μεγάλο άλυτο αίνιγμα. Εκεί χρειάζεται και ταχύτητα και δύναμη και εκρηκτικότητα και τεχνική και εμπειρία. Εμείς διαθέτουμε κυρίως τα δύο τελευταία , οπότε πάμε για πρωτάθλημα! Άντε να δούμε...

Η ΠΟΛΗ ΟΠΟΥ ΩΣ ΚΙ Ο ΔΙΑΒΟΛΟΣ ΦΟΒΑΤΑΙ ΝΑ ΖΗΣΕΙ.

Η πόλη Σιουδάδ Χουάρες βρίσκεται στην πολιτεία Τσιουάουα στα σύνορα Μεξικού-Ηνωμένων Πολιτειών. Έχει περίπου 1,5 εκατομμύριο κατοίκους και είναι χτισμένη πάνω στο ποταμό Ρίο Γκράντε , ακριβώς απέναντι από το Ελ Πάσο του Τέξας. Μέχρι πριν από 10-15 χρόνια, η πόλη ήταν παραθεριστικό κέντρο των Αμερικάνων του Νότου , όταν και η κατάργηση των δασμών στο εμπόριο μεταξύ των κρατών της Βόρειας Αμερικής, την μετέτρεψε σε εργατούπολη. Δεκάδες Αμερικανικά εργοστάσια εγκαταστάθηκαν στην περιοχή αφενός γιατί ήταν πολύ πιο φτηνά τα εργατικά χέρια και αφετέρου διότι ήταν ακριβώς πάνω στα σύνορα και εξυπηρετούσαν τους εργοστασιάρχες, οι ταχείς μεταφορές. Οι εργάτες (κυρίως γυναίκες) δουλεύουν για ελάχιστα χρήματα και ζουν κάτω από άθλιες συνθήκες στις λεγόμενες "παραγκουπόλεις" χωρίς τα στοιχειώδη αγαθά όπως νερό , ηλεκτρικό ρεύμα κ.α. Λόγω της θέσης της , στην πόλη δρα μεγάλο καρτέλ ναρκωτικών καθώς και εμπόριο λευκής και μαύρης σάρκας. Πρόκειται με λίγα λόγια, για μία πόλη με ιδιαίτερα υψηλή εγκληματικότητα και τραγικό βιοτικό επίπεδο.

Διαβάζοντας τα παραπάνω, μπορεί να αναρωτηθεί κάποιος, τι το ξεχωριστό έχει αυτή η πόλη από τις τόσες που παρουσιάζουν υψηλή εγκληματικότητα, ειδικά στις χώρες τις Λατινικής και Βόρειας Αμερικής. Ε, λοιπόν αυτή η περιοχή έχει το θλιβερό "προνόμιο" να θεωρείται η ΠΟΛΗ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ. Εκατοντάδες γυναίκες , ως επί το πλείστον φτωχές εργάτριες , έχουν δολοφονηθεί στην περιοχή αυτή τα τελευταία 10 χρόνια! Οι δολοφονίες γυναικών τα τελευταία χρόνια παρουσιάζουν αύξηση της τάξεως του 600% και δυστυχώς οι περισσότερες παραμένουν ανεξιχνίαστες... Πρόκειται για ιδιαίτερα βίαιες δολοφονίες με κατακρεουργημένα πτώματα , συνήθως σεξουαλικώς κακοποιημένα που ανήκουν πολλές φορές και σε ανήλικες νεαρές γυναίκες. Στις έρευνες έχει συνδράμει και το FBI χωρίς όμως τα επιθυμητά αποτελέσματα. Οι συλλήψεις που έγιναν κατά καιρούς , δεν είχαν ως αποτέλεσμα την παύση των δολοφονιών , οπότε το εγκληματικό αυτό φαινόμενο παραμένει ουσιαστικά ανεξιχνίαστο.

600 ροζ σταυροί έξω από το Πανεπιστήμιο της Γιούτας, διαμαρτυρία για τις δολοφονίες

Για αυτήν την πόλη "κόλαση", να πω την αλήθεια δεν είχα υπόψη μου. Πέρυσι αγόρασα ένα βιβλίο με τον τίτλο "Σύνορα" του συγγραφέα Πάτρικ Μπαρ. Νόμιζα ότι πρόκειται για άλλο ένα αστυνομικό μυθιστόρημα βασιζόμενο στην οργιάζουσα φαντασία του δημιουργού του.

Το βιβλίο είναι μυθιστόρημα , αλλά βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα που έλαβαν χώρα στην Σιουδιάδ Χουάρες. Ο συγγραφέας παρουσιάζει με κάθε λεπτομέρεια την ζωή στην πόλη ΠΟΥ ΩΣ ΚΑΙ Ο ΔΙΑΒΟΛΟΣ ΦΟΒΑΤΑΙ ΝΑ ΖΗΣΕΙ και "δείχνει" με νόημα ποιοι είναι οι ηθικοί αυτουργοί αυτού του αποτρόπαιου και συνεχιζόμενου έως και σήμερα φαινομένου.

Ένα βιβλίο που αξίζει να διαβαστεί!