Παραμεθόριος: Σεπτεμβρίου 2008

Τρίτη 30 Σεπτεμβρίου 2008

ΤΑΞΙΔΑΚΙ (ΠΑΛΙ) ΣΤΟΥΣ ΦΟΥΡΝΟΥΣ ΚΟΡΣΕΩΝ

Ταξιδέψτε και εσείς μαζί μου με αυτή την φωτογραφία. Τα λέμε σε δύο μέρες, φίλοι μου!

Κυριακή 28 Σεπτεμβρίου 2008

ΤΟ ΠΛΟΥΣΙΟΤΕΡΟ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ ΕΙΝΑΙ ΑΣΦΑΛΩΣ (!) ΤΟ ΒΑΤΟΠΕΔΙ...

Η Παγώνα είχε φέρει το ρακί κι ένα μπολ με ελιές.

- Η αποστολή των μοναχών δεν είναι να κερδίζουν χρήματα , απ' όσο ξέρω.

- Δεν είσαι καλά πληροφορημένη , αγαπητή μου! Πάντα έβγαζαν λεφτά οι μοναχοί! Τη βυζαντινή εποχή οι Κωνσταντινουπολίτες που ήθελαν να διασφαλίσουν τα κεφάλαια τους τα κατέθεταν στα μοναστήρια του Όρους, που τους χρέωναν φυσικά για αυτή την εξυπηρέτηση. Οι μοναχοί δάνειζαν επίσης χρήματα, με αρκετά υψηλό τόκο μάλιστα. Είμαι βέβαιος ότι αν ζητούσα δανεικά από τον Νεκτάριο θα μου έδινε! Είναι ένα χρυσό παιδί , κατέληξε σκάζοντας ξανά στα γέλια.

Η Παγώνα δεν του απάντησε. "Ξέρει ότι δεν μπορεί να τα βγάλει πέρα μαζί του" Στράφηκε σε εμένα.

- Αν σας τηλεφωνήσει ο Μηνάς...

Κόμπιασε , όχι όμως για πολύ.

- Να του πείτε ότι του έφτιαξα γιουβαρλάκια σούπα. Μας γύρισε την πλάτη και αποσύρθηκε. Το βλέμμα του άντρα της την ακολούθησε ώσπου βγήκε από το δωμάτιο. Λίγο αργότερα, στο βάθος του διαμερίσματος , άκουσα μια πόρτα να κλείνει.

- Τα μοναστήρια του όρους είναι πλουσιότατα, συνέχισε ο Καπιδάκης. Ακόμη και τα πιο φτωχά , όπως το Βουλγάρικο , είναι πλούσια. Οι εκτάσεις που απαλλοτρίωσε ο Βενιζέλος δεν αντιπροσωπεύουν παρά ένα μικρό μέρος της περιουσίας τους. Άλλωστε το κράτος εξακολουθεί να τους δίνει μια ετήσια αποζημίωση της τάξης των δυόμισι εκατομμυρίων ευρώ για τα κτήματα που τους αφαίρεσε τότε. Μη σε εξαπατά το κακόμοιρο ύφος που παίρνουν οι μοναχοί όταν συναλλάσσονται με τον έξω κόσμο. Έχουν αναρίθμητες πολυκατοικίες στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη, έχουν νησιά , έχουν ακόμη και λίμνες. Τα απέκτησαν όλα αυτά κατά τον απλούστερο τρόπο, από δωρεές πλουσίων. Ο Έλληνας καπιταλιστής , όπως θα ξέρεις , είναι άκρως αφελής, πιστεύει ότι μπορεί ν' αγοράσει τον ουρανό όπως αγοράζει τη γη. Το πλουσιότερο μοναστήρι είναι ασφαλώς το Βατοπέδι. Το διοικούν Κύπριοι , που είναι πολύ καλύτεροι επιχειρηματίες από τους Έλληνες.

Απόσπασμα από το βιβλίο του Βασίλη Αλεξάκη , μ.Χ. (εκδόσεις Εξάντας)

Παρασκευή 26 Σεπτεμβρίου 2008

ΠΕΡΙΑΣΤΙΚΟΙ ΜΥΘΟΙ

Σήμερα το πρωί έλαβα e-mail από μία συνάδελφο. "Μπες στο mail , σου έχω στείλει κάτι δυνατό" , μου λέει. Πάω στο γραφείο και ανοίγω ένα ηλεκτρονικό μήνυμα με τίτλο: "Ἡ ἀποχαιρετιστήρια επιστολή τοῦ Γκαμπριὲλ Γκαρσία Μάρκες". Να πω την αλήθεια κάτι μου θύμιζε η όλη φάση αλλά παρόλα αυτά άνοιξα το αρχείο και το διάβασα. Πρόκειται για ένα καλογραμμένο κείμενο , το οποίο μιλάει για την αγάπη , τον έρωτα και την ζωή. Υποτίθεται ότι συντάχθηκε από τον μεγάλο συγγραφέα ως αποχαιρετιστήριο γράμμα. Υποτίθεται επίσης , ότι ο Μάρκες πάσχει από καρκίνο στους λεμφαδένες και βρίσκεται στα τελευταία του. Όταν το διάβασα αυτό, πείστηκα ότι πρόκειται περί "μούφας" διότι ο άνθρωπος ζει και βασιλεύει και έχει περάσει και τα 80.

Αναρωτιέμαι πόσοι είναι αυτοί που δεν έχουν ψάξει το όλο θέμα και πιστεύουν ότι ο Μάρκες έγραψε αυτό το γράμμα. Σίγουρα θα είναι πολλοί. Αυτό βέβαια δεν έχει τόσο μεγάλη σημασία. Το να παραπλανηθεί κάποιος και να νομίζει ότι ο Μάρκες έχει πεθάνει ή πεθαίνει από ώρα σε ώρα , δεν είναι και κάτι τρομερό. Όλοι μας λίγο πολύ, έχουμε θεωρήσει ως δεδομένα , αρκετά πράγματα τα οποία δεν είχαμε την δυνατότητα να ελέγξουμε. Το αν ο Μάρκες έγραψε αυτή την επιστολή, είναι κάτι που μπορεί να ελεγχθεί πολύ εύκολα με μία αναζήτηση στο google, δεν μπορεί να γίνει το ίδιο όμως και με άλλες "ειδήσεις" που κυκλοφορούν ευρέως στο διαδίκτυο. Χρειάζεται πολλή ψάξιμο , γνώσεις ξένων γλωσσών και αρκετή διάθεση για να αποσαφηνίσεις την πιστότητα πολλών "ειδήσεων" και "ιδεών" που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο και όχι μόνο σε αυτό.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα περιαστικού μύθου είναι η περίφημη δήλωση του Κίσσιγκερ : «Ο ελληνικός λαός είναι δυσκολοκυβέρνητος και γι' αυτό πρέπει να τον πλήξουμε βαθιά στις πολιτισμικές του ρίζες. Τότε ίσως συνετισθεί. Εννοώ, δηλαδή, να πλήξουμε τη γλώσσα, τη θρησκεία, τα πνευματικά και ιστορικά αποθέματα, ώστε να εξουδετερώσουμε κάθε δυνατότητά του να αναπτυχθεί, να διακριθεί, να επικρατήσει, για να μη μας παρενοχλεί στα Βαλκάνια, να μη μας παρενοχλεί στην Ανατολική Μεσόγειο, στη Μέση Ανατολή, σε όλη αυτή τη νευραλγική περιοχή μεγάλης στρατηγικής σημασίας για μας, για την πολιτική των ΗΠΑ».

