Βρίσκομαι ακόμα εν μέσω διακοπών. Σε αυτό το διάστημα "κατάφερα" να τελειώσω ένα βιβλίο 1015 σελίδων. Είχα ξεκινήσει να το διαβάζω πριν φύγω και το ολοκλήρωσα σήμερα.
Το σμήνος είναι ένα βιβλίο γραμμένο για να γίνει ταινία. Περιγραφική γραφή, ήρωες έτοιμοι για όλα, φλερτ, μίση, παρανοϊκοί κυβερνητικοί πράκτορες και πολλή σασπένς. Αν εξαιρέσεις αυτό το γεγονός, το οποίο γίνεται φανερό από τις πρώτες σελίδες του βιβλίου, καθώς και την εμμονή του συγγραφέα σε ορισμένες άσκοπες περιγραφές , το βιβλίο δεν είναι κακό. Και δεν είναι κακό όχι μόνο διότι σου προσφέρει μερικές ημέρες ευχάριστης ανάγνωσης αλλά και επειδή σου προσφέρει πολλές γνώσεις. Μαθαίνεις για την θάλασσα πράγματα τα οποία θα μάθαινες αν διάβαζες αρκετούς τόμους εγκυκλοπαίδειας, μαθαίνεις για την βιολογία των βακτηρίων, των ιών και των διαφόρων μικροοργανισμών που βρίσκονται σε απίστευτη πληθώρα πάνω στην γη, εμπλουτίζεις τις γνώσεις σου σχετικά με αρκετά πεδία επιστημών και γενικά μαθαίνεις πράγματα. Ταυτόχρονα με αυτό ψυχαγωγείσαι και περνάς την ώρα σου σχετικά ευχάριστα.
Η κεντρική ιδέα του βιβλίου έγκειται στο γεγονός ότι ο άνθρωπος δεν είναι η κορυφή της εξέλιξης της ζωής σε αυτόν τον πλανήτη. Υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν (σύμφωνα με τον συγγραφέα) μορφές ζωής πιο πετυχημένες και πιο σημαντικές σε σχέση με τον Homo Sapiens. Ο προικισμένος με συνείδηση και κυρίως με νοημοσύνη άνθρωπος , δεν μπορεί να αντιληφθεί τα χαρίσματα και την νοήμονα συμπεριφορά των άλλων ειδών, διότι κάθε του σκέψη και κάθε έρευνα γίνεται με ανθρώπινα κριτήρια και κυρίως σύμφωνα με τα ανθρώπινα συστήματα αξιών , ευφυΐας και πολυπλοκότητας. Είναι κάτι σαν την αρχή της απροσδιοριστίας του Χεϊσεμπεργκ. Όταν προσπαθούμε να κάνουμε μία μέτρηση σε υποατομικό επίπεδο , επηρεάζουμε το αποτέλεσμα της, καθώς διαταράσσουμε το σύστημα και το αποσταθεροποιούμε με τα μετρητικά μας όργανα. Στη φύση υπάρχουν είδη τα οποία είτε δεν μπορούμε να τα αξιολογήσουμε σωστά είτε δεν γνωρίζουμε καν την ύπαρξη τους. Στα βάθη των ωκεανών η ζωή, αποτελεί για τον άνθρωπο ένα άλυτο μυστήριο. Κανείς δεν ξέρει ακριβώς τον πλούτο της ούτε την μορφή της. Υπάρχουν χιλιάδες είδη σε βάθη 5 και 10 χιλιάδων μέτρων τα οποία ζουν χωρίς την ηλιακή ενέργεια. «Τρέφονται» από την θερμότητα και την λάβα του εσωτερικού της γης, προσαρμόζονται σε συνθήκες παντελώς άγνωστες σε εμάς, χωρίς φως και οξυγόνο και με πίεση εκατοντάδων ατμοσφαιρών. Ένα ζωικό βασίλειο του πλανήτη γη, που επιβιώνει παράλληλα με το δικό μας , χωρίς να υπάρχει ουσιαστική επαφή και επικοινωνία. Ένα ζωικό βασίλειο που στο βιβλίο του Σέτσινγκ εμφανίζει μία μορφή ζωής η οποία εξαγριωμένη από τις περιβαλλοντικά απαράδεκτες ενέργειες των ανθρώπων αναλαμβάνει δράση. Και βάζει σαν σκοπό να αφανίσει το ανθρώπινο είδος. Και τότε αρχίζει η δράση του βιβλίου που πούλησε εκατομμύρια αντίτυπα σε όλο τον κόσμο. Ενός βιβλίου που γράφτηκε αφενός για να πουλήσει όσο το δυνατό περισσότερο αφετέρου για να αφυπνίσει τους ανθρώπους και να τους κάνει να καταλάβουν την θέση τους σε αυτόν τον πλανήτη. Μία θέση , που σύμφωνα με τον συγγραφέα, δεν είναι τόσο ξεχωριστή όσο θέλουμε να πιστεύουμε. Είμαστε μέρος της φύσης και η φύση δεν κάνει διαχωρισμούς. Ενδιαφέρεται για τον άνθρωπο τόσο όσο και για όλα τα είδη που την αποτελούν, δηλαδή καθόλου. Θα συνεχίσει να υπάρχει με ή χωρίς εμάς.
