TO ΔΕΥΤΕΡΟ ΜΕΡΟΣ

Χάρτης οδών Ιταλίας

Στις 10:30 το πρωί της Τετάρτης, 19 Αυγούστου, αναχωρήσαμε για Ρώμη. Όλοι οι δρόμοι οδηγούν στη Ρώμη που λένε. Με ασφαλή οδηγό το GPS που, εκτός του ότι δεν κάνει λάθη πορείας, σου προσφέρει και μία εποπτεία της διαδρομής καθώς εμφανίζει στην οθόνη τα χιλιόμετρα και τον χρόνο που σου απομένουν για να φτάσεις στον προορισμό σου, ξεκινήσαμε για να βγούμε από την πόλη της Νάπολη και μέσω της Autostrade Α1 (χάρτης) να πάμε στη Ρώμη. Η απόσταση είναι περίπου 250 χιλιόμετρα και με μέση ταχύτητα 100 χλμ/ώρα σε δυόμιση ώρες είσαι εκεί. Η Εθνική οδός είναι σε πολύ καλή κατάσταση , υπάρχει διαχωριστική νησίδα σε όλο το μήκος της διαδρομής και ανά 20-30 χιλιόμετρα μπορείς να σταματήσεις για βενζίνη και φαγητό.

Φωτογραφία (1)

Το μόνο μειονέκτημα που μπορώ να αναφέρω είναι η υπερβολική κίνηση που συναντήσαμε τόσο σε φορτηγά όσο και σε Ι.Χ. Στα μισά της διαδρομής σταματήσαμε για Gasolio και πρόχειρο φαγητό. Και ενώ για να βάλουμε Gasolio (1,16 euro/lt, πιο φτηνό από την βενζίνη στη Σάμο) ήταν σχετικά γρήγορο, μέσα στο μαγαζί γινόταν χαμός! Δεκάδες Ιταλοί περίμεναν στην ουρά για έναν εσπρέσο στα γρήγορα, το σελφ σέρβις είχε τιγκάρει και μόνο ένα κρύο σάντουιτς μπορούσες να πάρεις για να μην περιμένεις πολλή ώρα. Μετά από λίγο βγήκαμε ξανά στην Autostrade με σκοπό να το πάμε σερί μέχρι την Ρώμη. Έτσι και έγινε. Φτάσαμε στο ξενοδοχείο Milton Roma στις 2.00 μ.μ και αφού ξεκουραστήκαμε για μία ώρα βγήκαμε για φαγητό.

Hotel Milton Roma

Ποτέ μην κάνετε το λάθος να βγείτε για φαγητό σε μία άγνωστη πόλη όντας τελείως νηστικοί. Η μεγάλη πείνα δεν σε αφήνει να σκεφτείς καθαρά. Το μόνο που σε νοιάζει είναι να γεμίσεις όσο το δυνατό πιο γρήγορα το άδειο σου στομάχι. Αυτές οι καταστάσεις είναι η χαρά των τουριστικού τύπου εστιατορίων που βρίσκονται στις πλατείες και πλησίον των αρχαιολογικών χώρων. Ήταν αδύνατον να ψάξουμε για καλό και φτηνό μαγαζί. Πήραμε λοιπόν το Μετρό και κατεβήκαμε στο μόνο μέρος που ξέραμε. Στο Κολοσσαίο. Βρήκαμε ένα εστιατόριο 500 μέτρα μακριά, φάγαμε τουριστικού τύπου φαγητό, πληρώσαμε 40 ευρώ και φύγαμε για να δούμε τα άπειρα αξιοθέατα της πόλης.
Αγχωτική πόλη η Ρώμη για τον τουρίστα. Ούτε σε μία βδομάδα δεν τα βλέπεις όλα όσα πρέπει και αξίζει να δεις. Πόσο μάλλον σε τρεις μέρες που θα μέναμε εμείς. Όπως γνωρίζουν και όσοι έχουν πάει, η Ρώμη έχει πληθώρα αρχαιολογικών χώρων, μουσείων, γλυπτών και πλατειών. Ίσως να είναι η πρωτεύουσα με τα περισσότερα αξιοθέατα στον κόσμο. Δεν μπορώ να φανταστώ κάποια πόλη με περισσότερα. Ενδεικτικά αναφέρω το πασίγνωστο Κολοσσαίο, την Ρωμαϊκή αγορά, και τον Παλατίνο λόφο που βρίσκονται στο ιστορικό κέντρο. Η περιοχή αυτή ήταν η καρδιά της αρχαίας Ρώμης και κατ' επέκταση της μεγάλης Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας Στα όρια του ιστορικού κέντρου βρίσκεται το Καπιτώλιο με τα μουσεία του. Πιο μακριά και προς τα βόρεια του Καπιτωλίου βρίσκεται η πασίγνωστη Φοντάνα ντι Τρέβι. Περίμενα να δω κάτι πιο εντυπωσιακό. Η Φοντάνα είναι εκπληκτική αλλά ο χώρος γύρω από αυτήν είναι πολύ μικρός και ο κόσμος που είναι μόνιμα μαζεμένος εκεί δεν σε αφήνει να την χαρείς. Νόμιζα ότι θα υπάρχει μεγαλύτερη άνεση χώρου, αλλά στην πραγματικότητα ήταν ο ένας πάνω στον άλλο. Ακόμα πιο βόρεια βρίσκεται μία υπέροχη πλατεία με το όνομα Piazza di Spagna. Ανεβαίνοντας μέχρι επάνω τα σκαλοπάτια που βρίσκονται στην πλατεία, έχεις την θέα που φαίνεται στην φωτογραφία (1). Υπέροχα μέρη να πας είναι η Πλατεία Navona , η Πλατεία Repubblica , το Πάνθεον και η Πλατεία del Popolo. Τις ωραιοτέρες αναμνήσεις έχω από την βραδυνή βόλτα στον Τίβερη. Υπέροχο το ποτάμι και οι γέφυρες του, με αποκορύφωμα την γέφυρα Umberto I. Όταν στέκεσαι στη γέφυρα και κοιτάς δυτικά βλέπεις αυτό που φαίνεται στη φωτογραφία (2).