Υπάρχουν πάρα πολλοί που πιστεύουν ότι η δήλωση αυτή έχει γίνει. Χωρίς να το έχουν ψάξει και χωρίς να έχουν στα χέρια τους κανένα στοιχείο. Άσχετα αν έχει αποδειχθεί ότι η δήλωση αυτή δεν έγινε ποτέ, κάποιοι πιστεύουν και θα συνεχίσουν να πιστεύουν ότι αυτή η πρόταση έχει ειπωθεί..

Άλλο χαρακτηριστικό παράδειγμα περιαστικού μύθου είναι το περίφημο κείμενο-απάτη σχετικά με το πρόγραμμα Hellenic Quest και την "νοηματική" μορφή της Ελληνικής γλώσσας. Άλλη "αληθινή" είδηση και αυτή...

Για να μην μακρηγορώ, βρήκα στην αξιόλογη ιστοσελίδα (www.skepdic.gr ) μία λίστα με αρκετούς διαδεδομένους περιαστικούς μύθους :

Μύθος 1 : Χρησιμοποιούμε μόνο το 10% του εγκεφάλου μας

Μύθος 2 : Τα συνταγογραφούμενα φάρμακα είναι η πρώτη αιτία θανάτων.

Μύθος 3 : Οι περισσότερες ιατρικές θεραπείες δεν έχουν ελεγχθεί κλινικά.

Μύθος 4 : Η "Εξέλιξη των Ειδών" είναι απλά μια θεωρία. Ο Δημιουργισμός είναι επίσης μια θεωρία. Για να είμαστε δίκαιοι στα παιδιά μας, πρέπει να τα διδάσκουμε και τα δυο.

Μύθος 5 : Η Jeane Dixon προέβλεψε τη δολοφονία του προέδρου Κένεντυ.

Μύθος 6 : Ο εγκέφαλος είναι πιο διορατικός και παραγωγικός όταν βρίσκεται στην κατάσταση Άλφα.

Μύθος 7 : Υπάρχουν Άνδρες με Μαύρα που δουλεύουν για την κυβέρνηση, και η δουλειά τους είναι να επισκέπτονται ανθρώπους που έχουν δει UFO και να τους απειλούν να μη μιλήσουν σε κανένα για την εμπειρία τους.

Μύθος 8 : Ο Kenneth Arnold είδε ένα UFO το 1947.

Μύθος 9 : Οι Αλλοιωμένες Καταστάσεις Συνείδησης μεταφέρουν ένα άτομο σε μια υψηλότερη κατάσταση επίγνωσης και παραγωγικότητας.

Μύθος 10 : Υπάρχει μια κατάρα στην οικογένεια Κένεντυ.

Μύθος 11 : Δαίμονες μπορούν να κυριεύσουν την ψυχή μας.

Μύθος 12 : Υπάρχει μια Εβραϊκή συνωμοσία για να κυριεύσουν την Γη.

Μύθος 13 : Το να περπατήσεις πάνω σε αναμμένα κάρβουνα χωρίς να κάψεις τα πόδια σου, απαιτεί παραφυσικές ή υπερφυσικές δυνάμεις.

Μύθος 14 : Η επιθανάτια εμπειρία συνήθως είναι ευχάριστη και γαλήνια, και περιλαμβάνει μια αίσθηση ότι κινείσαι μέσα σε ένα τούνελ προς κάποιο λαμπρό φως.

Μύθος 15 : Συνήθως απωθούμε ασυνείδητα τις τραυματικές εμπειρίες.

Μύθος 16 : Ο Edgar Cayce ήταν αγράμματος.

Μύθος 17 : Η ύπνωση είναι μια πύλη προς το ασυνείδητο.

Μύθος 18 : Κατά τη διάρκεια της ισημερίας ένα αβγό μπορεί να ισορροπήσει όρθιο.

Μύθος 19 : Οι γιατροί συνήθως δεν γνωρίζουν τίποτα περί διατροφής.

Μυθός 20 : Οι φυσικοί δεν γνωρίζουν πως μπορεί και πετάει μια μύγα.

Μύθος 21 : Η θεραπεία μέσω πίστης δουλεύει.

Μύθος 22 : Ο Δρ. Randolph Byrd απέδειξε επιστημονικά ότι η προσευχή μπορεί να θεραπεύσει.

Μύθος 23 : Ακόμα και αν απέτυχε ο Δρ. Byrd, άλλοι κατάφεραν να αποδείξουν επιστημονικά πως η προσευχή θεραπεύει.

Μύθος 24 : Μπορείς να αυξήσεις το δείκτη νοημοσύνης σου και να εξαφανίσεις εγκεφαλικούς όγκους ακούγοντας Μότσαρτ.

Μύθος 25 : Τα όργανα που προορίζονται για μεταμόσχευση, μεταφέρουν κάποια χαρακτηριστικά προσωπικότητας του δότη, στον αποδέκτη του οργάνου.

Μύθος 26 : Περισσότερα αεροσκάφη και πλοία έχουν εξαφανιστεί χωρίς ίχνος στη θάλασσα μεταξύ Μαϊάμι, Βερμούδων και Φλόριδας, παρά οπουδήποτε αλλού στον κόσμο.

Μύθος 27 : Ο τρόπος που γράφει κάποιος πάνω σε ένα χαρτί, δείχνει την προσωπικότητα του και τις κρυμμένες προθέσεις του.

Μύθος 28 : Ο πολυγράφος είναι ένα αξιόπιστο μηχάνημα για να βλέπουμε αν κάποιος λέει αλήθεια ή ψέμματα.

Μύθος 29 : Ο Αϊνστάιν πίστευε σε ένα προσωπικό Δημιουργό.

Μύθος 30 : Εγκλήματα, ψυχικές ασθένεις, αυτοκτονιές και επείγοντα περιστατικά αυξάνουν κατά τη διάρκεια μιας πανσελήνου.