Η κεντρική ιδέα του βιβλίου έγκειται στο γεγονός ότι ο άνθρωπος δεν είναι η κορυφή της εξέλιξης της ζωής σε αυτόν τον πλανήτη. Υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν (σύμφωνα με τον συγγραφέα) μορφές ζωής πιο πετυχημένες και πιο σημαντικές σε σχέση με τον Homo Sapiens. Ο προικισμένος με συνείδηση και κυρίως με νοημοσύνη άνθρωπος , δεν μπορεί να αντιληφθεί τα χαρίσματα και την νοήμονα συμπεριφορά των άλλων ειδών, διότι κάθε του σκέψη και κάθε έρευνα γίνεται με ανθρώπινα κριτήρια και κυρίως σύμφωνα με τα ανθρώπινα συστήματα αξιών , ευφυΐας και πολυπλοκότητας. Είναι κάτι σαν την αρχή της απροσδιοριστίας του Χεϊσεμπεργκ. Όταν προσπαθούμε να κάνουμε μία μέτρηση σε υποατομικό επίπεδο , επηρεάζουμε το αποτέλεσμα της, καθώς διαταράσσουμε το σύστημα και το αποσταθεροποιούμε με τα μετρητικά μας όργανα. Στη φύση υπάρχουν είδη τα οποία είτε δεν μπορούμε να τα αξιολογήσουμε σωστά είτε δεν γνωρίζουμε καν την ύπαρξη τους. Στα βάθη των ωκεανών η ζωή, αποτελεί για τον άνθρωπο ένα άλυτο μυστήριο. Κανείς δεν ξέρει ακριβώς τον πλούτο της ούτε την μορφή της. Υπάρχουν χιλιάδες είδη σε βάθη 5 και 10 χιλιάδων μέτρων τα οποία ζουν χωρίς την ηλιακή ενέργεια. «Τρέφονται» από την θερμότητα και την λάβα του εσωτερικού της γης, προσαρμόζονται σε συνθήκες παντελώς άγνωστες σε εμάς, χωρίς φως και οξυγόνο και με πίεση εκατοντάδων ατμοσφαιρών. Ένα ζωικό βασίλειο του πλανήτη γη, που επιβιώνει παράλληλα με το δικό μας , χωρίς να υπάρχει ουσιαστική επαφή και επικοινωνία. Ένα ζωικό βασίλειο που στο βιβλίο του Σέτσινγκ εμφανίζει μία μορφή ζωής η οποία εξαγριωμένη από τις περιβαλλοντικά απαράδεκτες ενέργειες των ανθρώπων αναλαμβάνει δράση. Και βάζει σαν σκοπό να αφανίσει το ανθρώπινο είδος. Και τότε αρχίζει η δράση του βιβλίου που πούλησε εκατομμύρια αντίτυπα σε όλο τον κόσμο. Ενός βιβλίου που γράφτηκε αφενός για να πουλήσει όσο το δυνατό περισσότερο αφετέρου για να αφυπνίσει τους ανθρώπους και να τους κάνει να καταλάβουν την θέση τους σε αυτόν τον πλανήτη. Μία θέση , που σύμφωνα με τον συγγραφέα, δεν είναι τόσο ξεχωριστή όσο θέλουμε να πιστεύουμε. Είμαστε μέρος της φύσης και η φύση δεν κάνει διαχωρισμούς. Ενδιαφέρεται για τον άνθρωπο τόσο όσο και για όλα τα είδη που την αποτελούν, δηλαδή καθόλου. Θα συνεχίσει να υπάρχει με ή χωρίς εμάς.