Φωτογραφία (2)

Η πόλη έχει αμέτρητες καθολικές εκκλησίες με προεξέχουσα βεβαίως την Βασιλική του Αγ. Πέτρου στο Βατικανό. Μόνο για να επισκεφτείς το Βατικανό και τα μουσεία του θέλεις μία ημέρα. Κοντολογίς, για να δεις την Ρώμη θέλεις 6-7 μέρες σίγουρα. Εμείς δεν πήγαμε σε μουσεία. Δεν προλαβαίναμε Μπήκαμε στο Κολοσσαίο περιμένοντας 45 λεπτά στην ουρά. Η ζέστη ήταν αφόρητη. Είχε τέτοιο καύσωνα που ήμασταν τυχεροί που δεν πάθαμε ζημιά. Αργότερα μάθαμε ότι εκείνη την ημέρα είχε 38 βαθμούς Κελσίου! Επισκεφτήκαμε τις περισσότερες πλατείες, περπατήσαμε πολλά χιλιόμετρα στην Via del Corso και στα στενά δρομάκια μεταξύ Πάνθεον, Φοντάνα ντι Τρέβι και Πιάτσα ντι Σπάνια και ψωνίσαμε από τα σουβενιράδικα. Εγώ ως γνήσιος ποδοσφαιρόφιλος πήρα το αμάξι και πετάχτηκα μέχρι το Ολυμπιακό στάδιο για να δω που παίζει η Ρόμα και η Λάτσιο. Στο γήπεδο δεν μπήκα, αλλά ο χώρος γύρω από αυτό είναι καταπράσινος και ιδανικός για εκδρομή. Παρά το γεγονός ότι ποτέ δεν ήμουν φαν της Ρόμα, επισκέφτηκα την μπουτίκ της ομάδας στην Piazza Colonna και αγόρασα την φανέλα της ομάδας του 1954. Είναι σε στυλ ζακέτας με γιακά και άσπρα κουμπιά.
Ανακεφαλαιώνοντας, θα έλεγα ότι αυτό που μου έκανε εντύπωση στη Ρώμη ήταν η πληθώρα αξιοθέατων (κάθε 100 μέτρα είχε κάτι να δεις!), ο τεράστιος αριθμός τουριστών (ήταν αμέτρητοι...), η ομορφιά του Τίβερη και των παραποτάμιων δρόμων του και το Πάνθεον. Δεν έχει νόημα να επεκταθώ περισσότερο στα των αξιοθέατων καθώς οι τουριστικοί οδηγοί τα λένε πολύ καλύτερα από εμένα. Μόνο δύο-τρεις συμβουλές θα δώσω πάλι: Να πάτε στη Ρώμη την άνοιξη. Θα αποφύγετε την αποπνικτική ζέστη του καλοκαιριού και θα βρείτε όλα τα μαγαζιά ανοιχτά. Να πάρετε ένα άδειο μπουκάλι νερό και να το γεμίζετε από τις αμέτρητες βρύσες της πόλης. Το φτηνότερο μικρό εμφιαλωμένο μπουκάλι είχε 1,5 ευρώ. Να προετοιμαστείτε ρωτώντας γνωστούς και φίλους για καλά εστιατόρια κοντά στο κέντρο διότι τα τουριστικά είναι σκέτη απάτη. ΝΑ μείνεται σε ξενοδοχείο κοντα σε στάση Μετρό. Με το Μετρό γυρίζεις πολύ εύκολα όλα τα αξιοθέατα της πόλης.