Μύθος 31 : Ο δεύτερος νόμος της θερμοδυναμικής αποδεικνύει ότι η εξέλιξη των ειδών είναι λανθασμένη.

Μύθος 32 : Η θεωρία της εξέλιξης του Δαρβίνου, η θεωρία της φυσικής επιλογής, υπονοεί την ανισότητα των φύλων, των φυλών και των εθνών.

Μύθος 33 : Ο Δημιουργισμός υπονοεί ότι η εξέλιξη και η θεωρία του Big Bang είναι λάθος.

Μύθος 34 : Τα Λέμμινγκς (Lemmings) διαπράττουν μαζική αυτοκτονία πηδώντας από ένα γκρεμό.

Μύθος 35 : Οι φονταμεταλιστές Χριστιανοί (ενάντια στη θεωρία της εξέλιξης) είναι η πλειονότητα των Χριστιανών.

Μύθος 36 : Το να κατέχει κάποιος μια πατέντα δηλωμένη στο Αμερικάνικο Γραφείο Ευρεσιτεχνιών, σημαίνει ότι το μηχάνημα του δουλεύει κιόλας.

Μύθος 37 : Το Διαπολιτειακό Σύστημα Αυτοκινητοδρόμων του Αϊζενχάουερ (Eisenhower Interstate Highway System) απαιτεί σε κάθε 5 μίλια το 1 να είναι ευθεία ώστε να μπορούν να προσγειώνονται αεροπλάνα σε περίπτωση πολέμου ή άλλων εκτάκτων αναγκών.

Μύθος 38 : Το να περνάει κάποιος υποσυνείδητα μηνύματα, έχει αποδειχθεί εμπειρικά ότι δουλεύει.

Μύθος 39 : Οι ψευδείς μνήμες κακοποίησης "φυτεύονται" πάντα από άπειρους ψυχοθεραπευτές μέσω της ύπνωσης και οι ανεκτημένες μνήμες είναι πιο αξιόπιστες όταν ανακύπτουν εξω από τη θεραπεία.

Μύθος 40 : Ο Αϊνστάιν πίστευε στην αστρολογία.

Μύθος 41 : Οι αυτοκτονίες αυξάνονται κάτα την περίοδο των διακοπών.

Μύθος 42 : Η NASA έκανε τις σεληνιακές προσεδαφίσεις στα ψέμματα.

Μύθος 43 : Οι επιστήμονες έχουν αποδείξει ότι ο εγκέφαλος είναι στην πραγματικότητα δυο εγκέφαλοι και οι καθένας έχει τη δική του λειτουργία : το αριστερό ημισφαίριο είναι η έδρα του λογικού, αναλυτικού, επιστημονικού εαυτού και το δεξί ημισφαίριο είναι η έδρα του καλλιτεχνικού, συναισθηματικού, διασθητικού και δημιουργικού εαυτού.

Μύθος 44 : Το να το γυρίσετε σε τσιγάρα χαμηλής περιεκτικότητας σε πίσσα, μειώνει την πιθανότητα έκθεσης σε καρκινογόνες ουσίες του καπνού.

Μύθος 45 : Ο εμβολιασμός * των παιδιών με τον εμβόλιο MMR για την πρόληψη ιλαράς, παρωτίτιδας και ερυθράς, προκαλεί αυτισμό.

Μύθος 46 : Ο Χριστόφορος Κολόμβος πίστευε ότι η Γη είναι επίπεδη.

Μύθος 47 : Οι Εσκιμώοι έχουν 17 με 23 διαφορετικές λέξεις για το χιόνι.

Μύθος 48 : Η Αρχή του Μπερνούλι εξηγεί πως είναι δυνατή η κάθε μορφή πτήσης.

Μύθος 49 : Η ζάχαρη προκαλεί υπερκινητικότητα στα παιδιά.

Μύθος 50 : Το αλκοόλ, ιδιαίτερα το κόκκινο κρασί, είναι καλό για την υγεία.

Μύθος 51 : Η ημικρανία είναι ένας δυνατός πονοκέφαλος.

Μύθος 52 : Οι φωτογραφίες Κίρλιαν δείχνουν "φαντασματικά μέρη",π.χ. όταν τοποθετείται ένα φύλο πάνω στην πλάκα και μετά κόβεται στα δυο και φωτογραφίζεται, εμφανίζεται ολόκληρο το φύλο αποδεικνύοντας ότι τα πράγματα έχουν αύρα.

Μύθος 53 : Στο Βόρειο Ημισφαίριο το νερό κυλάει αριστερόστροφα στις αποχετεύσεις, ενώ στο Νότιο κυλάει δεξιόστροφα, λόγω της δύναμης Κοριόλις.

Μύθος 54 : Η σελήνη μπορεί να προκαλέσει ωορηξία και να επιφέρει γονιμότητα, ανάλογα με τη φάση στην οποία ήταν κατά τη στιγμή της γέννησης σας.

Μύθος 55 : Ο υδράργυρος στα οδοντιατρικά αμαλγάματα δηλητηριάζει τους ανθρώπους.

Μύθος 56 : Για καλή υγεία, πρέπει να πίνετε 8 ποτήρια νερό την ημέρα *. Όμως, μια μελέτη δείχνει να έχει καλά στοιχεία ότι το να πίνετε 5 ποτήρια την ημέρα είναι καλύτερο απ'το να πίνετε 2 ή λιγότερα, όσον αφορά τις μοιραίες καρδιαγγειακές παθήσεις.

Μύθος 57 : Ο Δαρβίνος αποκύρηξε την εξέλιξη και τη θεωρία της φυσικής επιλογής στο νεκροκρέβατο του.

Μύθος 58 : Οι άνθρωποι που ήταν παρόντες στο άνοιγμα του τάφου του βασιλιά Τουταγχαμών, εκτέθηκαν στην "κατάρα της μούμιας" και πέθαναν μετά από λίγο καιρό.
Μύθος 59 : Οι γυναίκες έχουν περισσότερα πλευρά από τους άντρες.

Μύθος 60 : Η Σελήνη είναι μια ισχυρή πηγή βαρυτικής έλξης πάνω στο ανθρώπινο σώμα.

Μύθος 61 : Εννιά μήνες μετά από ένα Μπλακ Αουτ, υπάρχει σημαντική αύξηση στον αριθμό των γεννήσεων.

Μύθος 62 : Ένας επίτροπος σε κάποιο γραφείο ευρεσιτεχνιών είχε κάποτε γράψει ότι "οτιδήποτε μπορεί να εφευρεθεί, έχει εφευρεθεί".

Μύθος 63 : Ο Δαρβίνος παραδέχθηκε ότι ήταν αδύνατο να εξηγήσει την προέλευση του ματιού με την φυσική επιλογή.

Μύθος 64 : Η Ελληνική γλώσσα παρολίγον να γίνει επίσημη γλώσσα των ΗΠΑ και μάλιστα αυτό δεν συνέβη για μία και μόνον ψήφο.

Μύθος 65 : Το 75% όλων των ανθρώπων που έχουν ποτέ γεννηθεί ζουν σήμερα στον πλανήτη μας.

Μύθος 66 : Οι τρομοκρατικές επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου στην Αμερική, έχουν προβλεφθεί από το Κοράνι.

Μύθος 67 : Το Σινικό τοίχος είναι το μοναδικο ανθρώπινο κατασκεύασμα που φαίνεται από το διάστημα.

Μύθος 68 : Ο Παστέρ (Pasteur) αποκύρηξε όλο το έργο του στο νεκροκρέβατο του.

Μύθος 69 : Η ελληνική γλώσσα έχει (20 ή 40 ή 70 ή 100 ή 200) εκατομμύρια λέξεις.

Δεν χρειάζεται να επισημανθεί ότι η εγκυρότητα των ανωτέρω προτάσεων είναι υπό την κρίση του καθενός. Οι ανωτέρω προτάσεις δηλαδή, δεν εξαιρούνται του κανόνα περί εξακρίβωσης της πιστότητας τους.

Δευτέρα 22 Σεπτεμβρίου 2008

Η ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΑΝΑΓΚΗ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΚΑΠΟΙΟΣ ΣΚΟΠΟΣ.

"Δεν μπορώ να πείσω τον εαυτό μου ότι ένας πανάγαθος και παντοδύναμος θεός θα δημιουργούσε εσκεμμένα τους ιχνευμονίδες, αποσκοπώντας σαφώς στο να τρέφονται τα εν λόγω έντομα μέσα στο ζωντανό σώμα της κάμπιας"

Κάρολος Δαρβίνος, 1809-1882

Οι ιχνευμονίδες είναι έντομα, παραπλήσια της σφύκας ορύκτη. Μία θηλυκή σφήκα ορύκτης όχι μόνο γεννάει τα αβγά της μέσα σε μία κάμπια (ή ακρίδα ή μέλισσα) , προκειμένου η προνύμφη να τρέφεται με αυτήν, αλλά, κατευθύνει προσεκτικά το κεντρί της μέσα σε κάθε γάγγλιο του κεντρικού νευρικού συστήματος του θηράματος της , έτσι ώστε να το παραλύσει αλλά όχι να το σκοτώσει. Με αυτόν τον τρόπο , η τροφή διατηρείται φρέσκια....

Δεν είναι γνωστό αν η παράλυση προκαλεί ολική αναισθησία ή δρα όπως το κουράριο , ακινητοποιώντας απλώς το θύμα. Αν συμβαίνει το δεύτερο, τότε το θήραμα ίσως γνωρίζει ότι το τρώνε ζωντανό από το εσωτερικό του, αλλά είναι ανίκανο να κινήσει έστω και έναν μυ για να αντιδράσει. Τούτο φαίνεται εξαιρετικά σκληρό, αλλά όπως θα δούμε, η φύση δεν είναι σκληρή.

Η ΖΩΗ , ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΟΤΕΡΑ Η ΦΥΣΗ, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΚΛΗΡΗ. ΕΙΝΑΙ ΑΝΕΛΕΗΤΑ ΑΔΙΑΦΟΡΗ.

Οι άνθρωποι αδυνατούμε να παραδεχτούμε ότι η ζωή δεν είναι ούτε καλή ούτε κακή, ούτε σκληρή ούτε φιλική αλλά απλά ασυγκίνητη-αδιάφορη απέναντι σε κάθε οδύνη , στερούμενη κάθε είδους ΣΚΟΠΟ.

Εμείς οι άνθρωποι έχουμε την έννοια του σκοπού ριζωμένη στον εγκέφαλο μας. Δυσκολευόμαστε να δούμε κάτι χωρίς να αναρωτηθούμε για ποιο λόγο υπάρχει, ποιο είναι το κίνητρο του, ή ποιος σκοπός κρύβεται πίσω από την ύπαρξη του. Όταν η έμμονη ιδέα του σκοπού γίνεται παθολογική, ονομάζεται παράνοια, και σ' αυτή την περίπτωση, αναγνωρίζει κανείς κάποιον κακό σκοπό σ' ένα γεγονός που στην πραγματικότητα είναι αποτέλεσμα κακοτυχίας. Ή το αντίστροφο.

Η επιθυμία να βρίσκουμε παντού κάποιο σκοπό είναι φυσιολογική για ένα ζώο όπως ο άνθρωπος που ζει περιτριγυρισμένο από μηχανές , έργα τέχνης , εργαλεία και άλλα σχεδιασμένα τεχνάσματα , ένα ζώο που - επιπλέον - οι σκέψεις του κυριαρχούνται από τους προσωπικούς του στόχους. Οι παγανιστές πρόγονοι μας αναρωτιόνταν ποιος είναι ο σκοπός ύπαρξης των κεραυνών , των εκλείψεων , των βράχων και των ποταμών.

Σήμερα , που υποτίθεται έχουμε απαλλαγεί από έναν τέτοιο πρωτόγονο τρόπο σκέψης, θεωρούμε το οτιδήποτε μας συμβαίνει ή μας "πλήττει" , όχι κακοτυχία , άλλα ως κάτι που έγινε για κάποιο σκοπό. "Ω γιατί , γιατί ο καρκίνος/ο σεισμός/ο τυφώνας/το τσουνάμι να πλήξει το δικό μου το παιδί;"

Η φύση είναι αδιάφορη μπροστά σε τέτοια φαινόμενα. Ούτε σκληρή είναι ούτε "τιμωρός". Επίσης, η έκφραση " Η φύση εκδικείται" που χρησιμοποιούν συχνά-πυκνά διάφοροι οικολόγοι της συμφοράς, είναι επιεικώς γελοία. Η φύση δεν εκδικείται, οι απαράδεκτες και καταστροφικές (για το γήινο περιβάλλον και την ατμόσφαιρα) ενέργειες που κάνει ο άνθρωπος, είναι μέρος της λειτουργίας της φύσης. Τραγικές για την ποιότητα διαβίωσης πάνω στον πλανήτη, αλλά αναστρέψιμες σε βάθος χρόνου. Το πρόβλημα με λίγα λόγια είναι δικό μας και σχετίζεται με την ποιότητα διαβίωσης μας. Η φύση με τον ένα ή τον άλλο τρόπο επανέρχεται ή εξελίσσεται. Με ή χωρίς εμάς , της είναι παντελώς αδιάφορο.

Το τσουνάμι, για παράδειγμα, που σκότωσε χιλιάδες ανθρώπους στην Ασία ή ο σεισμός που έπληξε πρόσφατα την Κίνα, αποτελούν μία συνηθισμένη διαδικασία της φύσης. Το ότι υπάρχουν οι άνθρωποι, οι οποίοι πλήττονται από τις φυσικές διεργασίες, δεν σημαίνει απολύτως τίποτα. Τι να πουν και οι δεινόσαυροι που εξαφανίστηκαν μετά από εκατομμύρια χρόνια παρουσίας και εξέλιξης στη γη; Είναι γνωστό , αλλά σπάνια αναφέρεται, ότι το 99% των ειδών που μέχρι τώρα έζησαν και εξελίχθηκαν πάνω στη γη, έχουν εξαφανιστεί.

Ο άνθρωπος όμως δεν μπορεί να μη μπει στον πειρασμό να αναρωτηθεί ποια είναι η προέλευση όλων των πραγμάτων, ποιος είναι ο σκοπός της ζωής , για ποιο λόγο υπάρχουν οι θεμελιώδεις νόμοι της φύσης κ.ο.κ. Καταλήγει δε , στο τελικό υπαρξιακό ερώτημα : " Για ποιο σκοπό υπάρχουμε; Για ποιο λόγο, εν τέλει, να μην υπάρχει τίποτα αν δεν υπάρχει λόγος να υπάρχουμε;"

Ο καθένας απαντάει όπως του αρέσει. Ένα μεγάλο ποσοστό ανθρώπων στον πλανήτη πιστεύει ότι υπάρχουμε για να μας παρακολουθεί κάποιος πανάγαθος και παντοδύναμος θεός. Είναι και αυτός ένας τρόπος να καλύψουμε το υπαρξιακό μας κενό. Δεν είναι και τόσο εύκολο να δεχτείς ότι υπάρχεις απλά και μόνο από τύχη. Δεν το χωράει ο νους σου και ακόμα και αν το χωράει, δεν θες να το αποδεχθείς .

Κύρια πηγή: "Ο Ποταμός της Ζωής" , του Richard Dawkins

Πέμπτη 18 Σεπτεμβρίου 2008

ΕΓΩ ΚΑΙ Ο ΚΑΜΙΝΣΚΙ

Την ημέρα που επέστρεφα με το πλοίο "Νήσος Μύκονος" στη Σάμο μετά την περιπλάνηση στις Σκανδιναβικές Πρωτεύουσες, "πάλευα" να ολοκληρώσω το βιβλίο "Η Κλεμμένη Εξίσωση". Ήταν 1η Σεπτέμβρη και την επομένη θα πήγαινα στη δουλειά μετά από 20 μέρες άδεια. Το βιβλίο είχε προκύψει μάπα, ήμουν μόνος μου, σκεφτόμουν ότι το καλοκαιράκι πέρασε (ο χειμώνας στη Σάμο δεν είναι εύκολη υπόθεση, πιστέψτε με), είχα μπροστά μου 9 ώρες ταξίδι και γενικά με μία λέξη β α ρ ι ό μ ο υ ν...

Επισκέφτηκα λοιπόν το κατάστημα του πλοίου και με μεγάλη ικανοποίηση διαπίστωσα ότι υπήρχαν δύο σταντ με βιβλία. Αναθάρρησα με την αρχική σκέψη ότι θα βρω να κάνω κάτι για να περάσει η ριμάδα η ώρα μέχρι να φτάσω στον προορισμό μου. Η πιθανότητα, βέβαια, να βρεις κάποιο καλό βιβλίο σε κατάστημα πλοίου, είναι τόσο μεγάλη όσο και η πιθανότητα να συναντήσεις κάποια στιγμή στο μέλλον έναν ενάρετο, ηθικό και ακέραιο Μητροπολίτη. Και λέω στο μέλλον, διότι απλούστατα την σημερινή εποχή η πιθανότητα αυτή τείνει προς το μηδέν.

Εν πάση περιπτώσει , αφού έψαξα ανάμεσα σε βιβλία της Χρύσας Δημουλίδου (αυτή η γυναίκα γράφει ένα βιβλίο κάθε έξι μήνες!) , της Πίλτσερ και της Κάθυ Κέλι έπεσα σε λαβράκι! Ντάνιελ Κέλμαν ο συγγραφέας , Εγώ και ο Καμίνσκι ο τίτλος του βιβλίου. Ο Κέλμαν έγινε γνωστός στην Ελλάδα με το βιβλίο Η μέτρηση του Κόσμου το οποίο κυκλοφόρησε πέρυσι. Το Εγώ και ο Καμίνσκι όμως, γράφτηκε πριν από την μέτρηση του Κόσμου και αποτέλεσε την βάση για να θεωρηθεί ο 33χρονος Κέλμαν, ένας από τους πιο ελπιδοφόρους συγγραφείς της πατρίδας του.

Το βιβλίο αποτελείται από 178 σελίδες γεμάτες σαρκασμό, χιούμορ, έξυπνους διαλόγους και περίεργους χαρακτήρες. Ο "Εγώ" είναι ο Σεμπάστιαν Τσέλνερ ένας επίδοξος βιογράφος του διάσημου ζωγράφου Μανουέλ Καμίνσκι. Ο Καμίνσκι δεν είναι κάποιος ιδιαίτερα ταλαντούχος ζωγράφος, έγινε διάσημος διότι αντιμετώπιζε (;) προβλήματα με την όραση του, και ο Τσέλνερ θεωρεί ότι η βιογραφία του, θα γίνει μπεστ σέλλερ και θα κάνει και τον ίδιο διάσημο. Πάει στην απομονωμένη κατοικία του να τον βρει, αντιμετωπίζει ποικίλες δυσκολίες μέχρι να του δοθεί η ευκαιρία να του μιλήσει ιδιαιτέρως, και συναντάει έναν άνθρωπο ο οποίος τα έχει ολίγον "χαμένα". Το αστείο με τον Τσέλνερ είναι ότι θεωρεί τον εαυτό του σπουδαία προσωπικότητα , δεν είναι ένας απλός δημοσιογράφος-βιογράφος , αλλά ένας εν δυνάμει διάσημος συγγραφέας που θα έχει την τύχη (και όχι την τιμή) να γράψει πρώτος για τον μεγάλο Καμίνσκι. Τον Καμίνσκι, βέβαια, δεν το ξέρει σχεδόν κανένας από αυτούς που ο Τσέλνερ συναντάει στο διάβα του (σαρκασμός σχετικά με το πόσο οι "απλοί" άνθρωποι αναγνωρίζουν "διάσημους" καλλιτέχνες), ενώ γίνεται σαφές σε πολλά σημεία του βιβλίου ότι δεν είναι και από τους ανθρώπους που θα μπορούσες να πεις ότι έχει σώας τας φρένας. Ο Τσέλνερ πάλι , είναι ιδιαίτερα αντιπαθητικός και μαλώνει με όλο τον κόσμο. Από τον εισπράκτορα στο τρένο μέχρι τον ομιλητή του διπλανού τραπεζιού που μιλάει θορυβωδώς.

Το βιβλίο του Κέλμαν , με τους διαλόγους του και την σκιαγράφηση των χαρακτήρων του, θέλει να διακωμωδήσει και να περιγελάσει τον λεγόμενο "καλλιτεχνικό κύκλο". Ο σπαστικός δημοσιογράφος που νομίζει ότι κάποιος είναι , ο ξεμωραμένος γέροντας ζωγράφος που μία λέει "έτσι" και την άλλη "αλλιώς" , η κόρη του Καμίνσκι η οποία ζηλεύει επειδή έχει παρόν αλλά όχι παρελθόν (όπως και ο Τσέλνερ), οι υπόλοιποι καλλιτεχνικοί παράγοντες που δεν χάνουν την ευκαιρία να πείσουν για την γελοιότητα τους, η Τερέζ ο νεανικός έρωτας που άλλαξε το ύφος ζωγραφικής του Καμίνσκι αλλά που εκείνη κατάφερε να διαφύγει της υποτιθέμενης γοητείας του, όλοι αυτοί αποτελούν τους γραφικούς ήρωες του Κέλμαν. Πλάθεται, έτσι, μία ιστορία πολύ απλή αλλά συνάμα τρυφερή και χιουμοριστική.

"Γκουγκλάροντας" , βρήκα μία έξοχη κριτική του βιβλίου σε αυτό εδώ το ιστολόγιο. Αξίζει να την διαβάσετε.

Κυριακή 14 Σεπτεμβρίου 2008

ΑΣ ΜΙΛΗΣΟΥΜΕ ΛΙΓΟ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΠΑΛΑ...

Έχω να γράψω αθλητικό ποστ πάρα πολύ καιρό. Από τις 29 Ιουνίου , ημέρα που γινόταν ο τελικός στο Euro μεταξύ Γερμανίας και Ισπανίας. Έκτοτε, συνέβησαν πολλά. Ξεκίνησαν οι καλοκαιρινές μεταγραφές και άρχισε ο χοντρός χαβαλές. Διότι όταν διαβάζεις τις Ελληνικές εφημερίδες την περίοδο των μεταγραφών δύο τινά συμβαίνουν: Ή είσαι κάτω των 18 ετών και πιστεύεις αυτά που γράφουν ή απουσιάζει το γέλιο από την ζωή σου και ψάχνεις να βρεις τρόπους να καλύψεις το έλλειμμα. Παρέλαση αστέρων που παρακαλάνε να παίξουν μπάλα στα "σαλόνια" του Ελληνικού πρωταθλήματος και καυτοί πιτσιρικάδες που σε μερικά χρόνια θα χτυπάνε την πόρτα της Ίντερ και της Ρεάλ. Αυτό είναι πάνω κάτω το όλο στόρι στις καλοκαιρινές μεταγραφές. Ώσπου στο τέλος έρχονται ο Μουν , ο Μπερνς και οι υπόλοιποι παικταράδες και τον Δεκέμβρη φτου και απ'την αρχή να καλύψουμε τα κενά...

Τι να γράψεις και τι να σχολιάσεις για όλα αυτά; Το άφησα και εγώ να περάσει, περιμένοντας να έρθει κανένα πραγματικά καλό παιχτάκι , και όντως ήρθε. Ο Ντιόγο είναι πολύ καλός παίκτης αν και δείχνει από την αρχή να προσαρμόζεται στις γνωστές ελληνικές συνήθειες που δεν είναι άλλες από τις βουτιές μέσα στις περιοχή. Βούτα και όλο και κάποιος θα τσιμπήσει. Κατά τα άλλα δείχνει να έχει πολύ καλή τεχνική κατάρτιση και φοβερό άλμα. Καλή προσθήκη και ο Αβραάμ , ενώ ο Ντουντού δείχνει να βαριέται πιο πολύ και από τον ταμία της Δ.Ο.Υ. Αμπελοκήπων.

Από τις μεταγραφές του ΠΑΟ μόνο ο σέντερ φορ Ροντρίγκο μου γεμίζει το μάτι. Καλός παίκτης , ξέρει να κρατάει την μπάλα , να την μοιράζει σωστά και να βάζει και κάνα γκολάκι. Κατά τα άλλα πολύ κακό για το τίποτα. Την δουλειά του Σίλβα την κάνει και ο Μάτος, ενώ το δεξί μπακ ο Γκάμπριελ έχει τεχνική αλλά δεν παίζει καλή άμυνα. Οι υπόλοιποι παίκτες του κέντρου προβλέπεται να παίρνουν μία ευκαιρία κάθε τέσσερα παιχνίδια την ίδια στιγμή που το κέντρο της άμυνας μπάζει. Με 24 εκατομμύρια για μεταγραφές να παρουσιάζεις ίδια σχεδόν εικόνα με την περσινή συνιστά κατόρθωμα...

Η ΑΕΚ τώρα, προσπαθεί να φτιάξει ομάδα από την αρχή. Κάθε χρόνο διώχνει 15 παίκτες και αγοράζει άλλους τόσους. Ζητείται από όλους πίστωση χρόνου μέχρι να δέσει η ομάδα και να παίξει καλό ποδόσφαιρο χωρίς να υπολογίζεται το όποιο βαθμολογικό κόστος. Μόνο πέρυσι κατέβασε έτοιμη ομάδα (μιας χρήσης) με σκοπό να πάρει τον τίτλο και στο τέλος τα κατάφερε (ας όψεται η υπόθεση Βάλνερ). Μεγάλη μεταγραφή ο Κυριάκος , όχι τόσο φρόνιμη επιλογή ο Μπασινάς ειδικά για συμβόλαιο 3 ετών, ενώ ο Τζεμπούρ αν δεν αρχίσει τις τρέλες θα αφήσει εποχή! Στο αριστερό άκρο της άμυνας ο Χουνφράν είναι μία μετριότητα και θα φανεί στην πορεία.

Στο μεσοδιάστημα είχαμε τους Ολυμπιακούς αγώνες του Πεκίνου. Είδα πολύ λίγο. Δεν με συγκινούν πια όπως παλιά. Γνωρίζοντας ότι οι κορυφαίοι αθλητές είναι σίγουρα ντοπαρισμένοι, χωρίς να μπορεί να ανιχνευτεί η ουσία που χρησιμοποιούν, δεν σου κάνει και πολύ κέφι να παρακολουθήσεις. Η Χαλκιά για παράδειγμα, είναι σχεδόν σίγουρο ότι είχε πάρει και το 2004 την Μ3 απλώς δεν υπήρχε μέθοδος εντοπισμού της ουσίας μέσω του αντιντόπινγκ κοντρόλ. Φέτος που υπήρχε η δυνατότητα εντοπισμού, είδαμε τα αποτελέσματα. Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει τώρα με τους Τζαμαϊκανούς δρομείς. Έχουν βρει το μαγικό κοκτέιλ και σαρώνουν τα ρεκόρ. Ποιον μπορούν να πείσουν ότι είναι καθαροί; Με όλα αυτά, δεν σου λένε και πολλά οι αγώνες. Διότι ως γνωστόν οι Ολυμπιακοί αγώνες είναι πρωτίστως ο στίβος και η κολύμβηση , τα υπόλοιπα αθλήματα έπονται.

Ένα από τα υπόλοιπα αθλήματα είναι και το μπάσκετ, όπου έγιναν αρκετά καλοί αγώνες με αποκορύφωμα για την εθνική μας το ματς με τους Αργεντίνους. Το είδα σε ένα μπιτς μπαρ στη Χίο μαζί με 100 τρελαμένους συμπατριώτες μου, ανάμεσα σε αυτούς και τον...Ντέιβιντ Νέλσον (πιο γνωστό ως Στεργάκο). 'Ήπιαμε το πικρό ποτήρι της ήττας και 3 βαρελίσιες μπύρες για να ξεπλύνουμε την αρμύρα από τα χείλη. Εκεί τελείωσαν για μένα οι αγώνες καθώς την μεθεπομένη αναχωρούσα για την μακρινή Σκανδιναβία.

Επέστρεψα στην Αθήνα 31 Αυγούστου ημέρα Κυριακή. Τι παιζόταν εκείνη την μέρα; Είχε το ντέρμπι ΑΕΚ-ΠΑΟ στο ΟΑΚΑ και φρόντισα να είμαι και εγώ εκεί. Όσο και αν φαίνεται περίεργο, δεν είχα ξαναπάει στο ΟΑΚΑ από τότε που ανακαινίστηκε για τους Ολυμπιακούς της Αθήνας. Η τελευταία φορά που πήγα , αν θυμάμαι καλά, ήταν σε ένα ντέρμπι ΠΑΟ-ΑΕΚ το 1992 ή το 1993 στο οποίο μας καθάρισε ο Σαραβάκος μόνος του (τελικό σκορ 2-0). Στο φετινό ντέρμπι όμως, ευτυχώς για εμάς και δυστυχώς για τον ΠΑΟ , δεν υπήρχε Σαραβάκος. Και οι παίκτες που θα μπορούσαν να παίξουν υποτυπωδώς αυτό τον ρόλο (ο Ίβανσιτς και ο Χριστοδουλόπουλος κατά την γνώμη μου), ήταν εκτός ομάδος λόγω Τεν Κάτε. Η ΑΕΚΑΡΑ μας, διαψεύδοντας τους κινδυνολόγους που την θεωρούσαν τελειωμένη πριν καν αρχίσει το πρωτάθλημα, πήρε ένα άνετο τρίποντο κόντρα σε ένα ΠΑΟ που δεν έκανε ούτε μία ευκαιρία.

Για τον μεγάλο αγώνα της Τούμπας δεν θα γράψω τίποτα. Σε μισή ώρα αρχίζει , οπότε πάω να συντονιστώ με το novasport 1. Εις το επανιδείν!

Τρίτη 9 Σεπτεμβρίου 2008

Η ΚΛΕΜΜΕΝΗ ΕΞΙΣΩΣΗ

Στους δεκαπέντε μήνες που γράφω σε αυτό το blog έχω κατά καιρούς προτείνει κάποια βιβλία. Διάφορα βιβλία, που έχω διαβάσει και μου άρεσαν και θεωρούσα ότι μπορεί να τα έβρισκαν ενδιαφέροντα και άλλοι. Πολλές φορές έχουμε μπροστά μας ένα σωρό επιλογές και δεν ξέρουμε τι να επιλέξουμε. Δεδομένου ότι ο ελεύθερος χρόνος για αρκετούς από εμάς είναι περιορισμένος, η επιλογή πρέπει συνήθως να μας αποζημιώνει. Διαφορετικά έχουμε χάσει άσκοπα το χρόνο μας. Θεωρούσα λοιπόν ότι με τις προτάσεις μου ίσως να διευκόλυνα κάποιους να επιλέξουν ευκολότερα.
Αυτή τη φορά θα λειτουργήσω διαφορετικά. Θα προτείνω ένα βιβλίο προς αποφυγή.

Η Κλεμμένη Εξίσωση του Μαρκ Άλπερτ είναι ένα βιβλίο, που με πρώτη ματιά, σου κινεί το ενδιαφέρον να το διαβάσεις. Διαφημίζεται ως "Το απόλυτο επιστημονικό θρίλερ". Διαβάζεις στο οπισθόφυλλο για την ανακάλυψη της "Θεωρίας των Πάντων", για ακατάπαυστη δράση , για πολιτικά παιχνίδια και για τρελό κυνηγητό και σου δημιουργείται η εντύπωση ότι θα διαβάσεις κάτι πρωτοποριακό. Το πρωτοποριακό έγκειται στον συνδυασμό επιστήμης και δράσης.

Η πραγματικότητα βέβαια δεν είναι αυτή... Το βιβλίο είναι μία απλή και κλασσική "αμερικανιά". Η έκφραση "αμερικανιά" δεν με εκφράζει απόλυτα , ειδικά όταν χρησιμοποιείται για να περιγράψει μία χολιγουντιανή ταινία. Αλλά στην περίπτωση μας, ταιριάζει απόλυτα. Ένα μυστικό (επιστημονική εξίσωση) που πέρασε από τον γέρο επιστήμονα στον νεαρό πρώην φοιτητή , το FBI που ψάχνει να βρει την άκρη του νήματος , ο Ρώσος πληρωμένος δολοφόνος που δεν έχει ενδοιασμούς να σκοτώσει μέχρι και την μάνα του, ο Πρόεδρος και ο αντιπρόεδρος των ΗΠΑ που απαιτούν την υποκλοπή της εξίσωσης με κάθε τρόπο και έναν μικρός συρφετός από επιστήμονες κυρίως φυσικούς , αποτελούν το κοκτέιλ ενός βιβλίου , που αν δεν κυκλοφορούσε από τις εκδόσεις Τραυλός , θα μπορούσες πολλή εύκολα να το βρεις σε περίπτερο να φιγουράρει μαζί με άλλα παρόμοιου ύφους βιβλία. Οι δε επιστημονικές περιγραφές είναι τόσο εκλαϊκευμένες που στο τέλος η μοναδική εντύπωση που σου δίνεται είναι ότι διάβασες ένα βιβλίο στο οποίο κάποιοι κυνηγάνε κάποιους άλλους με σκοπό να τους πιάσουν και αυτοί οι άλλοι όλο κάτι συμβαίνει και ξεφεύγουν. Το μοναδικό σημείο που έχει έστω μικρό ενδιαφέρον είναι η περιγραφή της λειτουργίας του επιταχυντή σωματιδίων του Τέβατρον.

Άλλο σημείο που με ξένισε , ήταν η προφανής και επαναλαμβανόμενη προσπάθεια του συγγραφέα (αρθρογράφος στο Scientific American) να διαφημίσει το περιοδικό στο οποίο αρθρογραφεί καθώς και τον εκδοτικό του οίκο. Αμέτρητες φορές έγραψε κατά την διάρκεια της αφήγησης, για το βιβλίο Στους ώμους γιγάντων το οποίο υποτίθεται έγραψε ο πρωταγωνιστής του. Ένα βιβλίο που υπάρχει και έχει γραφτεί από τον Stephen Hawking.

Όποιος θέλει μπορεί να το διαβάσει και να έχει ιδίαν άποψη , αλλά εγώ δεν θα το πρότεινα με τίποτα. Χάσιμο χρόνου...

Παρασκευή 5 Σεπτεμβρίου 2008

ΕΚΔΡΟΜΗ ΣΤΗ ΣΚΑΝΔΙΝΑΒΙΑ. ΜΙΑ ΥΠΕΡΟΧΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ

Όταν ήμουν πιτσιρικάς άκουγα στο σχολείο , στα κρατικά κανάλια της ΕΡΤ και στον κοινωνικό μου περίγυρο ότι οι λαοί της Σκανδιναβίας αποτελούνται από ανθρώπους άχαρους, άοσμους, ψυχρούς και απόμακρους. Άκουγα επίσης ότι δεν είναι ευτυχισμένοι , δεν διασκεδάζουν και θα πουλούσαν ακόμα και την μάνα τους για να έρθουν να ζήσουν στον παράδεισο που λέγεται Ελλάδα. Οι δέκα μέρες που έρχονται στην χώρα μας αποτελούν την καλύτερη στιγμή της ζωής τους και την πιο νοσταλγική τους ανάμνηση.

Φυσικά, τίποτα από όλα αυτά δεν ισχύει απόλυτα, για να μην πω ότι τα περισσότερα δεν ισχύουν καν. Είμαι σίγουρος ωστόσο ότι πάρα πολλοί Έλληνες όλα αυτά τα πιστεύουν και υμνούν την τύχη τους που δεν γεννήθηκαν Σουηδοί, Νορβηγοί ή Δανοί. Αναφέρομαι σε αυτούς τους λαούς διότι οι Φινλανδοί αποτελούν ξεχωριστό κεφάλαιο. Μπορεί να ανήκουν στην Σκανδιναβία αλλά έχουν ελάχιστα κοινά στοιχεία με τους γείτονες τους.

Οι κάτοικοι, λοιπόν, των χωρών αυτών είναι μία χαρά άνθρωποι. Χαμογελαστοί, ευγενικοί, εξυπηρετικοί, όμορφοι, υγιείς, αθλητικοί, πολιτισμένοι, επιστημονικά εξελιγμένοι, φιλόζωοι, οικολόγοι, φυσιολάτρες, ευσυνείδητοι. Κατοικούν σε χώρες πανέμορφες , οι πόλεις τους είναι πεντακάθαρες, ανθρώπινες, πνιγμένες στο πράσινο και τα πάρκα και η έννοια «κυκλοφοριακή συμφόρηση» τους είναι παντελώς άγνωστη. Οι περισσότεροι κυκλοφορούν με το ποδήλατο, γυμνάζονται στους δρόμους μανιωδώς (είδα στο δρόμο δεκάδες ανθρώπους να κάνουν διατάσεις και άλλες ασκήσεις μετά από τζόκινγκ) και τηρούν όλους τους κυκλοφοριακούς κανόνες είτε οδηγούν αυτοκίνητο , είτε ποδήλατο , είτε είναι πεζοί.

Τα κτήρια είναι όλα (πραγματικά όλα!) καλοδιατηρημένα, ενταγμένα με τρόπο αριστοτεχνικό στο περιβάλλον και το πολεοδομικό σχέδιο των πόλεων είναι τόσο πετυχημένο που μέσα σε 2 μέρες τις γνωρίζεις απέξω και ανακατωτά. Οι συγκοινωνίες λειτουργούν πολύ καλά και οι υποδομές και ο εξοπλισμός τους είναι σε άριστο επίπεδο. Το βιοτικό επίπεδο (ειδικά της Νορβηγίας) βρίσκεται στα ύψη και οι έννοιες «φτώχια» και «ανεργία» βρίσκονται σε διαδικασία επαναπροσδιορισμού.

Ο μέσος ανειδίκευτος Σκανδιναβός καρπώνεται για την εργασία που παρέχει το λιγότερο 2.500 ευρώ με την φορολογία να κυμαίνεται μεταξύ 25 έως 60% ανάλογα με το εισόδημα. Τα χρήματα που παίρνει το κράτος μέσω της φορολογίας, αξιοποιούνται για την βελτίωση των κοινωνικών παροχών, την συντήρηση και τον εκσυγχρονισμό των υποδομών και φυσικά για τον πολιτισμό και την επιστήμη. Η εγκληματικότητα δεν αποτελεί κοινωνικό πρόβλημα και ο κόσμος στις πόλεις χαίρεται ανεπηρέαστος και ήσυχος τον απογευματινό και βραδινό του περίπατο είτε στο πάρκο είτε στο λιμάνι.

Θα γράψω μία τελευταία πρόταση για να δείτε το μέγεθος της πλάνης των Ελλήνων σχετικά με τους Σκανδιναβούς: Η ΔΑΝΙΑ ΑΝΑΚΗΡΥΧΘΗΚΕ ΠΕΡΙΣΥ Η ΧΩΡΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΠΙΟ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ!

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΥΛΙΚΟ ΑΠΟ ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΙΣ ΣΚΑΝΔΙΝΑΒΙΚΕΣ ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΕΣ